• Άρθρο 8 παρ. 7: «Αρθρο 19Α Ν. 4251/2014» 1) παρ. 1 στ: Προτείνουμε να προστεθεί στο τέλος της δεύτερης παραγράφου του εδαφίου στ, μετά τη φράση: «η οποία κυρώθηκε με το ν. 1782/1988 (Α’ 116)», η φράση: «ή συνδρομή στο πρόσωπό του των προϋποθέσεων του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής). Σύμφωνα με την πάγια (οιονεί) νομολογία των Επιτροπών Προσφυγών του π.δ. 114/2010, η οποία αναφέρεται εκτενώς στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων των μεταναστών με την κοινότητα της χώρας όπου είναι εγκατεστημένοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της έννοιας της «ιδιωτικής ζωής» του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ και συνεπώς, η απέλαση ενός μετανάστη εγκατεστημένου στη χώρα από την οποία πρόκειται να απομακρυνθεί πλήττει το δικαίωμά του για σεβασμό της ιδιωτικής του ζωής. Με αυτό το σκεπτικό, μεγάλος αριθμός αιτούντων άσυλο που διέμεναν στη χώρα επί σειρά ετών, ακόμα και δεκαετίας, έχοντας ενταχθεί πλήρως στην ελληνική κοινωνία, έλαβαν καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Παρότι η απαρίθμηση των λόγων απόδοσης του εν λόγω καθεστώτος είναι ενδεικτική («ιδίως»), κρίνουμε χρήσιμη την αναφορά και αυτής της συχνά ανακύπτουσας περίπτωσης ρητώς μεταξύ των περιπτώσεων που αναφέρονται στο νόμο. Περαιτέρω, σε σχέση με τη προϋπόθεσης της παραπομπής από τις αρμόδιες αρχές απόφασης επί του αιτήματος διεθνούς προστασίας (που αναφέρονται στη διάταξη αυτή) για την εξέταση του αιτήματος χορήγησης άδειας για ανθρωπιστικούς λόγους (τρίτη παράγραφος του εδαφίου στ) παρατηρούμε τα εξής: Η παραπομπή, ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση της παραπάνω άδειας για ανθρωπιστικούς λόγους, επιβαρύνει τις εν λόγω Αρχές με μεγάλο αριθμό υποθέσεων, απλώς και μόνιμο με σκοπό να πραγματοποιήσουν την παραπομπή, ενώ αποκλείει τα πρόσωπα, για τα οποία ουδέποτε έλαβε χώρα η εξέταση της συνδρομής των προϋποθέσεων αυτού του καθεστώτος (π.χ. πρόσωπο στο οποίο χορηγήθηκε επικουρική προστασία η οποία εν συνεχεία δεν ανανεώθηκε, πρόσφυγα του οποίου το καθεστώς ανακλήθηκε ή έπαυσε για άλλους λόγους), από τη δυνατότητα να το αιτηθούν απευθείας και να λάβουν τη συγκεκριμένη άδεια αν και ενδέχεται να πληρούν τα ουσιαστικά κριτήρια για τη χορήγησή της. Συνεπώς, προτείνουμε να δοθεί η δυνατότητα και αυτοτελούς αίτησης για τη χορήγηση του παραπάνω καθεστώτος, χωρίς την παραπομπή από αρμόδιες Αρχές εξέτασης αιτήματος ασύλου, ώστε να εξασφαλίζεται η πρόσβαση και στα παραπάνω πρόσωπα όπως τα πρόσωπα στα οποία είχε χορηγηθεί καθεστώς επικουρικής προστασίας, η οποία δεν ανανεώθηκε. Σημειωτέον δε ότι η έως τώρα πρακτική την οποία έχει καταγράψει το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες από τη δράση του στο πεδίο, είναι η μη παραπομπή περιπτώσεων που εμπίπτουν στις αναφερόμενες στο άρθρο 28 του π.δ. 114/2010 (και απαριθμούνται εκ νέου στο εδάφιο στ) στο Υπουργείο Εσωτερικών και μάλιστα χωρίς καμία αιτιολογία (π.χ. περιπτώσεις ασυνόδευτων ανηλίκων, περίπτωση ανήλικης εγκύου με σύντροφο νομίμως διαμένοντος και πλήρως ενταγμένο στη χώρα, περίπτωση καρκινοπαθούς με συνεχή παρακολούθηση και θεραπεία από ιατρούς στην Ελλάδα κ.α.). 2) παρ. 30: Θα πρέπει να διευκρινισθεί πλήρως (ενδεχομένως με ερμηνευτική εγκύκλιο) η περίπτωση των προσφυγών, οι οποίες ασκήθηκαν προ της έκδοσης του π.δ. 167/2014 κατά αποφάσεων του Γενικού Γραμματέα Δημόσιας Τάξης. Οι προσφυγές αυτές ασκήθηκαν στη συνέχεια απόρριψης του αιτήματος ανανέωσης καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους του α. 28 του π.δ. 114/2010. Σήμερα πλέον, δεν προβλέπεται η άσκηση της παραπάνω προσφυγής. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι εν λόγω προσφεύγοντες μπορούν να προχωρήσουν σε υποβολή αίτησης ενώπιον των αρμοδίων οργάνων όπως στη υπό εξέταση παράγραφο, χωρίς άλλη υποχρέωση (π.χ. παραίτησης από τη παραπάνω προσφυγή). Περαιτέρω, προτείνουμε να χορηγηθεί η δυνατότητα, κατά διακριτική ευχέρεια, υποβολής αιτήσεως, στο πλαίσιο του παρόντος και χωρίς τη προϋπόθεση της προηγούμενης παραπομπής, στους δικαιούχους επικουρικής προστασίας, των οποίων η αίτηση ανανέωσης καθεστώτος έχει απορριφθεί από τις αρμόδια προς τούτο Αρχές, ή προσφύγων, των οποίων το καθεστώς ανακλήθηκε ή έπαυσε. Σε σχέση με τα πρόσωπα αυτά, η χορήγηση άδειας διαμονής σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 π.δ. 114/2010 ουδέποτε εξετάσθηκε, λόγω χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ενώ ενδεχομένως συνέτρεχαν και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση της συγκεκριμένης άδειας (άρθρου 28 π.δ. 114/2010).