• Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Κάνος' | 18 Μαρτίου 2015, 20:11

    Κύριε υπουργέ δεσμευτήκατε προεκλογικά για την επαναπρόσληψη όσων απολύθηκαν με μνημονιακούς νόμους. Το Πολυνομοσχέδιο 4172/13 του κ. Αθανασίου που μεθόδευσαν μαζί με τον κ. Μητσοτάκημε και τα αντισυνταγματικά άρθρα 105-106, την ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης(με μοναδικό στόχο την ταχύτερη απόλυσή τους) με την εκδίκαση-παρωδία των κυρίων αγωγών των συμβασιούχων σε μόλις δύο μήνες με δικαστές επιστρατευμένους και πιεσμένους από κάθε γωνιά της επικράτειας, ήταν ένας τέτοιος μνημονιακός νόμος. Το αποτέλεσμα το είχε το είχε ανακοινώσει ο κ. Μητσοτάκης πολύ πριν βγουν επίσημα οι πρώτες αποφάσεις των πρωτοδικείων. Αποτέλεσμα που εξυπηρετούσε απόλυτα την μνημονιακή του δέσμευση για 15.000 απολύσεις του δημοσίου, αλλά πολύ οδυνηρό για πολλούς μακροχρόνιους, έμεπιρους συμβασιούχους που κάλυπταν και καλύπτουν μέχρι σήμερα πάγιες και διαρκείς ανάγκες στις αποψιλωμένες δημόσιες υπηρεσίες. Το ΥΠΠΟΑ είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα που το αποδεικνύει περίτρανα. Πριν 4 περίπου χρόνια ο κ. Τσίπρας έξω από τον Άρειο Πάγο όταν εκδικαζόταν η υπόθεση των καθαριστριών συμβασιούχων του ΟΠΑΠ, είχε δεσμευτεί για αποκατάσταση και λύση αυτής της μεγάλης αδικίας εις βάρος των μακροχρόνια ομήρων συμβασιούχων του δημοσίου. Από την δικαστική λαίλαπα Αθανασίου-Μητσοτάκη, «επιβίωσαν» ελάχιστοι με θετικές δικαστικές αποφάσεις. Ειδικά στο ΥΠΠΟΑ παρέμειναν μόλις 100 συμβασιούχοι από χιλιάδες που οδηγήθηκαν στα δικαστήρια. Όλοι πιστέψαμε ότι η αποστολή εξετελέσθη για την προηγούμενη κυβέρνηση και η «κάθαρση» επήλθε στο ΥΠΠΟΑ. Όμως ήρθαν το Δεκέμβριο του 2014 οι ανακλήσεις για να συνεχίσουν τον ανελέητο διωγμό! Από τους 100 συμβαισιούχους περίπου με θετικές κύριες αγωγές, παρέμειναν μετά τις περίεργες αποφάσεις των ανακλήσεων περίπου 40. Απομακρύνθηκαν συνάδελφοι με πολλά χρόνια προϋπηρεσίας, αναγκάζοντας Μουσεία, Χώρους και Υπηρεσίες είτε να υπολειτουργούν είτε να κλείσουν! Και βλέπουμε τώρα με θλίψη την παρούσα κυβέρνηση, καταθέτοντας τον συγκεκριμένο νομοσχέδιο, κι ενώ μόλις πριν λίγους μήνες ήταν υπέρμαχος της αποκατάστασης αυτής της χιλιοταλαιπωρημένης μερίδας εργαζομένων, να μην περιλαμβάνει καμία μόνιμη και δίκαιη πολιτική-νομική λύση στο μακροχρόνιο ζήτημα των συμβασιούχων, το οποίο δημιουργήθηκε για πολλές δεκαετίες και με διαφορες μορφές και τρόπους, εξυπηρετώντας αποκλειστικά πολιτικές σκοπιμότητες. Αντ' αυτού με τις τρέχουσεες προσλήψεις κοινωφελούς εργασίας προκειμένου να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα και της μεγάλης ανεργίας και των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού, να το διαιωνίζει και να το γιγαντώνει! Τέλος επίσης πολύ σημαντικό, ότι οι συμβασιούχους με θετικές δικαστικές αποφάσεις δεν θα επιβαρύνουν ούτε σεντ τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού μέχρι και σήμερα, κι επί σειρά ετών, εργάζονται κανονικά στις υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Υπάρχουν εργαζόμενοι που βρέθηκαν εν μία νυκτί στο δρόμο, κι άλλοι που κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να τους ακολουθήσουν, με 5,10,15 και 20 χρόνια προϋπηρεσία και το χειρότερο σε προχωρημένη επαγγελματικά ηλικία, που δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα διαφορετικής απασχολησης, απ' αυτή που συνεπώς απασχολούνται τόσα χρόνια. Δώστε έστω την ύστατη στιγμή μια λύση-λύτρωση και για τους εργαζόμενους και για τις υποστελεχωμένες υπηρεσίες!