• Σχόλιο του χρήστη 'Αγάθος Σπυρίδων' | 21 Ιανουαρίου 2010, 14:14

    Μπορεί μεν ο προϊστάμενος για τον έλεγχο της νομιμότητας των πράξεων των Ο.Τ.Α και των Περιφερειών Αυτοδιοικήσεων να ανήκει στο Υπουργείο Εσωτερικών, όμως δεν παύει να επηρεάζεται από τον Υπουργό και κατά συνέπεια και από τους Περιφερειάρχες , αφού τα πρόσωπα στηρίζονται από τα κόμματα για να θέσουν υποψηφιότητα ,όπως άλλωστε και ο εκάστοτε Πρωθυπουργός ορίζει τον Υπουργό προφανώς κομματικό μέλος του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος. Συνεπώς με πρώτη ματιά το σύστημα ελέγχου των πράξεων στηρίζεται στην υποκειμενική αντικειμενικότητα του εκάστοτε Υπουργού και στον διορισμένο από τον ΑΣΕΠ προϊστάμενο της υπηρεσίας Εποπτείας (το ΑΣΕΠ δεν αποτελεί πανάκεια αντικειμενικών προσλήψεων. Πόσες αποφάσεις έχουν ακυρωθεί στο ΣτΕ?). Συνεπώς δεν αποτελεί αντικειμενικό κριτή , ο Προϊστάμενος της υπηρεσίας Εποπτείας των πράξεων των Δήμων και των Περιφερειών Διοικήσεων που ελέγχεται απευθείας απο τον υπουργό, πολύ δε περισσότερο που και οι υπάλληλοι της υπηρεσίας Εποπτείας , που θα αποτελούν τους εισηγητές των πράξεων, μπορεί να μετατάσσονται από τις υπηρεσίες των Δήμων και των ήδη υπαρχόντων Περιφερειών Αυτοδιοικήσεων που ήδη ασχολούνται με την εποπτεία των πράξεων των Ο.Τ.Α και των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων με όχι καλά αποτελέσματα. Επομένως πρέπει να αναζητηθεί το μεγαλύτερο δυνατό αντικειμενικά σύστημα. Ειδικά στους διαγωνισμούς δημοσίων συμβάσεων που αποτελεί δέσμευση της παρούσης κυβέρνησης. Ένα τέτοιο όργανο δεν μπορεί παρά να είναι το Συμβούλιο Επικρατείας και ειδικά η Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ υπό την προϋπόθεση ότι ο εκάστοτε πρόεδρος του ΣτΕ δεν ορίζεται απευθείας ή με εμπλεκόμενη την εκάστοτε κυβέρνηση και δεύτερη προϋπόθεση ότι θα μπορεί ο προσφεύγων να μη χρησιμοποιήσει δικηγόρο αν το επιθυμεί. Ο διάδικος δε που θα χάσει θα πληρώνει τα έξοδα του δικαστηρίου τα οποία πρέπει να ορισθούν αντικειμενικά και δεν θα είναι τέτοια που να οδηγούν σε αποφυγή προσφυγής, όπως είναι οι αμοιβές των δικηγόρων για παράσταση στο ΣτΕ που θεσπίστηκαν μεν, με αιτιολόγηση για αποσυμφόρηση των προσφυγών, αλλά στην ουσία οδήγησαν, λόγω ακριβώς αυτών των εξόδων, στο να παραμένουν παράνομοι όροι στις διακηρύξεις και στις μη νόμιμες πράξεις στην κατακύρωση των διαγωνισμών και να υπάρχει έτσι διαπλοκή. Άρθρο 107: Επειδή η πρόταση θεωρεί τον υπάρχοντα Δ.Κ.Κ ως σωστό αφού δεν προτείνει αντικατάσταση ή τροποποίηση του, προτείνουμε το άρθρο 150 του Ν 3463/06 ( Δ.Κ.Κ), συνεπώς να τροποποιηθεί ως εξής : 1) Οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον μπορεί να προσφύγει στη υπηρεσία εποπτείας της Ειδικής Αυτοτελούς Υπηρεσίας της Γενικής Διοίκησης ( περιφέρειας ) και να προσβάλλει τις αποφάσεις των συλλογικών ή μονομελών οργάνων , των Δήμων και των Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων , των τοπικών συμβουλίων, των νομικών προσώπων των ΟΤΑ και των Περιφερειακών Διοικήσεων καθώς και των Συνδέσμων για λόγους νομιμότητας μέσα σε προθεσμία δέκα (10) ημερών από την δημοσίευση ή την κοινοποίηση της ή αφότου έλαβε γνώση αυτής . Ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Εποπτείας εκδίδει και κοινοποιεί απόφαση εντός είκοσι ημερών από την υποβολή των πράξεων νομιμοποιώντας ή απορρίπτοντας την πράξη. (Σ.Σ Δεν χρειάζεται διαβούλευση μεταξύ Δήμων και Περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων). Αν η ενδιαφερόμενη αυτοδιοίκηση διαφωνεί επί των αιτιάσεων μη νομιμότητας της πράξης του Προϊσταμένου Εποπτείας προσφεύγει στην Ε.