• Σχόλιο του χρήστη 'Τάσος Κολυδάς' | 20 Απριλίου 2011, 19:12

    Κατά τις μεταθέσεις και αποσπάσεις μουσικών ΠΕ16 σε Μουσικά Σχολεία δεν συνυπολογίζεται ένα από τα σημαντικότερα κριτήρια που θα έπρεπε να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή των εκπαιδευτικών: οι τίτλοι μεταπτυχιακών σπουδών στο γνωστικό αντικείμενο, είτε σε επίπεδο μεταπτυχιακού είτε διδακτορικού. Για παράδειγμα για τη διδασκαλία του μαθήματος "Ιστορία της Δυτικοευρωπαϊκής Μουσικής" εκτιμάται ως κριτήριο με αυξημένη βαρύτητα ο τίτλος ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου πάνω σε μια τεχνική σύνθεσης (όπως π.χ. αντίστιξη ή φούγκα) και αγνοείται ένας διδακτορικός τίτλος στο γνωστικό αντικείμενο της Ιστορικής Μουσικολογίας. Αντίστοιχα για την διδασκαλία της Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής, προτιμάται ένας καλός ψάλτης (που κατέχει Δίπλωμα Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής) από έναν Διδάκτορα Εθνομουσικολογίας. Πρόκειται για (ένα ακόμη) κατάλοιπο από την παλαιά - ωδειακού τύπου - νοοτροπία σχετικά με τον τρόπο επιλογής εκπαιδευτικών, η οποία είναι ξεπερασμένη και αναχρονιστική. Βασικό κριτήριο για την επιλογή εκπαιδευτικών θα έπρεπε να είναι οι διαβαθμισμένοι τίτλοι που παρέχονται από ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κατά προτεραιότητα σε σχέση με τους αδιαβάθμιστους τίτλους που παρέχονται από ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, όπου βέβαια αυτό είναι δυνατό. Για τη διδασκαλία της βιόλας είναι αυτονόητο πως θα πρέπει να λαμβάνει περισσότερα μόρια ο διπλωματούχος βιόλας, εκτός και αν για την ίδια θέση είναι συνυποψήφιος κάποιος με Διδακτορικό με θέμα τη βιόλα (απ' όσο γνωρίζω υπάρχει ένας μόνο σε όλη την Ελλάδα).