• Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Γονιδάκης' | 25 Ιανουαρίου 2010, 23:10

    Άρθρο 90 :Τρόπος εκλογής Η κατανομή των εδρών στις εκλογικές περιφέρειες των δήμων θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του τοπικισμού αλλά και των προστριβών μεταξύ των σημερινών δήμων. Ουσιαστικά οι νέοι αιρετοί θα έχουν ως μοναδική προτεραιότητα την διεκπεραίωση των προβλημάτων της περιοχής απ΄ όπου ψηφίζονται και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις των θεματικών αντιδημάρχων, οι αντιπαραθέσεις και οι κατηγορίες για τοπικιστικές διακρίσεις είναι δεδομένες. Από την άλλη, στην περίπτωση της απλής ποσόστωσης θέσεων ανά εκλογική περιφέρεια και η εκλογή όλων των υποψηφίων από το σύνολο των δημοτών, ελλοχεύει ο κίνδυνος υποψήφιοι με πραγματική αναφορά στην πληθυσμιακά μεγαλύτερη περιοχή να εκμεταλλεύονται τη καταγωγή τους και την εγγραφή τους σε εκλογικό διαμέρισμα μικρής περιοχής, ώστε να εκμεταλλεύονται τη ποσόστωση αυτής, ενώ δεν έχουν την εμπιστοσύνη της συγκεκριμένης περιφέρειας και επί της ουσίας δεν την εκπροσωπούν. Προτείνεται ένα μικτό σύστημα , όπου θα προβλέπεται ένα αριθμός αιρετών που θα ψηφίζονται από το σύνολο του δήμου, οι οποίοι σαφώς και θα έχουν υπερτοπική εμβέλεια (και είναι λογικό να αποτελούν τη δεξαμενή για τους θεματικούς αντιδημάρχους) κι ένας αριθμός συμβούλων, αναλογικός προς το πληθυσμό της κάθε περιφέρειας, που θα εκλέγεται αποκλειστικά από τη συγκεκριμένη περιφέρεια. Αυτό προφανώς περιπλέκει τη κατάρτιση των ψηφοδελτίων (ουσιαστικά κάθε περιφέρεια θα έχει ψηφοδέλτια όπου θα διαφέρουν στους τοπικούς υποψηφίους), καθώς και τα αποτελέσματα, ώστε να αναλογούν σε κάθε περίπτωση για την πρώτη παράταξη, τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων. Όμως αυτή η τροποποίηση διασφαλίζει την ύπαρξη υπερτοπικών συμβούλων και την ύπαρξη συμβούλων με ευθεία αναφορά σε συγκεκριμένες περιοχές των δήμων. Αυτό έρχεται προσθετικά και στις τροποποιήσεις που προτείνονται παραπάνω στα άρθρα 85-88. Τέλος με τη συγκεκριμένη τροποποίηση, δίνεται η δυνατότητα σε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τα κοινά, ξεπερνώντας το προφανές μειονέκτημα έναντι παλαιότερων αυτοδιοικητικών πολιτικών που ήδη έχουν μια εκλογική βάση, η οποία ισχυροποιείται με το πέρασμα του χρόνου διευρύνοντας τις διαφορές με νέους υποψήφιους αυτοδιοικητικούς. Αυτό επιτείνεται με τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση «Καλλικράτη», καθώς με τη μείωση κατά πολύ του αριθμού των δήμων, θα προκύψει πλεόνασμα «παλιών» αυτοδιοικητικών και θα οξυνθεί το πολιτικό «χάσμα γενεών» στη τοπική αυτοδιοίκηση. Αντώνης Γονιδάκης ΡΟΔΟΣ