• Η αναφορά σε «λοιπούς φορείς παροχής εθελοντικής απασχόλησης» στο παρόν νομοσχέδιο, εκτός του ότι είναι νομικά ανορθόδοξη και φαίνεται ότι εξυπηρετεί άλλες σκοπιμότητες, εισάγει και μία, εκ πλαγίου, διάκριση κατά των ΜΚΟ. Αν παραμείνει η διάταξη, πρέπει κοινωφελείς και «λοιποί» φορείς να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης. Δεν είναι δυνατόν, οι πρώτες να πρέπει να θεωρούν βιβλίο εθελοντών στην Εποπτική Αρχή και οι δεύτερες να έχουν τη δυνατότητα να το θεωρούν οι ίδιες. Πρέπει να προβλεφθεί αντίστοιχη δυνατότητα και για τους κοινωφελείς φορείς ή έστω, πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα μηχανογραφική τήρησης προς αποφυγή περαιτέρω γραφειοκρατίας. Τα χαρακτηριστικά του εθελοντισμού από νομική άποψη, είναι δραστηριότητα που α) δεν είναι υποχρεωτική, β) δεν αμείβεται οικονομικά, γ) ωφελεί τρίτους. Το νομοσχέδιο δεν ορίζει ούτε το ακριβές περιεχόμενό του, ούτε αναφέρεται καθόλου, έστω έμμεσα, στην ουσιαστική του έννοια και την κοινωνική του διάσταση. Ο χαρακτηρισμός μιας δραστηριότητας ως εθελοντικής πρέπει να έχει ως σημείο αναφοράς τον κοινωφελή φορέα και τους σκοπούς του και όχι τις επιμέρους έννομες σχέσεις του με ανθρώπους που παράσχουν εργασία προς εκπλήρωση του σκοπού. Πρέπει δηλαδή να γίνει σαφές, όπως ειπώθηκε και από άλλο σχολιαστή στο σχολιασμό του άρθρου 1, ότι δεν πρέπει να συγχέεται ο κοινωφελής σκοπός ενός κοινωφελούς φορέα με τα μέσα πραγμάτωσής του, που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να βασίζονται πάντα στον εθελοντισμό αφού για την εκπλήρωση ακριβώς αυτού του σκοπού απαιτείται η στελέχωση των κοινωφελών φορέων από επαγγελματίες. Σήμερα υπάρχουν διεθνώς μη-κυβερνητικές οργανώσεις που επιτελούν πολύ σημαντικό έργο και απασχολούν μεγάλο αριθμό εργαζομένων που είναι ειδικά καταρτισμένοι, έμπειροι και με την απαραίτητη τεχνογνωσία. Αρκεί τα έσοδα να διατίθενται για την πραγμάτωση του – θεσμικά εγκεκριμένου μέσω της αναγνώρισης ενός φορέα ως κοινωφελούς – καταστατικού σκοπού. Από την άλλη δεν αντιμετωπίζονται θέματα που θα ανακύψουν στην πράξη: π.χ. η εξαίρεση του τελευταίου εδαφίου της παρ.1 θα πρέπει να απαλειφθεί. Υπάρχουν δραστηριότητες που διαρκούν πολύ περισσότερο από 1 ημέρα ή λίγες ώρες και δεν νοείται να ρυθμίζεται με Νόμο η χρονική διάρκεια της μαζικής συμμετοχής πολιτών. Είναι επίσης σημαντική η πρόβλεψη της δυνατότητας μαζικής συμμετοχής και εθελοντικής προσφοράς των ίδιων των εργαζομένων στον κοινωφελή φορέα, οι οποίοι έχοντας πλήρη συναίσθηση του κοινωφελούς σκοπού, θα πρέπει να τους παρέχεται το δικαίωμα να πραγματοποιήσουν ή να συμμετάσχουν σε μια ιδιαίτερη δραστηριότητα εφόσον το επιθυμούν, εθελοντικά. Θα καταχωρηθούν στο βιβλίο εθελοντών; Πώς θα νομιμοποιηθεί αυτή η διάσταση της σχέσης τους με τον κοινωφελή φορέα έτσι ώστε να διαχωριστεί ο εθελοντισμός από την παροχή εργασίας;