• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΑΥΙΔ ΜΑΡΙΝΗΣ' | 11 Νοεμβρίου 2009, 23:09

    Ο ρόλος του ΑΣΕΠ για τη στελέχωση του δημοσίου τομέα οφείλει να είναι κυρίαρχος, στο μέτρο που η αξιόλογηση των υποψηφίων δημοσίων υπαλλήλων βασίζεται στις αρχές της διαφάνειας, της ισονομίας και της αξιοκρατίας. Ο νέος νόμος, εφόσον συνδυάζει αφενός τα αντικειμενικά κριτήρια μοριοδότησης, όπως η τελευταία προκύπτει από τίτλους σπουδών και άλλες συναφώς αποδεδειγμένες δεξιότητες, αφετέρου δε υπό τον όρο ότι μεταβιβάζει την αρμοδιότητα της διαδικασίας διεξαγωγής διαγωνισμών σε μια ανεξάρτητη αρχή επιλογής προσωπικού προστατεύει τον πολίτη από "υδροκέφαλους κομματικούς φατριασμούς", αλλά και τους πολιτευτές, που δύνανται να απόσχουν από κάθε είδους ρουσφετολογικούς χειρισμούς. Κοινώς, μέσω του ΑΣΕΠ πρέπει να γίνονται όλοι οι διαγωνισμοί, ανεξαιρέτως, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν στη στελέχωση του δικαστικού και του διπλωματικού κλάδου, με θέματα τύπου πολλαπλής επιλογής, ώστε να διασφαλίζεται τόσο η ταχύτητα στην έκδοση αποτελεσμάτων, όσο και η αντικειμενική αξιολόγηση. Παράλληλα να διενεργούνται εξετάσεις 1 φορά κατ' έτος και για όλους τους φορείς του δημοσίου, να μπορεί δε ο υποψήφιος να επιλέγει με σειρά προτίμησης σε ποια υπουργεία θέλει να διορισθεί ( σύστημα αντίστοιχο με εκείνο των πανελλαδικών). Στην περίπτωση που κάποια υπουργεία, λόγω της φύσης των θέσεων που προκηρύσσονται, απαιτούν την εξέταση σε περισσότερα μαθήματα, αυτά να εξετάζονται ως ειδικά. Σε κάθε περίπτωση, να εξετάζονται οι υποψήφιοι στην οικονομία και στο δίκαιο, στην ελληνική γλώσσα και σε 2 ξένες γλώσσες(γενικά μαθήματα). Τελικώς το κράτος οφείλει να ενοποιήσει το σύστημα εξετάσεων και επιλογής. Με τα κοινά και τα ειδικά μαθήματα, ανάλογα με τη θέση και το υπουργείο, θα έχουμε διαφανή αποτελέσματα και αποτελεσματικούς λειτουργούς. Ο τεχνοκράτης ενός υπουργείου δεν υπάρχει απλά για να πληκτρολογεί κείμενα στο word ... Αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνεται. π.χ. ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του ΥΠΕΠΘ οφείλει να έχει αντίληψη περί της εκπαίδευσης, όπως και ένας δικαστής όταν απονέμει δικαιοσύνη. Πως αλλιώς να συνεργασθεί ο εκάστοτε υπουργός με τον υπάλληλο, όταν ο τελευταίος απέχει πολύ από το να "συναισθάνεται" το ρόλο το φορέα τον οποίο υπηρετεί;;