Αρχική Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠΆρθρο 4 Επαναρυθμίσεις για τη μοριοδότηση υποψηφίωνΣχόλιο του χρήστη ΚΜ | 12 Νοεμβρίου 2009, 04:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΜ' | 12 Νοεμβρίου 2009, 04:21

    Είναι ξεκάθαρο ότι οι περισσότεροι εξ’ ημών που γράφουμε εδώ, επιθυμούμε έως και διακαώς μια θέση στο δημόσιο για πολλούς -συχνά κοινούς- λόγους. Είναι κατάκτηση το ότι μπορούμε και μιλούμε έστω και ηλεκτρονικά με το κράτος (το κράτος για πρώτη φορά φαίνεται πώς ακούει τους πολίτες του). Μελέτησα σε κάποιο βαθμό το νομοσχέδιο (ν/σ), έψαξα, διάβασα πολλές απόψεις άλλες γρήγορες, άλλες αναλυτικές, άλλες γενικές και άλλες εξειδικεύμένες-πλήθώρα απόψεων και θεμάτων. Συμφώνησα, βαθμολόγησα, απέρριψα.Τώρα θα προσπαθήσω να αποκαλυφθώ και εγώ κατά το δυνατό περισσότερο αντικειμενικά, για το υπό διαβούλευση ν/σ και να μείνω σε σημεία που θεωρώ πώς γνωρίζω. Η μοριοδότηση του δεύτερου μεταπτυχιακού (master) καταργείται και έτσι κλείνει η κερκόπορτα του «χτισίματος» μορίων διδακτορικού (PhD) με την απόκτηση δύο τίτλων master. Αρκετοί οι θιγμένοι, ασφαλώς υπάρχει και η απόλυτη μειονότητα αυτών που προχώρησε σε δεύτερο μεταπτυχιακό όχι μόνο λόγω των 150 παλαιών μορίων του. Ας κλείσει αυτή η πόρτα., φαίνεται δίκαιο. Η κυβέρνηση θέλει να δικαιώσει την μεγαλύτερη προσπάθεια για μάθηση και όχι το σπορ της συλλογής μεταπτυχιακών. Αναλογική αύξηση των μορίων σε master και PhD. Και αυτό δίκαιο. Είναι κοινός τόπος πως η ολοκλήρωση ενός PhD δεν είναι σίγουρη όπως συνήθως συμβαίνει με ένα master. Κάνω πάντα μελέτη μέσης περίπτωσης γιατί υπεισέρχονται και οι κρίσιμοι παράγοντες: θέμα μεταπτυχιακού (master ή phd), σχολή που το προσφέρει, δυσκολία, οργάνωση. Στα μεταπτυχιακά υπάρχει έντονα η έννοια της μοναδικότητας (του «ανάδελφου»). Προκύπτει όμως το ερώτημα «τι υπαλλήλους χρειάζεται η ξεκούρδιστη κρατική μηχανή;». Θέλει πιστοποιημένους επιστήμονες ή έμπειρα στελέχη της αγοράς. Και αυτό γιατί είναι ξεκάθαρο ότι σε μεταπτυχιακό επίπεδο το master είναι σχεδόν προσκολλημένο στο βασικό τίτλο σπουδών, ενώ το διδακτορικό σε έχει πάει πολύ πιο μακριά. Από την άλλη και ο βασικός τίτλος σπουδών σχεδόν πάντα υπεραρκεί για μια θέση Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ). Αν σκοπός της κυβέρνησης είναι να γεμίσει τα γραφεία κυρίως με διδάκτορες τότε καλά κάνουμε όλοι και σκεφτόμαστε την προοπτική ενός phd (ένεκα των εξαιρετικών 400 μορίων του). Αν όμως πρέπει να διαφυλάξουμε την αξία ενός PhD (όπως παλαιότερα το συνδέαμε με ακαδημαϊκή καριέρα), ας αφήσουμε το PhD για κάλυψη μόνο θέσεων πανεπιστημιακών και συγκεκριμένων θέσεων του δημοσίου (ΕΕΠ-ειδικό επιστημονικό προσωπικό). Και αλίμονο, ας κρατήσουμε τη