Αρχική Κάρτα ΠολίτηΑ. Σκοποί και πλαίσιο χρήσης της Κάρτας ΠολίτηΣχόλιο του χρήστη ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ | 24 Νοεμβρίου 2010, 13:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ' | 24 Νοεμβρίου 2010, 13:17

    Καλημέρα σας, Δεν υπάρχει στον σημερινό κόσμο, ούτε μια διαδικασία η οποία να μην υλοποιείται από ανθρώπους. Με την κάρτα που σχεδιάζεται να (και έτσι και αλλιώς θα) βάλετε σε εφαρμογή θα γίνουν τα εξής δύο καταπληκτικά. 1. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, θα βρουν τον καλύτερο τρόπο (πάτημα) για να αποποιηθούν κάθε ευθύνης και στοιχειώδους σκέψης, με το παραμικρό πρόβλημα που θα έχει το υποστηρικτικό σύστημα της κάρτας. 2. Ο πολίτης θα βρίσκει απέναντί του ακόμη περισσότερους τοίχους (βλέπε δημοσίους υπαλλήλους) και απλά θα πάψει να γίνεται η δουλειά του διότι το δημόσιο δεν έχει ούτε μια end-to-end διαδικασία για κάθε θέμα της καθημερινότητας. Πως θα κάνει ο πολίτης χρήση μιας κάρτας όταν δεν είναι δυνατόν η πληροφορία να ρέει ελεύθερα από την μία υπηρεσία στην άλλη, ο υπάλληλος που προσπαθεί να εξυπηρετήσει δεν θα έχει ιδέα πως δουλεύει η διαδικασία (που δεν υπάρχει έτσι και αλλιώς) πέρα από τον αναγνώστη της κάρτας που χειρίζεται, και όταν θα σκάει το πρόβλημα κανείς δεν θα είναι σε θέση να το αντιληφθεί ώστε να το λύσει; Άρα λοιπόν πολύ ωραίες οι θεωρίες αλλά μήπως να φτιάξετε καλύτερα ένα παράλληλο σύμπαν, στο οποίο θα αναπτύξετε από την αρχή τα πράγματα ακριβώς όπως έπρεπε να είναι εδώ και δεκαετίες και μετά να γίνει το hand over από την υπάρχουσα στην ιδεατή κατάσταση; Γιατί αλλιώς δεν έχω καμία διάθεση να πληρώσω με τη φορολογία μου άλλο ένα καταδικασμένο project. Το ίδιο έγινε και με τα ΚΕΠ. Δεν υπάρχει ούτε μια διαδικασία να μπορεί να λειτουργήσει ομαλά όταν εμπλέκονται πάνω από μια υπηρεσίες. Ειδικά δε όταν μια από όλες τις υπηρεσίες απαντήσει στο ΚΕΠ "δεν γίνεται, δεν υπάρχει καταχώρηση, δεν ξέρω, βρέχει, χιονίζει, έχει αέρα......" κλπ. Σε αυτή την περίπτωση ο πολίτης πρέπει να τρέξει μόνος του από υπηρεσία σε υπηρεσία μήπως και βγάλει άκρη. Άρα αναιρείται η αξία του ΚΕΠ από το ίδιο το περιβάλλον στο οποίο καλείται να αποδώσει. Οπότε τώρα τι πάτε να κάνετε? Να κάνετε την χαώδη λειτουργία του δημοσίου που την υλοποιούν δημόσιοι υπάλληλοι, ηλεκτρονική από χειροκίνητη. Έτσι για να μην έχει ευθύνη κανένας πλέον δημόσιος υπάλληλος. Θέλετε πρόταση για τις νέες υπηρεσίες; Να μια πρόταση. Άσκηση εργασίας 1: "Τι τροχαίες παραβάσεις έχουν βεβαιωθεί για το όχημα μου αναλυτικά, ώστε να μπορώ να τις πληρώσω τώρα και όχι όποτε;". Για δοκιμάστε να μάθετε τις βεβαιωμένες παραβάσεις που έχει το όχημά σας σε όλη την επικράτεια. Αν πάρετε έστω και μία απάντηση με τη χειροκίνητη διαδικασία, τότε υλοποιήστε το και ως ηλεκτρονική υπηρεσία. Και εάν το ανωτέρω θεωρείτε εξεζητημένο, ας πάρουμε κάτι ποιο τετριμμένο. Άσκηση εργασίας 2 (πραγματικό γεγονός): "Ανανέωση άδειας οδήγησης στα 65". Ο πελάτης πάει στο ΚΕΠ. Υποβάλει όλα τα προβλεπόμενα έγγραφα και το παλαιό δίπλωμα. Και έρχεται η απάντηση από τη Δ/νση Συγκοινωνιών ότι δεν μπορεί να εκδοθεί νέο δίπλωμα διότι το παλαιό έχει κρατηθεί λόγω point system. Το παλαιό που έχει ήδη υποβληθεί ως δικαιολογητικό. Ο πελάτης πάει στην Δ/νση Συγκοινωνιών που υπάγεται για να μάθει ότι δεν υπάρχει ούτε ένας πόντος από το σύστημα για την άδειά του. Ξανά από την αρχή στο ΚΕΠ ξανά από την αρχή την διαδικασία, ξανά η ίδια απάντηση. Ο πελάτης πάει ο ίδιος στον Δ/νση συγκοινωνιών στην οποία το ΚΕΠ έστελνε την αίτησή του, για να του πουν ότι δεν υπάρχει κανέναν πρόβλημα και να περάσει σε 2 μήνες να πάρει την νέα άδεια όπως και έγινε. Όπερ έδη δείξε. Εξακολουθήστε να φαντάζεστε ότι θα κάνετε ηλεκτρονικό το δημόσιο χωρίς one-stop-shop και end-to-end διαδικασίες; Εκτός εάν υπάρχει άλλος σκοπός πέρα από την ηλεκτρονική κάρτα ο οποίος μπορεί να αγγίζει από θεωρίες συνωμοσίας μέχρι θεωρίες σπατάλης. ΥΓ: Η έκφραση "δημόσιος υπάλληλος" δεν έχει σχέση με το καθεστώς εργοδοσίας. Έχει αποκλειστική σχέση με τον καθημερινό τρόπο σκέψης, πράξης και συμπεριφοράς του υπαλλήλου (το σύνολο των οποίων τον χαρακτηρίζει) απέναντι στον πελάτη.