• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης' | 6 Ιανουαρίου 2010, 23:05

    Η κατάργηση του αναιτιολόγητου, αυτονόητη ρύθμιση προσαρμογής σε στοιχειώδεις παραδοχές του κράτους δικαίου, έχει δεχθεί κριτική με βάση δύο, κυρίως, επιχειρήματα: πρώτον, ότι διά της αιτιολογίας δήθεν θα καταλυθεί κάθε δυνατότητα εξατομίκευσης και εν τέλει θ’ απονέμουν ιθαγένεια οι δικαστές βάσει τυπικών μόνο προϋποθέσεων, και δεύτερον, ότι διά της αιτιολογίας δήθεν θα κινδυνεύσει η χώρα από την πολιτογράφηση υπόπτων για εγκλήματα κατασκοπείας ή τρομοκρατίας καθ’ όσον δεν θα είναι σκόπιμη η αποκάλυψη στους ίδιους των σχετικών πληροφοριών που τυχόν διαθέτουν οι αρχές ασφαλείας. Αμφότερα τα επιχειρήματα εδράζονται σε ηθελημένες παρεξηγήσεις. Ως προς τα κριτήρια, δικαστικός έλεγχος δεν σημαίνει δικαστική απονομή ιθαγένειας (παρά μόνον αναπομπή προς επανεκτίμηση), ενώ αιτιολόγηση δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ανελαστική προσκόλληση σε τυπικότητες, παρά μόνον αναγωγή σε προβλέψιμα και επαληθεύσιμα ουσιαστικά κριτήρια, οπότε, λόγου χάριν, θ’ αποτελέσει επαρκή αιτιολογία η διαπίστωση ότι η ελλιπής ενημέρωση του αλλοδαπού για στοιχειώδη δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας καταλείπει στην επιτροπή αμφιβολίες για την ένταξή του στην ελληνική κοινωνία. Άλλωστε, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, το εύρος αυτής της διακριτικής ευχέρειας θα τύχει σταδιακής εξειδίκευσης από τη νομολογία. Ως προς τους κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας, δεν είναι κατανοητό γιατί οι απλές υπόνοιες, εφ’ όσον δεν έχουν καταλήξει σε ποινική καταδίκη, θα έπρεπε να δικαιολογούν απόρριψη πολιτογράφησης προσώπων που αποδεικνύουν ενσωμάτωση στην ελληνική κοινωνία. Άλλωστε, η πολιτογράφηση αυτών των προσώπων όχι μόνο δεν πρόκειται να διευκολύνει τυχόν έκνομες ενέργειές τους, αλλ’ αντιθέτως θα τους αποστερήσει από την απόλαυση διπλωματικής προστασίας εγκλωβίζοντάς τους έτι περαιτέρω στην εποπτεία της ελληνικής έννομης τάξης, η οποία, εφ’ όσον συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, κάλλιστα θα συνεχίσει τις ερευνητικές της ενέργειες μετά και παρά την πολιτογράφησή τους.