• Σχόλιο του χρήστη 'The Great' | 11 Νοεμβρίου 2009, 23:31

    Υπάρχουν συμβασιούχοι που στην πλειοψηφία της, η πολύμηνη εμπειρία τους προήλθε από συμβάσεις ορισμένου μέσω αξιοκρατικών προκηρύξεων του ΑΣΕΠ με τον ν.2190, ή με τον έλεγχο και την έγκριση της Ανώτατης Αρχής και πάλι με βάση τον ν.2190 και όχι με βύσμα ή κονέ μέσω πολιτικών γραφείων. Η εμπειρία αυτή χρειάστηκε θυσίες, χρόνο, υπομονή και ανυπέρβλητες δυσκολίες πάσης φύσεως(από οικονομικές με καθυστέρηση πληρωμών μηνών,εώς και νομικές με απασχόληση ανά 2 χρόνια αφού ο ν.2190 δεν «επέτρεπε» λόγω της ανεργίας, οι ίδιοι υπάλληλοι να ξαναπασχοληθούν αμέσως την επόμενη χρονιά με τις νέες προκηρύξεις) και δεν μπορεί κανείς τόσο εύκολα κι απλά να τις απαξιώνει και να τις μηδενίζει, δήθεν υπό την σημαία της αξιοκρατίας, της ισοπολιτείας και της ισονομίας. Για τα STAGE πολύ σωστά πράττει η κυβέρνηση και καταργεί το πρόγραμμα και την προσαύξηση, αφού οι συγκεκριμένοι δεν ήταν εργαζόμενοι, παρά μαθητευόμενοι και καταρτιζόμενοι, χωρίς πλήρη απασχόληση και ασφάλιση, με απουσιόλογιο και αρκετούς περιορισμούς(βλ. σχετικά με το πρόγραμμα κατάρτισης-μαθητείας stage), στοιχεία που τους διαφοροποιούσαν σαφώς και ξεκάθαρα από τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης όπως πχ ήταν οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου και έργου. Απλά το «μπαιράκι» και ο «ντόρος» σηκώθηκε από τα ΜΜΕ, δικηγόρους και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, για ευκολονόητους και ιδιοτελείς σκοπούς. Όσον αφορά τις εμπειρίες του ιδιωτικού τομέα που νοιώθουν και ίσως κάποιες δικαίως να είναι αδικημένες, για την μη ισότιμη μοριοδότηση και προσαύξηση μ' αυτές του δημοσίου τομέα, γνωρίσουμε γιατί όλοι πέρασαν, είναι ή θα περάσουν από κει, ότι και οι προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι οι πλέον αξιοκρατικές με εξαιρέσεις πάντα. Ο γνωστός του γνωστού, του μπαμπά, του θείου, του γείτονα, του βουλευτή κτλ έβαζαν το χεράκι τους. Όχι πως δεν το άξιζαν τα παιδιά που πήραν αυτές τις θέσεις, αλλά δεν χρειάστηκε στις περισσότερες περιπτώσεις να περάσουν από επίπονες και ψυχοβγαλτικές διαδικασίες. Και προσοχή είπαμε για να μην παρεξηγηθώ, ότι υπαρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις ... Βέβαια και όλοι γνωρίζουμε ότι οι εμπειρίες στον ιδιωτικό τομέα διαμορφώνονται κατά το δοκούν και τις επιδιώξεις ημετέρων φίλων ή γνωστών. Πχ κάποιος που εργάστηκε μια 10τία σε μια γαλακτοβιομηχανία, αφού προσλήφθηκε ως ανειδίκευτος για ευνόητους λόγους, μπορούσε να πάρει ανεξέλεγκτα ότι βεβαίωση εμπειρίας επιθυμούσε για όποια ειδικότητα αναλόγα με τα προσόντα του, από τον γνωστό και φίλο εργοδότη του, για να συμμετέχει σε προκηρύξεις και διαγωνισμούς δημοσίου και μη ή να συμπληρώσει το βιογραφικό του όπου του χρειαζόταν. Ο εργοδότης από την στιγμή που δεν έχει καμία απολύτως επιβάρυνση και συνέπεια, του την δίνει χωρίς ενδοιασμό. Ο ΑΣΕΠ δεν έχει μηχανισμούς ή δεν μπαίνει στην διαδικασία να το πράξει, δηλ να το ελέγξει. Το εξετάζει πλημμελώς το θέμα, με αποτέλεσμα να βλέπουμε «φαντάσματα» στους πίνακες κατάταξης επιτυχόντων με εμπειρίες μαμούθ που δεν υπηρξαν ποτέ!!! Δεν είναι τόσο απλό το θέμα όσο πιστεύετε και νομίζω χρειάζεται να το δείτε πιο διεξοδικά κε Υπουργέ. Τέλος προτείνω την διατήρηση της προσάυξησης μόνο σε συμβάσεις μέσω προκηρύξεων ΑΣΕΠ και του ν.21901 ανεξαρτήτου διάρκειας, όπως βεβαίως και του ιδωτικού τομέα μόνο αν υπάρχουν δημόσιες προκηρύξεις θέσεων και ειδικοτήτων σε έντυπα, ηλεκτρονικά μέσα, αλλά και μέσω αρμόδιων φορέων όπως πχ ο ΟΑΕΔ με καθαρές και αξιοκρατικές διαδικασίες. Επίσης να λαμβάνεται ως ειδικότητα από τον ΑΣΕΠ, μόνο αυτή που αναγράφεται με τον αντίστοιχο κωδικό κατά την ασφάλιση στον ασφαλιστικό φορέα και όχι με υπε(ανε)ύθυνες δηλώσεις και «μαϊμού» βεβαιώσεις.