Αρχική Εκδημοκρατισμός της διοίκησηςΆρθρο 16: Ηλεκτρονική ταυτοποίηση-Κάρτα πολίτηΣχόλιο του χρήστη Αντώνης Κ. | 18 Μαρτίου 2015, 03:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Κ.' | 18 Μαρτίου 2015, 03:49

    Υπάρχουν πραγματικά πολλά ερωτήματα που έχουν τεθεί για την Κάρτα του πολίτη, την ηλεκτρονική νέα ταυτότητα δηλαδή, εδώ και χρόνια μέσα και από προηγούμενη διαβούλευση, αλλά και μέσα από επίσημες θέσεις πολλών φορέων και οργανώσεων, αλλά και από εκκλησιαστικούς φορείς, την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας, το Άγιον Όρος κλπ. Ημερίδες διάφορες, συναθροίσεις - συγκεντρώσεις και τόσα άλλα έχουν απασχολήσει το κοινό ενδιαφέρον, αμέτρητες αναρτήσεις και σχόλια σε ιστοσελίδες, κλπ κλπ. Από που να αρχίσει κανείς άραγε και τι να ξαναπεί. 1. Να μιλήσουμε για το θέμα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, και την επικινδυνότητα αυτών σε μια κεντρική ηλεκτρονική βάση δεδομένων, όπου έστω ακόμη και καλοπροαίρετα να δεχθούμε οτι θα τηρηθούν όλες οι διαδικασίες ασφάλειας ώστε να μην υπάρξει "εκ των έσω" τυχόν κακή, δόλια, ή άλλη λαθεμένη χρήση αυτών, πώς μπορεί όμως να διασφαλιστεί η πραγματική ασφάλεια των δεδομένων αυτών "εκ των έξω"; δηλαδή από επιθέσεις χάκερς, παραβιάσεις ιστοσελίδων υπουργείων κλπ; όταν η κοινή πρακτική παγκοσμίως έχει δείξει όλα τα ηλεκτρονικά μέσα σήμερα παραβιάζονται από επιτήδειους; Να προσθέσουμε εδώ οτι ειδικά εάν υπάρχει τεχνολογία ασύρματης επικοινωνίας με την κάρτα (RFID) και μάλιστα με δυνατότητα επανεγγραφής-μεταβολής των αποθηκευμένων στοιχείων στην κάρτα, τότε το κενό αυτό της ασφάλειας δεν περιορίζεται μόνο στην κεντρική βάση δεδομένων, αλλά και στην ίδια την κάρτα, όταν είναι αποδεδειγμένο οτι από μικρή απόσταση οι επιτήδειοι πάλι μπορούν να κάνουν ανάγνωση των δεδομένων της κάρτας και μεταβολή αυτών. Η δε ανάγνωση των δεδομένων εμπεριέχει τον κίνδυνο επέμβασης σε συναλλαγές οικονομικές από τρίτους, η δε μεταβολή ενέχει τον κίνδυνο δημιουργίας δυσάρεστων εμπλοκών του πολίτη σε περιπέτειες που σχετίζονται με αλλοιώσεις του προφίλ του. 2. Να μιλήσουμε για την παραβίαση του επαγγελματικού απόρρητου, όταν όλα τα δεδομένα των επαγγελματικών συναλλαγών θα μεταφέρονται online κάποια στιγμή στην ηλεκτρονική βάση του Υπουργείου, που σημαίνει οτι φρέσκιες επαγγελματικές πληροφορίες απόρρητες, όπως π.