• Σχόλιο του χρήστη 'Σταματία Ν.' | 6 Ιανουαρίου 2010, 21:51

    Σχετικά με την αιτιολόγηση της απορριπτικής απόφασης, απ' ότι ξέρω η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει αποφανθεί πολλάκις για τη συνταγματικότητα της μη αιτιολόγησης, μη ακυρώνοντας προσφυγές αλλοδαπών κατά των απορριπτικών αποφάσεων του Υπουργού Εσωτερικών.Πόσο εύκολη είναι η αιτιολόγηση τέτοιων αποφάσεων, γιατί καλά όταν τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, π.χ. υπάρχει ποινικό μητρώο, όταν όμως δεν είναι; είναι προτιμότερο να απονέμεται η ιθαγένεια σε άτομα που δεν θα πρέπει να την έχουν μόνο και μόνο γιατί δεν μπορεί να αιτιολογηθεί η απόρριψη του αιτήματος λόγω παραβατικής π.χ. συμπεριφοράς, που όμως δεν έχει αποτυπωθεί σε δικαστική απόφαση. Ποίος θα μπορέσει να αιτιολογήσει και να πει ότι π.χ. έχεις καταδικαστεί ανεξαρτήτως ποινής για ναρκωτικά, διακίνηση λαθρομεταναστών αλλά επειδή η απόφαση είναι με αναστολή και δεν εμπίπτεις στις απαγορευτικές διατάξεις, κρίνω ότι δεν πρέπει ως άτομο να πάρεις ιθαγένεια. ποία αιτιολόγηση μπορεί να αναφέρει κάτι τέτοιο; και δικαίως μετά ο ενδιαφερόμενος θα προσφύγει και θα πει,ότι αφού δεν εμπίπτω στις απαγορευτικές διατάξεις κακώς δεν μου τη δίνεται την ιθαγένεια. Η ιθαγένεια είναι ο ύψιστης σημασίας θεσμός της ελληνικής πολιτείας, η Ελλάδα ως χώρα δεν μπορεί να συγκρίνεται με όσα ισχύουν σε άλλες χώρες. Το ζήτημα δεν είναι να πάρουν ιθαγένεια όλοι αλλά αυτοί που πραγματικά την δικαιούνται.