• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης' | 12 Ιανουαρίου 2010, 23:28

    Στο Σχέδιο της προηγούμενης διοικητικής μεταρρύθμισης στην πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση "Ιω. Καποδίστριας" είχε γίνει λόγος για δίακριση των τότε - υπό σύσταση - δήμων, σε επτά (7), εάν δεν κάνω λάθος, κατηγορίες, ανάλογα με τα οικονομικά - κοινωνικά - γεωγραφικα χαρακτηριστικά τους. Ορισμένες από αυτές ήταν α. οι νησιωτικοί ΟΤΑ, β. οι ΟΤΑ - πρώην κοινόητητες, γ. οι ΟΤΑ - πρώην Δήμων με πρώην κοινότητες, δ. οι μητροπολιτικοί ΟΤΑ (Σε Αθήνα - Πειραιά - Θεσσαλονίκη) κ.ο.κ Στόχος αυτής της διάκρισης των υπό σύσταση ΟΤΑ, που θα ήταν οι περισσότεροι προϊόν συνενώσεων, ήταν να τεθεί ένα ξεχωριστό πλαίσιο αντιμετώπισης του υπαρκτού φαινομένου της ανομοιογένειας και ανισομέρειας που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τους δήμους της χώρας. Δυστυχώς όμως, αυτή η διάκριση έμεινε στα χαρτιά και φυσικά, όπως διαπιστώνω, δεν περιλαμβάνεται ούτε στη νέα μεταρρύθμιση. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι σημερινοί ΟΤΑ της χώρας δεν είναι δυνατόν να "τρέχουν" στις ίδιες ταχύτητες. Ωστόσο, τόσο ο Κώδικας Δήμων & Κοινοτήτων, όσο και οι επιμέρους πολιτικές που αφορούν την Τοπική Αυτδιοίκηση, παραβλέπουν αυτή την πραγματικότητα και θέτουν τον ίδιο πήχυ σε όλους τους ΟΤΑ. Έτσι, μιλούμε σήμερα, όπως και στο παρελθόν, για το ποιές αρμοδιότητες πρέπει να έχουν οι ΟΤΑ, ποιούς πόρους μπορούν να έχουν κοκ. Ωστόσο, δε μπορούμε να μιλούμε για κάτι τέτοιο, όταν είναι ηλίου φαεινότερο ότι δε μπορούν, εκ των πραγμάτων, να ασκούν όλοι οι ΟΤΑ τις ίδιες αρμοδιότητες, όπως δε μπορούν να έχουν τους ίδιους πόρους. Η εξίσωση των ΟΤΑ, σε ένα και αυτό πλαίσιο Αυτοδιοίκησης είναι η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων που θα εξακολουθήσουν να τους ταλανίζουν. Αυτή η εξίσωση δεν παρατηρείται ούτε στη μεγάλη οικογένεια των χωρών-μελών της Ε.Ε.: εκ των προτέρων, οι χώρες-μέλη της διακρίνονται ανάλογα με το ρυθμό που "τρέχουν". Εξ' άλλου, γι' αυτό το λόγο, επειδή δεν "τρέχουν" όλες οι χώρες το ίδιο, η Ε.Ε. έχει θεσπίσει τα γνωστά μας Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, που αποτελούν, χωρίς περιστροφές, "δεκανίκια" για τις αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, προκειμένου κάποτε να αναπτύξουν τη δυναμική των πλούσιων χωρών. Κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει και στους ΟΤΑ, πριν γίνει η νέα μεταρρύθμιση: πρέπει να γίνει αξιολόγηση της δυναμικής τους, και ανάλογα με τις επιδόσεις τους, να καταταγούν σε συγκεκριμένες κατηγορίες. Προτού γίνει όμως ακόμα κι αυτό πρέπει να γίνει μια τολμηρή κίνηση, από την πλευρά της Κυβέρνησης (και όπως έχει δείξει ο κ. Πρωθυπουργός, έχει τα κότσια): - να άρει επιτέλους τη στρεβλωτική εικόνα που διαμορφώνεται μέσα από την Απογραφή Πληθυσμού. Να καταγραφούν οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ μόνιμοι κάτοικοι κάθε Δήμου, κάθε τοπικού διαμερίσματος, ώστε πραγματικά να διασαφηνιστεί πόσοι είναι οι πραγματικοί κάτοικοι κάθε τόπου και πόσοι είναι οι εγγεγραμμένοι εκλογείς του, οι οποίοι ενδεχομένως να κατοικούν σε άλλους τόπους, αλλά αποφασίζουν για τη ζωή των μονίμων κατοίκων του τόπου στον οποίο ψηφίζουν. Με άλλα λόγια, να θεσπίσει την Αρχή: Δημότης-Ψηφοφόρος κάθε Δήμου είναι μόνον ο μόνιμος κάτοικός του και όχι αυτός που τον επισκέπτεται περιστασιακά. Εφόσον θεσπιστεί αυτή η Αρχή, τότε θα αλλάξουν (προς το καλύτερο) πολλά πράγματα στην τοπική αυτοδιοίκηση.