• Σχόλιο του χρήστη 'Μυντιλακη Γεωργια' | 18 Ιουνίου 2015, 21:36

    Τα τελευταια πεντε μνημονιακα συναπτα ετη ο κλαδος των βρεφονηπιαγωγων υπεστει σοβαρα πληγματα. Αρχικα αυξηθηκε το ωραριο εργασιας απο 6 ωρες σε 8 χωρις αντιστοιχη αυξηση του μισθου (αντιθετα με τις μνημονιακες μειωσεις ο μισθος κατεβηκε σημαντικα, εως και 1/3 κατω). Επειτα με το παγωμα των προσληψεων, την μειωση της χρηματοδοτησης στους δημους, την αυξημενη ζητηση εξυπηρετησης των δημοτων (οι οποιοι αδυνατουν να εξυπηρετηθουν ιδιωτικα λογω κρισης),η κατασταση εγινε επικινδυνα φορτικη στην πλατη των εργαζομενων. Παρολ'αυτα, οι βρεφονηπιαγωγοι, πανω απο τις δυναμεις τους, και με δυσκολες συνθηκες εργασιας, επιτελουν καθημερινα το παιδαγωγικο τους εργο, με αγαπη και φροντιδα. Η σωματικη και πνευματικη εξαντληση ομως ειναι σε σημειο οριακο. Εαν θελουμε ασφαλη παιδαγωγικη προσχολικη αγωγη θα πρεπει ολοι να ταυτουμε υπερ της 6ωρης απασχολησης του παιδαγωγικου προσωπικου στους παιδικους σταθμους. Και αυτο ν'αποτελεσει αρχη βελτιωσης ολων των συνθηκων λειτουργιας των χωρων φιλοξενιας βρεφων και νηπιων. Αποψεις που πρεσβευουν θεωριες αδυναμιας εφαρμογης του 6ωρου λογω συνθηκων κοινωνικου μεσαιωνα, δε συμβαδιζουν με ελπιδοφορο μελλον, αλλα με οπισθοδρομηση. Πρεπει να διεκδικουμε για τα παιδια μας <> και οχι χωρους στιβαξης που παρεχουν φυλαξη χωρις ασφαλεια. Σχολεια και οχι παρκινγ.