• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανασία' | 20 Μαΐου 2015, 15:59

    Ιθαγένεια ή υπηκοότητα ονομάζεται νομικά η ιδιότητα του πολίτη, για την ακρίβεια ο νομικός δεσμός του ατόμου με το κράτος στο οποίο ανήκει. Κάθε άνθρωπος αποκτά ιθαγένεια τη στιγμή που γεννιέται. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ενδέχεται να αποκτήσει νέα ιθαγένεια οικειοθελώς - η διαδικασία αυτή ονομάζεται πολιτογράφηση. Ιθαγένεια - υπηκοότητα - εθνικότητα Οι δύο λέξεις είναι ταυτόσημες και χρησιμοποιούνται εξίσου στην καθημερινότητα, απλά στα επίσημα κείμενα προτιμάται η ιθαγένεια για λόγους πολιτικής ορθότητας. Η υπηκοότητα έχει συνδεθεί με τις απόλυτες μοναρχίες, όταν ο λαός όφειλε υπακοή στον «ελέω Θεού» μονάρχη - για τον ίδιο λόγο προτιμάται ο όρος πολίτης από τον υπήκοο. Ιθαγένεια και εθνικότητα. Πρόκειται για δύο όρους που έχουν διαφορετικές σχέσεις: Η ιθαγένεια περιέχει πολιτική-νομική έννοια: εκφράζει τη σχέση κράτους - πολίτη, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που προκύπτουν για αμφότερα τα μέρη από αυτήν. Αντίθετα, η έννοια της εθνικότητας είναι ηθική-πολιτισμική: εκφράζει τη σχέση του ανθρώπου με τον πολιτισμό απ' όπου προέρχεται η οικογένειά του και με τις αξίες της οποίας μεγαλώνει. Η διαφορά των εννοιών γίνεται εύκολα κατανοητή στην περίπτωση των μειονοτήτων. Για παράδειγμα, ένας Βορειοηπειρώτης είναι συνήθως αλβανικής ιθαγένειας, αλλά ελληνικής εθνικότητας. Οπότε για όσους έχουν μπερδευτεί ο ορισμός της λέξης "ιθαγένεια" είναι καθαρά πολιτικός και δεν είναι ίδια με τον όρο εθνικότητα όπως περιγράφεται όλοι και έχετε θιχτεί-φοβηθεί. Αυτό που ζητάμε είναι απλώς πολιτικά δικαιώματα σε μια χώρα που έχουμε γεννηθεί ή μεγαλώσει και στην οποία κοινωνία έχουμε πλήρως ενταχθεί, πληρώνουμε φόρους και όλα τα σχετικά. Τον όρο εθνικότητα δεν έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε και το σεβόμαστε απόλυτα. Απλώς πολίτες της χώρας αυτής θέλουμε πια και τυπικά να λεγόμαστε αφού άτυπα ήμαστε πολύ καιρό τώρα, και μιλώ μόνο γι' αϊτούς που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις. Ευχαριστώ!