Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Γιαννίρης' | 13 Απριλίου 2011, 19:35

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα ήθελα να καταθέσω κι εγώ τις απόψεις μου για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, αν και αισθάνομαι ότι είμαι εκτός θέματος, γιατί ο τίτλος της παρούσας διαβούλευσης με καλεί να απαντήσω μόνο στο αν συμφωνώ στη «σύσταση μιας ενιαίας δομής καθοδήγησης/ υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου». Λίγοι θα διαφωνήσουν στο ότι υπάρχει η ανάγκη να διδαχθούν οι μαθητές τις αρχές της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Για το μάθημα αυτό υπάρχει μόνο ένα κατάλληλο μέρος: Η ίδια η φύση. Όπως δεν μπορεί να γίνει μάθημα πληροφορικής χωρίς να υπάρχει πρόσβαση σε Η/Υ, έτσι και το μάθημα της προστασίας του περιβάλλοντος δε θα είναι ποτέ ολοκληρωμένο αν δε συνοδεύεται από πεζοπορία και μελέτη πεδίου στα βουνά, τα δάση και τους άλλους βιότοπους της πατρίδας μας. Γι’ αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν τα ΚΠΕ κι αυτό κάνουν: Εξοικειώνουν τους μαθητές με το φυσικό περιβάλλον της χώρας που ζουν. Ίσως κάποιοι θεωρούν αυτό πολυτέλεια για την εποχή μας. Εγώ το θεωρώ αναγκαιότητα, ειδικά στην εποχή μας. Τα τελευταία τρία χρόνια εργάζομαι σε Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Αν και έχω προλάβει να εργαστώ στη φύση και να περπατήσω σε ορεινά μονοπάτια με χιλιάδες μαθητές, η δουλειά μου δε συγκρίνεται σε κούραση με αυτή του δασκάλου στο σχολείο. Η ευθύνη και η ένταση του δασκάλου και του καθηγητή είναι κάτι που μόνο όποιος το έχει κάνει μπορεί να το κατανοήσει. Όταν κι εγώ θα γυρίσω στο σχολείο μου ως καθηγητής, ελπίζω να είμαι καλύτερος, με τις γνώσεις και τις παιδαγωγικές τεχνικές που έμαθα στα ΚΠΕ. Το ίδιο ισχύει, πιστεύω, και για τις δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς από τα σχολεία όλης της χώρας που έχουν επιμορφωθεί από τα ΚΠΕ σε θεματικά σεμινάρια. Επίσης, είναι σημαντικό να δούμε το ρόλο που έπαιξαν τα ΚΠΕ ως ένα παράδειγμα για τη βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου. Τα περισσότερα ΚΠΕ βρίσκονται σε αγροτικές και ημιαστικές περιοχές και πολλά βρήκαν στέγη σε κτίρια παλιών σχολείων που διαφορετικά θα ερήμωναν. Όλοι ξέρουμε την εικόνα εγκατάλειψης που έχει η ελληνική επαρχία το χειμώνα. Όπου άνοιξαν ΚΠΕ, η εικόνα αυτή έχει αντιστραφεί και τα χωριά ζωντάνεψαν από τις επισκέψεις των μαθητών και την τόνωση της τοπικής οικονομίας. Τέλος νομίζω ότι είναι απαραίτητο να γίνει μια αξιολόγηση για την περιβαλλοντική εκπαίδευση συνολικά. Πέρα από τις καλές προθέσεις θα πρέπει να γίνει μια έρευνα, ίσως από την ΠΕΕΚΠΕ, που να απαντά στα εξής ερωτήματα: 1)Ποιο είναι το ποσοστό των σχολείων που υλοποιούν προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης; 2)Τα σχολεία που βρίσκονται κοντά σε κάποιο ΚΠΕ, έχουν αυξημένες πιθανότητες να υλοποιήσουν πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης; 3)Τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης έχουν εκπληρώσει τους στόχους τους μετά από 19 χρόνια λειτουργίας; 4)Ποιες είναι οι μετρήσιμες ωφέλειες από την συμμετοχή των μαθητών σε προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης; 5)Ποιοι είναι οι παράγοντες που αποτρέπουν τους εκπαιδευτικούς από την υλοποίηση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης; 6)Ποιες είναι οι δυσκολίες που συναντούν οι εκπαιδευτικοί κατά την υλοποίηση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης; 7)Υπάρχουν μετρήσιμα αποτελέσματα μετά τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών σε επιμορφωτικά σεμινάρια των ΚΠΕ; Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι τα αποτελέσματα μιας αντικειμενικής έρευνας θα είναι θετικά για το έργο της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης μέχρι σήμερα, ενώ θα βοηθήσει να διορθωθούν τα πιθανά λάθη.