• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΜΑΜΜΗΣ' | 20 Μαρτίου 2012, 12:45

    Ο σκοπός της θέσπισης του άρθρου 9 παρ. 2 ν. 3854/2010, είναι η εξασφάλιση των απαιτούμενων πόρων για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των ΦΟΔΣΑ, οι οποίοι, είτε ως σύνδεσμοι, είτε ως Α.Ε. του άρθρου 265 του ν. 3463/2006, δεν δύνανται να έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Η οποιαδήποτε προοπτική διαφοροποίησης της νομικής τους μορφής, ιδιαίτερα δε η μετατροπή τους σε ΝΠΔΔ, προϋποθέτει τη διατήρηση της διασφάλισης των κονδυλίων που απαιτούνται για την κάλυψη των λειτουργικών τους δαπανών. Οι λειτουργικές δαπάνες αφορούν την αμοιβή των εργαζομένων και την ομαλή λειτουργία των μονάδων διαχείρισης απορριμμάτων, προς όφελος της δημόσιας υγείας. Η οποιαδήποτε αρρυθμία ή καθυστέρηση στην είσπραξη των κονδυλίων αυτών επομένως, δημιουργεί προβλήματα που άπτονται και της δημόσιας υγείας. Εν προκειμένω, η προτεινόμενη διατύπωση του άρθρου 17 (Λειτουργικά ζητήματα ΦΟΔΣΑ- Θέματα προσωπικού) θέτει εν αμφιβόλω την έγκαιρη και τακτή εισροή των κονδυλίων στα ταμεία των ΦΟΔΣΑ. Συγκεκριμένα, η διατύπωση ότι «τα οφειλόμενα ποσά…παρακρατούνται υποχρεωτικά από τη ΔΕΗ Α.Ε…» αίρεται από τη διατύπωση «..εφόσον λάβει απόφαση το οικείο δημοτικό συμβούλιο». Ετσι, η άρνηση λήψης απόφασης από το Δημοτικό Συμβούλιο, ή η καθυστέρηση στη λήψη της απόφασης, ή η μεταγενέστερη διαφοροποίηση του Δημοτικού Συμβουλίου, συνεπάγεται αναπόφευκτα την αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του ΦΟΔΣΑ. Η προϋπόθεση λήψης απόφασης από ένα Δημοτικό Συμβούλιο καθιστά έτσι υπό αίρεση την κατά τα άλλα «υποχρεωτική» παρακράτηση των οφειλομένων ποσών, εις βάρος αμέσως του ΦΟΔΣΑ και εμμέσως της δημόσιας υγείας. Τέλος, η πρόβλεψη της δυνατότητας παρακράτησης των οφειλομένων από τους ΚΑΠ που δικαιούται κάθε ΟΤΑ, δημιουργεί τα εξής προβλήματα: 1. Η εκταμίευση των ΚΑΠ δεν είναι χρονικά προσδιορισμένη με τρόπο ώστε τα οφειλόμενα ποσά προς τους ΦΟΔΣΑ να παρακρατούνται έγκαιρα, προκειμένου να μην δημιουργούνται προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία των ΦΟΔΣΑ. 2. Η παρακράτηση, προς όφελος των ΦΟΔΣΑ, των οφειλομένων ποσών από τους ΚΑΠ, συνεπάγεται προφανώς στη συνέχεια την αντίστοιχη παρακράτηση των ποσών αυτών, προς όφελος των ΟΤΑ, από τα τέλη καθαριότητας που εισπράττουν οι ΟΤΑ, προκειμένου να ισοσκελισθούν τα ποσά. Αυτό όμως σημαίνει ότι τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας θα διοχετευθούν σε άλλες κατευθύνσεις, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων που έχουν προσδιορίσει τη δεσμευτικότητα στη χρήση των ανταποδοτικών τελών. Οι ΟΤΑ δηλαδή, βάσει διάταξης νόμου, θα υποχρεούνται να παρανομήσουν, χρησιμοποιώντας ανταποδοτικά τέλη για να καλύψουν άλλες δραστηριότητές τους. Κατά συνέπεια, η νέα ρύθμιση του άρθρου 17 (Λειτουργικά ζητήματα ΦΟΔΣΑ- Θέματα προσωπικού) θα δημιουργήσει μείζονα προβλήματα νομιμότητας και λειτουργικότητας, σε σχέση με την ισχύουσα διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 ν. 3854/2010. Προς αποφυγή των προβλημάτων αυτών, κρίνεται σκόπιμο να μην υπάρξει τροποποίηση των διατάξεων του άρθρου 9 παρ. 2 ν. 3854/2010.