• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης' | 6 Ιανουαρίου 2010, 23:02

    Η εξαίρεση των εκκρεμών αιτήσεων πολιτογράφησης ή καθορισμού από την τήρηση οιασδήποτε προθεσμίας, αποτελεί αντίφαση προς το όλο πνεύμα του νομοσχεδίου και θα μπορούσε να οδηγήσει σε παράλογες καταστάσεις. Δεν είναι δυνατό να εκκρεμούν επ’ άπειρον, ενώπιον μιάς και της αυτής υπηρεσίας, αιτήσεις δύο ταχυτήτων, εκ των οποίων οι μεν κατατιθέμενες το 2010 θα έχουν διεκπεραιωθεί μέχρι το 2012, οι δε κατατεθείσες το 1999 θα εκκρεμούν ακόμη εν έτει 2013. Η εξαίρεση αυτή μοιάζει με έμμεση υπόδειξη προς τους ενδιαφερομένους, ότι τους συμφέρει ν’ ανακαλέσουν τις παλαιές και να καταθέσουν αμέσως νέες: κάτι τέτοιο θα επεβάρυνε τους ίδιους μεν με πρόσθετα παράβολα (σε περιπτώσεις πολιτογράφησης), τη δε διοίκηση με φόρτο εργασίας ίσο μ’ αυτόν που φαίνεται πως προσπαθεί ν’ αποφύγει διά της διάταξης αυτής. Φυσικά είναι κατανοητή η ανάγκη διευθέτησης των εκκρεμών αιτήσεων με τρόπο που να καθιστά εφικτή τη διεκπεραίωσή τους χωρίς κίνδυνο κατάρρευσης του συστήματος, τούτο όμως θα μπορούσε ν’ αντιμετωπισθεί με σταδιακή απορρόφησή τους σε βάθος χρόνου βάσει μεταβατικών προθεσμιών, λόγου χάριν με μιά διάταξη ως εξής: «Στις εκκρεμείς αιτήσεις πολιτογράφησης και καθορισμού ιθαγένειας, αφετηρία υπολογισμού των προθεσμιών του άρθρου 31 ορίζεται η ημερομηνία της παρέλευσης έτους [ή διετίας] από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου».