Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΓΔΑ ΣΠΑΝΟΥ' | 12 Απριλίου 2011, 23:53

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στην Ελλάδα η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση εμφανίστηκε στα τέλη του 1976. Έχετε αναρρωτηθεί πώς επιβιώνει και αναπτύσσεται (έστω και με αργούς ρυθμούς) ένας θεσμός που εφαρμόζεται προαιρετικά στα Σχολεία, χωρίς οικονομική στήριξη; (γιατί δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι 30 Ευρώ το χρόνο για ένα πρόγραμμα είναι στήριξη). Ποια είναι η κινητήρια δύναμη που κάνει τον εκπαιδευτικό να βάζει εθελοντικά χρήματα από το πενιχρό του εισόδημα ακόμα και σε καιρούς χαλεπούς, όπως αυτοί που διανύουμε σήμερα, για να υλοποιήσει πρόγραμμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης; Ποιός είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα Σχολεία και στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης; Ποιος στηρίζει και καθοδηγεί τα προγράμματα αυτά; Κακοί επαγγελματίες υπάρχουν σε όλους τους χώρους, δυστυχώς, και είναι κατ' ελάχιστο ελαφρότητα να τα ισοπεδώνουμε όλα. Μήπως όλοι οι εκαιδευτικοί στις τάξεις είναι το ίδιο καλοί; Όταν κριτικάρουμε ένα θεσμό, καλό θα ήταν να βλέπουμε τη συνολική συμβολή του στο εκπαιδευτικό έργο, χρονικά, ποιοτικά και ποσοτικά αλλά και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργεί, αν θέλουμε να θεορούμαστε υπεύθυνοι και αξιόπιστοι.Οι Υπεύθυνοι Π.Ε. στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης εργάζονται με συνέπεια, μοχθούν, αγωνιούν και ξοδεύουν χρήματα από την τσέπη τους πάρα πολλές φορές. Εργάζονται νύχτες, Σαββατοκύριακα, γιορτές, διαθέτοντας τον προσωπικό τους χρόνο ή κλέβοντας χρόνο από τις οικογένειές τους. Με πενιχρή ή χωρίς υλικοτεχνική υποδομή. Τις περισσότερες φορές με δικά τους μέσα και αναλώσιμα υλικά. Οργανώνουν σεμινάρια, συνέδρια, παρουσιάσεις σχολικών προγραμμάτων, συντονίζουν περιβαλλοντικά δίκτυα τοπικά, εθνικά και διεθνή. Επισκέπτονται τα Σχολεία που εκπονούν προγράμματα και κάνουν παρουσιάσεις περιβαλλοντικού περιεχομένου και δραστηριότητες με τους μαθητές των Σχολείων. Φροντίζουν για τη διάχυση των αποτελεσμάτων από την εκπόνηση των σχολικών προγραμμάτων, στην τοπική κοινωνία. Συνεργάζονται με την τοπική αυτοδιοίκηση (Δήμους,Κοινότητες, Νομαρχίες) και με άλλους κυβερνητικούς και μη κυβερνητικούς φορείς (Πανεπιστημιακά ιδρύματα και μη κερδοσκοπικές περιβαλλοντικές οργανώσεις) προς όφελος των Σχολείων. Η παράγραφος 13 του άρθρου 111, του νόμου 1892/9013, ορίζει ότι η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση αποτελεί τμήμα των προγραμμάτων των σχολείων της Β/θμιας Εκπαίδευσης (1990) και της Α/θμιας (με Υ.Α. 1991). Οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα των υπευθύνων Π.Ε καθορίστηκαν με σχετική Υπουργική απόφαση ( Γ2/3026/27-08-90/ΥΠΕΠΘ ). Η επιλογή του υπευθύνου Π.Ε γίνεται από το Π.Υ.Σ.Δ.Ε (για τη Β/θμια) και το Π.Υ.Σ.Π.Ε (για την Α/θμια)σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο του ΥΠ.Ε.Π.Θ, βάσει τυπικών και ουσιαστικών προσόντων, τα οποία συνεκτιμώνται. Ο ρόλος του Υπευθύνου είναι συμβουλευτικός και υποστηρικτικός και ενισχύει την αμεσότητα του εκπαιδευτικού - συντονιστή με τη σωστή καθοδήγηση και την επιστημονική τεκμηρίωση. Έτσι τα Ελληνόπουλα αλλάζουν στάση ζωής και διαμορφώνουν αξίες φιλικές προς το περιβάλλον. Γίνονται ενεργοί πολίτες.Τυχαίο; Δε νομίζω! Μήπως θα έπρεπε, συνάδελφε Αδάμ Παπασπύρου, να αναθεωρήσετε το σχόλιό σας; Μήπως η απαξίωση των θεσμών είναι η επαρκής δικαιολογία που ψάχνουμε για την κούραση που δίκαια ή άδικα νοιώθουμε και που μας οδηγεί πολλές φορές στην αδιαφορία;