συνάφεια γιατί δεν θα «περπατήσει» η παραγωγή του συνδυασμού μηχανικού με master ή PhD στη καρδιολογία ή οικονομολόγου με μεταπτυχιακό στη βιολογία. Στο βασικό τίτλο σπουδών που ενισχύεται, ας υπάρξει –επιτέλους- αξιολόγηση και κατάταξη πανεπιστημιακών σχολών και όχι μόνο πανεπιστημίων. Και εδώ κυριαρχεί η μοναδικότητα. Ας αποτυπωθούν όλα αυτά σε μια κατάταξη στην οποία να συμπεριληφθούν και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, αυτά που γνωρίζουμε όλοι αλλά και αυτά που δεν γνωρίζουμε όλοι. Τα μόρια να προκύπτουν με ξεχωριστούς συντελεστές που θα δίνουν τη δυσκολία της κάθε σχολής. Προσαύξηση τέλος-επιτέλους! Ίσα μέτρα-ίσα σταθμά και όσοι δεν καταλάβουμε αξιοκρατικά θέσεις στο δημόσιο να βγούμε στην αγορά, εκεί να αξιολογηθούμε όλοι, να δούμε τις δυνατότητές μας. Κατάργηση των συμβάσεων και χιλιάδες στους δρόμους αλλά και πολλές χιλιάδες πολιτών που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα και δεν παίρνουν «άγραφη» άδεια για διαδήλωση. Όλος αυτός ο κόσμος που δεν είχε βήμα στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης για να πει ότι σωστά καταργήθηκαν όλα αυτά, ότι σχεδόν όλοι οι συμβασιούχοι και με λιγότερα λεφτά θα βαφτίζονταν stagiers γιατί τα «τζάμπα» μόρια ήταν πολλά (50% προσαύξηση) και πολύ περισσότερα τα αποτελέσματα των προκηρύξεων που ο συμβασιούχος «βραβευόταν» με μια θέση στο δημόσιο για το μοντέλο εργασίας που ακολούθησε. Είμαστε και εμείς εδώ, οι μη-συμβασιούχοι, μη-προνομιούχοι, μη-τυχεροί (σε θέμα μορίων). Όσον αφορά στις ξένες γλώσσες προτείνω ίδια αντιμετώπιση όπως και στη περίπτωση των μεταπτυχιακών δηλαδή μοριοδότηση το μέγιστο δύο γλωσσών γιατί η συλλογή πιστοποιήσεων ξένων γλωσσών είναι το πιο «πρόσφατο» σπορ. Και επιτέλους ας υπάρξει όπως και στις ξένες γλώσσες κρατική πιστοποίηση γνώσης υπολογιστών για τους απόφοιτους μη τεχνολογικών σχολών. Τα εργαστήρια πολυτεχνικών και σχολών πληροφορικής μπορεί να αποτελέσουν χώρους εξέτασης χειρισμού υπολογιστών. Στο θέμα της εντοπιότητας υποστηρίζω την κατάργηση της στη περίπτωση μεγάλων δήμων. Στους δήμους αυτούς συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος αριθμός προκηρυσσόμενων θέσεων και επομένως για όλους τους κατοίκους των προαστίων μεγαλουπόλεων η μεταδημότευση με οποιοδήποτε τρόπο αποτελεί μονόδρομο. Για την καταπολέμηση της «μεταφοράς» θέσεων μετά το διορισμό, ας γίνουν τα κριτήρια πολύ πιο αυστηρά ή τουλάχιστον να τηρηθούν τα υπάρχοντα χρονικά όρια σε κάθε περίπτωση. Καταλήγοντας θα αναφερθώ στη ανάγκη επέκτασης των γραπτών διαγωνισμών του ΑΣΕΠ αλλά με θέματα που να σχετίζονται με το αντικείμενο των προς κάλυψη θέσεων. Είναι ένας τρόπος επιλογής αντικειμενικός και ευρέως αποδεκτός. Με εκτίμηση, ΚΜ