• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Γκολφινόπουλος' | 23 Οκτωβρίου 2009, 11:42

    Οι προβλέψεις ενός νόμου πρέπει να υπηρετούν τον στόχο του. Για τον συγκεκριμένο νόμο, εκτός από τον περιορισμό στον αριθμό και την χρήση των κρατικών αυτοκινήτων, στόχος είναι η μείωση της περιβαλοντικής επιβάρυνσης από αυτά: (1) Το κυριότερο και ευκολότερο κριτήριο περιβαλλοντικής απόδοσης για τα οχήματα σήμερα είναι η εκπομπές CO2, μετρούμενες σε g/km. Ο νόμος συνεπώς θα πρέπει να προβλέπει τις χαμηλότερες δυνατές εκπομπές CO2 για τα κρατικά αυτοκίνητα. Δεν αρκεί αυτό; (2) Ο τρόπος που θα επιτευχθούν οι χαμηλές εκπομπές CO2 είναι τεχνικό και οικονομικό πρόβλημα που αφορά τους κατασκευαστές τους. Τα υβριδικά αυτοκίνητα είναι ένας τρόπος, τα πετρελαιοκίνητα άλλος, τα υπερτροφοδοτούμενα τρίτος, τα υδρογονοκίνητα τέταρτος, τα ελαφρύτερα και αεροδυναμικότερα πέμπτος, τα χαμηλού κυβισμού έκτος, τα ηλεκτροκίνητα έβδομος κ.ο.κ. Γιατί θα πρέπει να υποστηριχθεί κάποια από αυτές τις τεχνολογίες (σε αντιδιαστολή με το αποτέλεσμά τους, που είναι αυτό που μας ενδιαφέρει) με νόμο; Ποιόν ενοχλεί αν επιλεγεί ένα συμβατικό αυτοκίνητο με μηχανή 2000 cc εκπέμπει 140 g/km αντί ένα υβριδικό αυτοκίνητο με μηχανή 1400 cc που εκπέμπει 150 g/km (οι αριθμοί είναι υποθετικοί, δεν υπάρχουν αυτά τα αυτοκίνητα); Γιατί να τιμωρείται ο κατασκευαστής που έχει επενδύσει σε ακριβή αλλά όχι υβριδική τεχνολογία και πετυχαίνει εξαιρετικά αποτελέσματα και να επιδοτείται αυτός με το ισοδύναμο υβριδικό; Επειδή είναι της μόδας; Κι αν του χρόνου δεν είναι, θα αλλάζουμε το νόμο ανάλογα με τις τεχνικές εξελίξεις στο χώρο του αυτοκινήτου; Καταργήστε το όριο του κυβισμού και την αναφορά σε τεχνολογία - αναφέρεται μόνο σε τεχνικά χαρακτηριστικά του κινητήρα (π.χ. τον συνολικό όγκο του θαλάμου καύσης). (3) Προσοχή στο όριο που θα τεθεί. Συνεχίζοντας την παραπάνω σκέψη, επιδοτείται ο κατασκευαστής με εκπομπές 129 g/km και τιμωρείται αυτός με εκμπομπές 131 g/km. Είναι νομίζετε τόσο διαφορετικά; Δεν έχω πρόταση επ' αυτού πάντως, ίσως κάποιος με περισσότερη φαντασία σκεφτεί κάτι καλύτερο (καλύτερα ένα μέτριο σύστημα σήμερα παρά ένα τέλειο ποτέ).