χ. πληροφορίες για προμηθευτές και πελάτες μιας επιχείρησης (ονόματα, τζίροι κλπ) που θα έπρεπε να μείνουν μυστικές για την επιχείρηση προς τις ανταγωνιστικές της επιχειρήσεις, τώρα όλες αυτές οι πληροφορίες θα τίθενται άμεσα στον κίνδυνο της παραβίασης και διαρροών μέσα σε μια κοινή βάση ηλεκτρονικών δεδομένων του Υπουργείου και όχι μόνο (όπως αναφέρθηκε και πρωτύτερα); Για λόγους αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής δε διαφωνεί κανείς τα δεδομένα αυτά να στέλνονται στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, αλλά να στέλνονται 1 φορά κάθε έτος, όπως γινόταν έως τώρα, ας είναι και συναλλαγές από το 1ο ευρώ, αλλά να αξιοποιούνται πραγματικά οι διασταυρώσεις αυτές και να λαμβάνονται μέτρα. Διότι άλλη αξία έχει η πληροφορία (ως επαγγελματικό απόρρητο κυρίως - όχι ως οικονομικό) για τον ανταγωνιστή μιας επιχείρησης, όταν είναι φρέσκια πληροφορία και άλλη όταν είναι μετά από 1 έτος. Ένας προμηθευτής για παράδειγμα που μια επιχείρηση έκανε μεγάλο αγώνα για να τον βρει και δεν θέλει να γίνει γνωστός σε ανταγωνιστική επιχείρηση, τώρα με την πρώτη συναλλαγή θα υπάρχει το ηλεκτρονικό ίχνος της πληροφορίας αυτής στο κεντρικό σύστημα με τον άμεσο κίνδυνο τυχόν γνωστοποίησης σε τρίτους, ακόμη και κακόβουλα όπως αναφέρθηκε, παρά και την καλή διάθεση των υπευθύνων του συστήματος. Επομένως η online σύνδεση της κάρτας με τις συναλλαγές ενέχει πολλούς τέτοιους κινδύνους και δεν επιφέρει ιδιαίτερο όφελος περισσότερο από τις ετήσιες οικονομικές διασταυρώσεις. Αν θέλουμε λοιπόν η αγορά να λειτουργεί με ασφάλεια και υγιείς όρους ανταγωνισμού δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτικές οι online συναλλαγές με καμία ηλεκτρονική κάρτα, αλλά ούτε ακόμη και online μέσω του διαδικτύου γενικότερα, παρά να δίνονται μόνο πληροφορίες ετεροχρονισμένες, οι οποίες αν αξιοποιούνται σωστά βοηθούν εξίσου στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής χωρίς να διαβρώνουν τον υγιή ανταγωνισμό και την ασφάλεια των πληροφοριών. Να σημειωθεί εδώ ότι η ασφάλεια των πληροφοριών είναι κάτι για το οποίο αγωνίζονται οι επιχειρήσεις παγκοσμίως, εξού και τα διεθνή συστήματα ποιότητας που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για το σκοπό αυτό (ΙSO 27001). 3. Να μιλήσουμε για το σεβασμό στις Χριστιανικές πεποιθήσεις της μεγαλύτερης πλειοψηφίας των πολιτών σύμφωνα με τις οποίες δεν μπορεί να γίνει δεκτό στη συνείδηση των Χριστιανών ένα σύστημα που δεσμεύει και υποδουλώνει την ελευθερία της προσωπικότητας του ανθρώπου και αυτό γίνεται εμφανές μέσω του περιορισμού αγοράς και πώλησης μόνο με τη χρήση ενός μοναδικού νούμερου, όπως είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη του Αγίου Ευαγγελιστή Ιωάννη, ήδη από τον 1ο αιώνα μ.