• Σχόλιο του χρήστη 'DIMITRA' | 21 Μαρτίου 2015, 23:10

    Επιπρόσθετα, ο νομοθέτης, παρά τα όσα διαλαμβάνονται στην Αιτιολογική Έκθεση του σχεδίου νόμου περί προσομοίωσης του νομοθετικού πλαισίου που διέπει την υπηρεσιακή κατάσταση των ΙΔΑΧ με το αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει για τους απασχολούμενους στο Δημόσιο με σχέση δημοσίου δικαίου ή περί διευκόλυνσης του μηχανισμού της κινητικότητας ή περί μη πρόκλησης από την προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση πρόσθετου δημοσιονομικού κόστους ή περί αναγκαιότητας άρσης του δυϊσμού μεταξύ μονίμων δημοσίων υπαλλήλων και ΙΔΑΧ, κατά τη γνώμη μου, αποφεύγει να τοποθετηθεί ως προς τον πυρήνα του επίμαχου ζητήματος, που συνίσταται στο εξής καίριο ερώτημα, επί του οποίου οι απόψεις, όπως ανέφερα και σε προγενέστερο σχόλιο, διίστανται: Η συνταγματική απαγόρευση της δια νόμου μονιμοποίησης καταλαμβάνει, εκτός από τους ΙΔΟΧ, και τους ΙΔΑΧ ή όχι; Σε κάθε περίπτωση, όμως, θεωρώ ότι, έστω και με αφορμή και έναυσμα την προτεινόμενη ρύθμιση, είναι αδήριτη ανάγκη να αναπτυχθεί ένας εποικοδομητικός επιστημονικός διάλογος με επίκεντρο το θεσμό της μονιμότητας προς το σκοπό της αποκατάστασης του κύρους του, αλλά και προς την κατεύθυνση της άρσης της προϊούσας ιδιωτικοποίησης των σχέσεων εργασίας στο Δημόσιο, που υπαγορεύτηκε τις τελευταίες δεκαετίες στο πλαίσιο πελατειακών συναλλαγών και όχι μόνο ένεκα των επιταγών των μνημονιακών πολιτικών. Διότι, η περίπτωση των ΙΔΟΧ που στη συνέχεια μετατράπηκαν σε ΙΔΑΧ και τώρα προτείνεται να μονιμοποιηθούν δεν συνιστά κάτι το καινοφανές για τη Δημόσια Διοίκηση... Τέλος, κατά τη γνώμη μου, η μονιμότητα κατοχυρώθηκε ήδη από το Σύνταγμα του 1911 όχι απλώς για να εξασφαλίσει σταθερότητα όσον αφορά στην εργασία, όπως διαλαμβάνεται στην Αιτιολογική Έκθεση του σχεδίου νόμου, αλλά πρωτίστως για να περιβάλει το δημόσιο υπάλληλο - λειτουργό με πρόσθετες εγγυήσεις και να τον θωρακίσει από πολιτικές παρεμβάσεις και κυβερνητικές μεταβολές.