• Σχόλιο του χρήστη 'Βασιλική Γεωργακοπούλου' | 21 Οκτωβρίου 2009, 16:40

    Ο διάλογος αυτός παρέχει τη δυνατότητα για ουσιαστικές, εξειδικευμένες και εποικοδομητικές παρατηρήσεις, που ελπίζουμε να αξιοποιηθούν κατάλληλα. Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία, αξίζει να συνεχιστεί! Επανέρχομαι στην αρχική μου παρέμβαση για να διευκρινίσω κάποια πράγματα, επειδή τέθηκαν σε αμφισβήτηση από φίλο συμμετέχοντα τα όσα ανέφερα για τη χρήση εταιρικών/υπηρεσιακών μέσων μετακίνησης στον ιδιωτικό τομέα. Διευκρινίζω, λοιπόν,(παρ' ότι ήδη το είχα αναφέρει στην αρχική μου παρέμβαση) ότι τα όσα ανέφερα είναι αυτά που ΟΦΕΙΛΟΥΝ να ισχύουν, βάσει του εργατικού δικαίου. Όταν η Πολιτεία νομοθετεί, οφείλει να λαμβάνει υπόψη όχι το τι εσφαλμένα ή καταχρηστικά εφαρμόζεται, αλλά τι ΟΦΕΙΛΕΙ να εφαρμόζεται, βάσει των ισχυουσών αρχών και διατάξεων δικαίου: Ο εργαζόμενος που μετακινείται για τις ανάγκες της εργασίας/υπηρεσίας του, είτε θα πρέπει να χρησιμοποιεί αυτοκίνητο της εταιρείας είτε, αν δεν υπάρχει διαθέσιμο μεταφορικό μέσο της Εταιρείας, θα πρέπει αυτή να του καλύπτει πλήρως το κόστος μετακίνησης με κάθε πρόσφορο μέσο, ή να τον αποζημιώνει πλήρως για τη χρήση του δικού του μέσου για τις ανάγκες της εργασίας του. Το ότι τα παραπάνω δεν τηρούνται πάντα στον ιδιωτικό τομέα, ή τηρούνται σπανίως, σε βάρος φυσικά του εργαζόμενου και με αδικαιολόγητο πλουτισμό της Εταιρείας στην οποία εργάζεται (έχουν υπάρξει χιλιάδες εργατικές διαφορές για το θέμα αυτό στα δικαστήρια), συνδέεται με τη γενικότερη παραβίαση διατάξεων του εργατικού δικαίου που επικρατεί σήμερα σε μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα (αρμοδιότητας ΣΕΠΕ), την οποία θα ήταν αδιανόητο να μιμηθεί το Δημόσιο, μόνο και μόνο για να βρεθούν οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ και ΝΠΔΔ στην ίδια (καταχρηστικώς) μειονεκτική θέση με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ως προς το θέμα αυτό.