• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχαλης' | 14 Ιανουαρίου 2010, 15:36

    Ο Δημαρχος (με ανωτατο οριο θητειας 2 τετραετιες) και οι Αντιδημαρχοι , να καταθετουν στην αρχη και το τελος της θητειας τους κατασταση περιουσιακων στοιχειων , τοσο των ιδιων οσο και της οικογενειας των και επι πλεον να μην εχουν το δικαιωμα για οσο διαστημα διαρκει η θητεια τους να ειναι μελη εταιρειων ουτε να δικαιουνται μετοχες σε Α.Ε. Σε περιπτωση εμπλοκης αιρετου σε υποθεση διαφθορας , οπως στην αρχαιοτητα , μια και μοναδικη ποινη , δημευση της περιουσιας χωρις δικαιωμα προσφυγης , αναιρεσης , αναστολης , ακυρωσης κλπ Αν δεν διαλυθει το αισθημα της ατιμωρησιας σε οποιαδηποτε παραβαση , που διακατεχει το συνολον σχεδον των Ο.Τ.Α. , δεν υπαρχει πιθανοτητα να αλλαξει εστω το παραμικρο παρα την καλη προθεση. Ο φοβος φυλαει τα ερημα. Μεχρι τωρα εναποτεθηκαν οι ελπιδες στοιχειωδους εστω χρηστης στο αισθημα του σεβασμου των αρχοντων προς τους νομους , αλλα δυστυχως δεν λειτουργησε αυτο. Ειμαι πεπεισμενος οτι αν ο σεβασμος αντικατασταθει απο τον φοβο (με Δρακοντειους ομως νομους) , θα λειτουργησει θαυμασια.