Χ.; (Αποκάλυψη κεφ.13, στ.17). Το σύστημα αυτό με τη χρήση της ηλεκτρονικής ταυτότητας στις συναλλαγές αποτελεί εμφανώς το προοίμιο, τον προάγγελο του χαράγματος της Αποκάλυψης στο χέρι ή στο μέτωπο. Δηλαδή μπορεί κάποιος να αναλογιστεί εύκολα οτι όταν μετά από λίγα χρόνια εφαρμογής της κάρτας αυτής και μετά από κρούσματα κλοπής και παραβίασης τραπεζικών λογαριασμών, ή άλλων περιπτώσεων, αλλά και για λόγους κοινωνικής ασφάλειας και προστασίας, θα νομοθετηθεί εύκολα τότε η μόνιμη χάραξη πάνω στο χέρι της ταυτοποίησης του ατόμου με σύγχρονη τεχνολογία (εμφύτευση μικροτσίπ, ή με άλλο τρόπο, με λέιζερ κλπ); Ποιός εγγυάται στους Χριστιανούς οτι η ηλεκτρονική ταυτοτητα δε θα έχει αυτή την κατάληξη μετά από λίγα χρόνια; (και λέω Χριστιανούς, διότι οι υπόλοιποι δεν τους ενδιαφέρει ίσως το θέμα αυτό, αν και το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι μόνο για Χριστιανούς, διότι αφορά την προσωπική ελευθερία του κάθε πολίτη). Αυτός θα είναι τελικά ο εξευτελισμός της προσωπικότητας του ανθρώπου (το να ελέγχεται ηλεκτρονικά όπου πηγαίνει και ότι κάνει κάποιος και ότι συνήθειες έχει, γιατι εν δυνάμει είναι "δήθεν" ύποπτος και επικίνδυνος, είτε για φοροδιαφυγή, είτε για οτιδήποτε άλλο), αυτό είναι ο εξευτελισμός και όχι το να προσέλθει ο οικονομικά εξαθλιωμένος με το κουπόνι στο super market αντί της "αξιοπρεπούς" δήθεν κάρτας. Μα μόλις χθες ο ίδιος άνθρωπος έψαχνε στα σκουπίδια και αδιαφορούσε ποιός τον βλέπει όταν αυτός πεινούσε. Τώρα θα τον νοιάξει αν θα πάει με κουπόνια ή με κάρτα για να ψωνίσει; Δώστε του κουπόνια και μετά χαράς θα γίνουν ευπρόσδεκτα όταν δεν θα υπάρχει μία στο πορτοφόλι. Γιατί δηλαδή θα πρέπει γι’ αυτή τη δήθεν αξιοπρέπεια να πάρουν όλοι οι πολίτες κάρτες και να κάνουν τη ζωή τους big-brother; Αυτά είναι επιχειρήματα που δεν στέκουν στην κοινή λογική. 4. Να μιλήσουμε για το ότι η ηλεκτρονική αυτή ταυτότητα, σε συνδυασμό με το δραστικό περιορισμό έως την εξάλειψη με νόμο των μετρητών στις συναλλαγές, θα αποτελέσει το τελειότερο μέσο για τους δανειστές της χώρας μας για την άμεση πλέον διαχείριση των οικονομικών συναλλαγών όλων των πολιτών (Online) από αυτούς και όχι από τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι θα καταντήσουν έρμαιο τους; Να υποθέσουμε δηλαδή οτι με την εφαρμογή των online συναλλαγών μέσω της κάρτας αυτής θα τους δώσει τη δυνατότητα για άμεσες αναλήψεις από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των πολιτών με νομοθετήματα που θα επιβάλουν στη χώρα ως δανειστές, προκειμένου για την εξόφληση των δημοσίων χρεών; Διότι όταν θα μπορούν ηλεκτρονικά να γνωρίζουν τις οικονομικές συναλλαγές των πολιτών (μέσω της κάρτας), τότε εύκολα θα μπορούν να επεμβαίνουν και σε αυτές και να τις μπλοκάρουν προκειμένου να παρακρατηθούν άμεσα ότι ποσά αυτοί θα θελήσουν για την αποπληρωμή του χρέους. Αυτά τα ολίγα. Η ηλεκτρονική ταυτότητα λοιπόν θα επιφέρει περισσότερα προβλήματα και κινδύνους, από τα οφέλη που θα έχει στο κοινωνικό σύνολο, οπότε θα πρέπει να αποσυρθεί από το Νομοσχέδιο αυτό εντελώς. Ευχαριστώ για αυτή τη δυνατότητα δημόσιας διαβούλευσης.