• Σχόλιο του χρήστη 'Αλχασίδης Νίκος' | 13 Απριλίου 2011, 09:04

    Το ψηφιακό σχολείο ως νέο σχολείο αποτελεί ένα φιλόδοξο θεσμό. Ωστόσο για να επιτύχει ένας τέτοιος θεσμός χρειάζεται να ληφθούν υπόψη μία σειρά παραμέτρων που έχουν εντοπιστεί στη διεθνή βιβλιογραφία. Ενδεικτικά αναφέρω: την απρόσωπη διδασκαλία, την έλλειψη επαρκούς διδακτικού χρόνου για την πλοήγηση στο διαδίκτυο, την ανικανότητα ορισμένων προσώπων να πλοηγηθούν στο διαδίκτυο με αποτελεσματικό τρόπο, την απαίτηση χρόνου για την επικοινωνία μέσω διαδικτύου και την προετοιμασία διδακτικού υλικού κατάλληλα προσαρμοσμένου στις ιδιαιτερότητες κάθε τάξης ξεχωριστά. Γνωρίζουμε ότι οι υπεύθυνοι πολιτιστικών (και σε ορισμένες περιπτώσεις οι υπεύθυνοι περιβαλλοντικής και αγωγής υγείας) έχουν συμβάλλει στη δημιουργία πρωτότυπου ποιοτικού υλικού, προσαρμοσμένου στις ιδιαιτερότητες των τοπικών κοινωνιών τις οποίες υπηρετούν διοικητικά. Επομένως αυτοί οι υπεύθυνοι θα έπρεπε να αξιοποιηθούν από το νέο σχολείο κατέχοντας ένα ρόλο συντονιστικό για προγράμματα τα οποία υλοποιούνται στην περιοχή ευθύνης τους, με ταυτόχρονη υποχρέωση να αναρτήσουν αυτά τα προγράμματα στις ιστοσελίδες των διευθύνσεών τους και να παρέχουν βοήθεια σε σχολεία της ελληνικής και της ευρωπαϊκής επικράτειας ακόμη τα οποία επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτά τα προγράμματα. Κατ’ αυτό τον τρόπο αναβαθμίζεται ο ρόλος των υπευθύνων και εισάγεται ο θεσμός της συνδυασμένης μάθησης (blended learning), ο οποίος είναι περισσότερο επιτυχής από την ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Με δεδομένα τα προαναφερόμενα θεωρώ ότι οι υπεύθυνοι πρέπει να αναβαθμιστούν στο νέο σχολείο κατέχοντας ένα ρόλο συμβούλου/ σχεδιαστή καινοτόμων δράσεων, ώστε να μπορέσουν να συνδράμουν εποικοδομητικά στο έργο των εκπαιδευτικών της τάξης, οδηγώντας τους στην ποιοτική διδασκαλία και παρέχοντας βοήθεια όπου αυτή χρειάζεται.