Αρχική Κάρτα ΠολίτηΑ. Σκοποί και πλαίσιο χρήσης της Κάρτας ΠολίτηΣχόλιο του χρήστη ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ | 8 Δεκεμβρίου 2010, 18:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ' | 8 Δεκεμβρίου 2010, 18:49

    κε. Υπουργέ, ανεξάρτητα από την θεωρία της αναγκαιότητας, θέτω υπ`όψιν σας τα εξής : 1. Πιστεύω ότι μεγάλο μέρος των πολιτών είναι τεχνολογικά αναλφάβητοι & κάποιοι δέχομαι ότι είναι overloaded από την τεχνολογία (ώστε δεν επίθυμούν άλλη μία τεχνολογική δέσμευση) ή απλώς αδιάφοροι. Έτσι, σίγουρα η, κατ`αρχήν, προαιρετική χρήση της κάρτας πολίτη, δεν θα ενδιαφέρει όλους τους πολίτες. Εφόσον όμως παρέχετε φορολογικά ή άλλα κίνητρα σε όσους την προμηθευτούν, αυτό δεν θα αποτελεί άνιση διάκριση εις βάρος αυτών που δεν θα την προμηθευτούν ; Σίγουρα δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε πολίτες δύο κατηγοριών. 2. Σε μεγάλο μέρος των καθημερινών συναλλαγών, δεν χρησιμοποιούνται και δεν είναι δυνατόν (πρακτικά) να χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικοί αναγνώστες καρτών. Σε αυτές τις συναλλαγές πώς θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εν λόγω κάρτα ; Για παράδειγμα : κάθε φορά που χρειάζεται η επίδειξη της αστ.ταυτότητας (για είσοδο σε χώρους που φυλάσσονται, κατά την διαδικασία των εκλογών, κλπ.), ή σε μέρη που δεν είναι δυνατόν να υπάρει ηλεκτρικό ρεύμα ή σε περίπτωση διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος. 3. Έχετε σκεφτεί το κόστος προμήθειας των μηχανημάτων ηλεκτρονικών αναγνώστων καρτών, τόσο από το Δημόσιο (π.χ. για την διαδικασία των εκλογών, που προανέφερα), αλλά και από τους ιδιώτες που δεν έχουν? Και στην τελευταία αυτή περίπτωση, εφόσον δεν είναι διατεθιμένος ο ιδιώτης να καλύψει το κόστος προμήθειας, και έτσι χάνει μέρος της πιθανής πελατείας του, το γεγονός αυτό δεν δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος του σε σχέση με τους ιδιώτες επαγγελματίες που έχουν προβεί στην σχετική δαπάνη. 4. Ακόμα και η περίπτωση διασύνδεσης στο διαδίκτυο (που τεκμαίρεται ως δεδομένη), δεν μπορεί να είναι δεδομένη, είτε λόγω κόστους, είτε λόγω αντικειμενικών δυσκολιών (δυσπρόσιτα μέρη, διακοπές ηλ.ρεύματος, κλπ., ή στο προαναφερθέν παράδειγμα της διαδικασίας των εκλογών). Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι μία προσεκτικότερη ματιά στην πραγματικότητα (καθημερινότητα του μέσου πολίτη, ή ακόμα και του απλού πολίτη), θα έβγαζε στην επιφάνεια αρκετά προβλήματα στην εφαρμογή του μέτρου αυτού. Πιστεύω ότι δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για αυτό το βήμα.