Α του ΣτΕ σύμφωνα με το Ν 2522/97 κατά της απόφασης του. Από την παραπάνω διαδικασία εξαιρούνται οι διακηρύξεις δημοσίων συμβάσεων και οι πράξεις κατακύρωσης των διαγωνισμών δημοσίων συμβάσεων. 2) α) Ειδικά για τις διακηρύξεις δημοσίων συμβάσεων (που εκεί αρχίζει η διαπλοκή) ανεξαρτήτως ποσού οποιοσδήποτε έχει έννομο συμφέρον ειδοποιεί την αναθέτουσα αρχή με ένσταση (διοικητική προσφυγή) όπως καθορίζεται στο άρθρο 15 παρ 1 (α) του ΕΚΠΟΤΑ για την παράβαση που διέπραξε η αναθέτουσα αρχή. Η αναθέτουσα αρχή πρέπει να εκδόσει εντός δέκα (10) ημερών εξετάζοντας την ένσταση και να την κοινοποιήσει εντός της παραπάνω αποκλειστικής προθεσμίας. (ΣΣ αφού ο ενδιαφερόμενος πολίτης έχει αποκλειστική προθεσμία υποβολής ένστασης πρέπει για λόγους ισονομίας να έχει και η αναθέτουσα αρχή αποκλειστική προθεσμία). Σε περίπτωση που η αναθέτουσα αρχή δεν εκδόσει ή κοινοποιήσει απόφαση επί της ένστασης ο διαγωνισμός ακυρώνεται. (ΣΣ Η πρόταση αυτή έχει βάση , αφενός στην πιο γρήγορη διαδικασία των διαγωνισμών και αφετέρου στη λογική ότι η αναθέτουσα αρχή πρέπει να ενδιαφέρεται για το διαγωνισμό και συνεπώς οφείλει και να αιτιολογήσει την προηγούμενη απόφαση της. Με τη διαδικασία αποφυγής ,της δίδεται αδικαιολόγητο πλεονέκτημα μη εξέτασης, εις βάρος του ενδιαφερομένου). Επί απορριπτικής απόφασης των αναθετουσών αρχών, ο έχων έννομο συμφέρον, προσφεύγει εντός δέκα (10) ημερών στην Ε.Α του ΣτΕ σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ 2 του Ν 2522/97. Κατά τα λοιπά ισχύει ο Ν 2522/97 (ΣΣ πρέπει να τροποποιηθεί ο Ν 2522/97 σύμφωνα με την οδηγία 2007/66/ΕΚ που ισχύει από 20/12/09 και έπρεπε ήδη να έχει ενσωματωθεί στην Εθνική Νομοθεσία). β) Επί των πράξεων που εκδίδονται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ 1 ( β) του ΕΚΠΟΤΑ ακολουθείται η ίδια ως άνω διαδικασία , με την επιφύλαξη του άρθρου 21 του ΕΚΠΟΤΑ. Η διαδικασία προσφυγής στην περίπτωση αυτή ακολουθεί την ίδια διαδικασία, μετά την υποχρεωτική κοινοποίηση της κατακυρωτικής απόφασης των δημοσίων συμβάσεων εντός αποκλειστικής προθεσμίας όση η ισχύς της προσφοράς των διαγωνιζομένων. (ΣΗΜ: Αντίστοιχες διατάξεις όπως του άρθρου 15 του ΕΚΠΟΤΑ πρέπει να θεσπιστούν και στο Νόμο περί έργων ,υπηρεσιών και μελετών. Προφανώς απαιτείται συνεργασία Υπουργείου Εσωτερικών Υποδομών και Δικαιοσύνης.) Με βάση τα παραπάνω πρέπει σαφώς να τροποποιηθεί και το άρθρο 15 και ολόκληρος ο ΕΚΠΟΤΑ, αφού από την έκδοση του, έχουν εκδοθεί δύο νέες οδηγίες και αρκετή νομολογία του ΔΕΚ που καθιστούν αναγκαία την έκδοση νέου η τροποποίηση του. Επίσης πρέπει να τροποποιηθούν και τα άρθρα 45,46 του ΠΔ 18/89 περί ΣτΕ καθώς και κάθε σχετική διάταξη που είναι αντίθετη με την παρούσα πρόταση που θεσπίστηκαν προφανώς για να μπερδεύουν τους ενδιαφερόμενους και να καθιστούν νόμιμες παράνομες διατάξεις στις διακηρύξεις δημοσίων συμβάσεων. Συνεπώς η εκάστοτε κυβέρνηση με την νομοθεσία εισάγει διόδους διαφυγής στις διακηρύξεις και στην ανάθεση των δημοσίων συμβάσεων υπέρ των αναθετουσών αρχών και η παρούσα πρόταση αυτόν το στόχο έχει κλείσει τις διόδους ή τουλάχιστον μια δίοδο διαφυγής αφού υπάρχουν και άλλες αλλά δεν είναι της παρούσης. ΣΗΜ: Η οδηγία 89/665/ΕΟΚ επιτρέπει η επιτροπή εξέταση διοικητικών προσφυγών, είτε είναι ειδικές διοικητικές προσφυγές είτε είναι ενδικοφανείς προσφυγές (άρθρο 25 Ν 2690/99 και άρθρο 150 ΔΚΚ) να είναι δικαστική. Η προσφυγή του άρθρου 3 παρ 2 του Ν 2522/97 και τα ασφαλιστικά μέτρα είναι ενδικοφανής προσφυγή. Συνεπώς δεν υπάρχει, καμία παραβίαση του Συντάγματος ( ΣτΕ 3503/09), για μη δυνατότητα εξέτασης διοικητικών προσφυγών από δικαστές αφού άλλωστε και το υπουργείο προτείνει οι αποφάσεις του Προϊσταμένου Εποπτείας να εξετάζονται από την διοικητική δικαιοσύνη (άρα από δικαστές).