• Σχόλιο του χρήστη 'Σιαμήτρας Γιώργος' | 14 Απριλίου 2011, 00:55

    Μετά από 30 χρόνια πίστης σε ένα μοντέλο οργάνωσης σχολείου όπου όργανο διοίκησης του σχολείου ήταν και ο Σύλλογος Διδασκόντων,είδαμε σχολεία με θαυμάσιους συλλόγους,με κατανομές καθηκόντων και υπεύθυνες πρωτοβουλίες και ανάληψη δράσεων,με πλούσια σχολική ζωή αλλά είχαμε όμως και φαινόμενα με αδρανείς κυριολεκτικά συλλόγους και διδάσκοντες που να κρύβονται πίσω από συλλογικά όργανα χωρίς να θέλουν να κάνουν τίποτα πέρα από την τυπική διδασκαλία(και ποιος γνωρίζει και αν πως και τι αποτελέσματα είχαν σάυτήν),είδαμε διδάσκοντες να μην έχουν την διάθεση να συμμετέχουν καν σε συνεδριάσεις Διδασκόντων,είδαμε Δ/ντές να εκλιπαρούν Διδάσκοντες να κάνουν σωστά την υπηρεσία επιτήρησης των παιδιών μας στο σχολείο-που είναι σοβαρότατο παιδαγωγικό θέμα αλλά και θέμα ασφάλειας στο σχολείο-,είδαμε Διδάσκοντες όχι απλά να μην υπολογίζουν τους Δ/ντές, που σύμφωνα και με την νομοθεσία είναι παιδαγωγικοί και διοικητικοί προϊστάμενοι στο σχολείο(βλέπε καθηκοντολόγιο),αλλά πολλές φορές να ομαδοποιούνται εναντίον των Δ/ντών όταν αυτός, όπως είχε την υποχρέωση, θύμιζε απλώς τις υποχρεώσεις τους σε αυτούς που δεν είχαν τον επαγγελματισμό - γιατί δυστυχώς η πολιτεία τον όρισε υπεύθυνο χωρίς να του δώσει και τα εργαλεία για να επιβάλει το γενικό Συμφέρον στο χώρο που προϊσταται- . Μετά από τριάντα χρόνια καταλάβαμε καλά,χωρίς να έχουμε πολλά ερευνητικά δεδομένα αλλά πολλά εμπειρικά, γιατί δυστυχώς πολλοί σύλλογοι όχι μόνο δεν επιτρέπαν σε Σχολικούς Συμβούλους να επικοινωνήσουν μαζί τους αλλά δεν επιτρέπαν να γίνονται και έρευνες που πιθανόν κατ'αυτούς θα αποτυπώναν μη επιθυμητές πραγματικές καταστάσεις. Καταλάβαμε καλά από καταστάσεις που ζούσαμε μέσα στα σχολεία ότι οι αυριανοί πολίτες φτιάχνονται μέσα σε χώρους όπου η έννοια παιδαγωγική πειθαρχία,εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας,σεβασμός στον συντονιστή της σχολικής ζωής (δ/ντή)και υποχρεώσεις, είναι άγνωστες έννοιες σε αρκετές περιπτώσεις στους εργαζόμενους στους χώρους αυτούς, με συνέπεια οι μαθητές μας μέσα από το παράδειγμα των δασκάλων τους να ζουν ,να οσμίζονται,να βιώνουν το μπάχαλο και την συστημική αναρχία.Αυτές οι καταστάσεις είχαν και τους ιδεολογικούς προστάτες σε συνδικαλιστικές παρατάξεις των εκπαιδευτικών ,κόμματα αλλά και μερικά Μ.Μ.Ε. Σ' αυτό το περιβάλλον καταπατούνταν πολλές φορές, συνειδητά αλλά και ασυνείδητα, δικαιώματα των μαθητών μας.