• Σχόλιο του χρήστη 'Λ. Μανουσάκης' | 22 Οκτωβρίου 2009, 08:27

    Πρέπει πρώτα να ορίσουμε το πρόβλημα: Πώς θα μειωθεί το κόστος του Δημοσίου, ενώ παράλληλα θα υπάρχει αποτελεσματική λειτουργία του κράτους. Για τα αυτοκίνητα ατομικής χρήσης π.χ. βουλευτών, θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να υπάρξει ένα επίδομα μετακινήσεων και τέλος. Ούτε εταιρίες leasing, ούτε αντικατάσταση στόλου κάθε φορά που γίνονται εκλογές. Αν το συνολικό κόστος είναι σήμερα 100, ορίζοντας το επίδομα στο 50 το κόστος πέφτει στο μισό και η δουλειά γίνεται. Για αυτοκίνητα υπηρεσιών, το leasing είναι η σωστή λύση, που καλό είναι να γίνεται με μακροχρόνιες συμβάσεις 5-ετίας ή και παραπάνω κάτι που γενικά βελτιώνει σημαντικά το μίσθωμα. Όσο αφορά το θέμα του κυβισμού, θεωρώ σημαντικότερα το κόστος κτήσης και την κατανάλωση του οχήματος - προδιαγραφές ρύπων (γρμ.CO2). Ένα αυτοκίνητο 2000 κυβικών Euro-5 ενδέχεται να κοστίζει και να καταναλώνει λιγότερο από ένα 1600 Euro-3. 'Ενα αυτοκίνητα μεσαίου κυβισμού 1600 - 2000 έχει καλύτερη οδική συμπεριφορά και λιγότερα μηχανικά προβλήματα, συνεπώς μεγαλύτερο χρόνο ζωής. Αν τηρεί προδιαγραφές ρύπων και χαμηλή τιμή αγοράς είναι η ενδεδειγμένη λύση. Υπάρχουν περιπτώσεις που η διαφορά κόστους στο ίδιο μοντέλο από 1400 σε 1800 δεν υπερβαίνει τα 1500 € με το μεγαλύτερου κυβισμού να έχει καλύτερες τιμές κατανάλωσης. Τα υβριδικά αυτοκίνητα είναι εξαιρετική λύση για περιπτώσεις πολλών χιλιομέτρων (25.000 χλμ/έτος) μέσα σε αστικό περιβάλλον. Αν η κίνηση είναι σε ανοιχτό δρόμο και με 15.000 χλμ/έτος, ένα συμβατικό αυτοκίνητο έχει μικρότερο κόστος κύκλου ζωής. Επιπλέον στα υβριδικά υπάρχει ένα θέμα με το λίθιο, το υλικό που χρησιμοποιείται στις μπαταρίες. Υπάρχει μία μόνο παραγωγός χώρα στην κεντρική Αμερική και περιορισμοί στην παραγωγή. Ο προσανατολισμός των Ευρωπαίων σε κυψέλες υδρογόνου είναι πιο σωστός αλλά χρειάζεται χρόνο.