Προοδευτικοί και μαχητικοί εκπαιδευτικοί που προσπαθούσαν να δώσουν τις μάχες τους χαρακτηριζόταν γραφικοί και περιθωριακοί. Γνωρίζαμε πολυ καλά ότι αυτή η ελληνική κοινωνία με τέτοια σχολεία, που μπορεί να μην είναι και πολλά,δεν μπορεί να έχει μέλλον. Ξέραμε ότι είναι θέμα χρόνου να δούμε την πραγματική εικόνα της χώρας μας γιατί βλέπαμε μέσα από τα σχολεία πώς βιώναν την σχολική τους ζωή οι μαθητές μας.Αυτή την σχολική ζωή σαν ενήλικες θα την προβάλαν στην καθημερινή τους ζωή. Ο πραγματικός εκσυγχρονισμός δεν πέρασε ποτέ από τα σχολεία.Ξέρω ,όπως συνήθως και σε άλλα συστήματα του κοινωνικού κράτους δικαίου όπως λ.χ.η υγεία, πολλοί θα πουν ότι αυτά είναι οι εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας είναι άλλος .Και εγώ ρωτώ¨ ποιος και με ποιο τρόπο τα κατέγραψε?Άσε που μου θυμίζει το φαινόμενο που όταν πιάναν έναν γιατρό να τα "παίρνει", αμέσως οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του χώρου υγείας λέγαν ότι αυτό είναι η εξαίρεση ενώ πολλοί πολίτες ισχυρίζονται ότι αυτό είναι ο κανόνας στο χώρο υγείας. Νομίζω το γεγονός ότι ακόμη και σε πολλές γνωστές ιστοσελίδες του ονομαζόμενου αριστερού χώρου δημοσιεύονται απόψεις αναγνώρισης παρακμιακών φαινομένων με αυτοκριτική διάθεση για το ρόλο των εκπαιδευτικών, τον τελευταίο καιρό, κάτι λέει, μιας που αυτός ο χώρος υποστήριζε σθεναρά τον πρωταγωνιστικό ρόλο των συλλόγων Διδασκόντων στις εκπαιδευτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Συστήματα που έχουν επικεφαλής ανθρώπους(Δ/ντές) που δεν μπορούν εκτός από να παροτρύνουν ,να υποστηρίζουν, να ενθαρρύνουν αλλά και να ελέγχουν και να προσωποποιούν τις ατομικές ευθύνες μέσα από καταμερισμό συλλογικό και προφανώς να επιβάλλουν ποινές σε όσους κατ'επανάληψη προκλητικά αδιαφορούν να επιτελέσουν υπηρεσιακές υποχρεώσεις τους, ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕΙ.Απλώς δεν το ξέρουμε επειδή δεν παρακολουθούνται ή δεν ενδιαφέρουν όπως λ.χ τα οικονομικά συστήματα. Αυστηρή επιλογή των Δ/ντών,συνεχή επιμόρφωση σε όσους διαπιστωθεί ότι χρειάζονται στήριξη για να επιτελέσουν κάτι για το οποίο δεν εκπαιδεύτηκαν ,δικλείδες ασφαλείας για κατάχρηση εξουσίας απέναντι στους διδάσκοντες ναι αλλά όχι σε Δ/ντές ακρωτηριασμένους και συνεχώς κοινωνικά αλλά και διοικητικά απολογούμενους με προσωπικό που νομίζει ότι ζει σε γραφειοκρατική ρωσική αυτοκρατορία των συνεχόμενων συνεδριάσεων και συζητήσεων χωρίς ατομική ευθύνη. Έτσι όπως πάει το πράγμα και με το φόρτο εργασίας των Δ/ντών και τις αμηλητέες επιπλέον απολαβές, στο πολύ κοντινό μέλλον μάλλον θα ψάχνουν για να βρουν ενδιαφερομενους, όπως γίνεται λ.χ σε ορισμένα κρατίδια στη Γερμανία που δεν βρίσκουν Δ/ντές για σχολεία. Το ότι το συγκεκριμένο θέμα από τα πολλά της διαβούλευσης έχει την μεγαλύτερη συμμετοχή σχολίων, δείχνει και το κοινωνικό ενδιαφέρον του θέματος.