• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΕΤΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΙΔΗΣ' | 14 Ιουλίου 2015, 11:44

    "1. Αξιολογητής του υπαλλήλου και των προϊσταμένων οργανικών μονάδων κατά τις διατάξεις του παρόντος είναι ο άμεσος ιεραρχικά προϊστάμενός του.": Η λογική εδώ είναι να κρίνεται ο υφιστάμενος από τον προϊστάμενο. Εφικτόν και αναγκαίο και το αντίστροφο: να κρίνεται και ο προϊστάμενος από τον υφιστάμενο, όπως ελέχθη κατά τη χθεσινή παρουσίαση του ν/σ από τον ίδιο τον Υπουργό. Στην αξιολόγηση, σε κάθε είδους διαδικασία κρίσης, ο υποκειμενικός παράγοντας είναι κυρίαρχος. Που σημαίνει ότι ο ίδιος υπάλληλος με άλλον προϊστάμενο ή και σε άλλη μονάδα δύνανται να συγκροτούν μια τελείως διαφορετική σχέση και παραγωγικό αποτέλεσμα. Από τη στιγμή που υφιστάμενος και προϊστάμενος γνωρίζονται, η αξιολόγηση μοιραία "στρογγυλεύει". Η γνώση του Άλλου, που βαθαίνει όσο υφίσταται σε διάρκεια η σχέση των δύο, από τη μία πλευρά βοηθά στην αξιολόγηση, καθ'ότι προσφέρει τεκμήρια στον αξιολογητή αλλά και στον αξιολογούμενο, αλλά από την άλλη πλευρά, θεμελιώνει την υποκειμενική κρίση, ενδεχομένως και σε σημείο "αλλοτρίωσης της αληθείας" ή "διαστροφής της". Η "συμπάθεια" των δύο συμβάλλει σε μιαν αξιολόγηση που διαφέρει κατ' εμέ καταφανώς από την περίπτωση κατά την οποία η αξιολόγηση θα επιχειρούνταν από έναν ουδέτερο, άγνωστο, ξένο, εξωτερικό κριτή. Θεωρώ ότι η εξωτερική αξιολόγηση, εάν μπορούσε να οργανωθεί, θα ήταν δικαιότερη της εσωτερικής. Εξωτερικοί αξιολογητές βεβαίως θα μπορούσαν να είναι και οι απλοί πολίτες ή οι υπηρεσίες που καρπώνονται τα κάθε λογής διοικητικά προϊόντα. Το νόημα της αξιολόγησης από μιαν άλλη οπτική γωνία δεν είναι να σε επιδοκιμάσει με τον τρόπο του ο άμεσος προϊστάμενός σου, αλλά τόσο εσένα όσο και αυτόν να τον επιδοκιμάσει εν τέλει ο λήπτης της υπηρεσίας. Συνεπώς, ''ο τρίτος'' είναι ο δίκαιος και καθαρός κριτής των αξιολογουμένων, οι οποίοι δύναται να συνάπτουν μια σχέση "κλειστή". Το να επικεντρώνεται κανείς στη σχέση των δύο είναι το δέντρο, το να αποτελεί η καλή σχέση αυτών τον προϋποθετικό παράγοντα για προσφορά καλών διοικητικών υπηρεσιών προς οιονδήποτε τρίτον και να επιτυγχάνεται αυτή η προσφορά είναι αναμφίβολα το δάσος. ''9. Κάθε αξιολογητής υποχρεούται να συντάσσει εκθέσεις αξιολόγησης για όλους τους υπαλλήλους αρμοδιότητας του, εφόσον προΐστατο αυτών κατά το προηγούμενο έτος για πέντε (5) τουλάχιστον μήνες, ανεξάρτητα αν είχε τοποθετηθεί με έκδοση σχετικής απόφασης ή όχι, έστω και αν κατά το χρόνο σύνταξης των εκθέσεων υπηρετεί σε άλλη υπηρεσία.'': Προσοχή! Εάν ισχύσουν τα παραπάνω, μπορεί η αξιολόγηση να χάνει σε φρεσκάδα. Διότι με την έκθεση αξιολόγησης αποτυπώνονται νωπές κρίσεις που στοιχειοθετούν δεσμό με την έμπρακτη τρέχουσα συμβολή του υπαλλήλου σε έργο πρόσφατο ή έργο εν εξελίξει. Εάν ο προϊστάμενος συντάσσει την έκθεση στο κενό, με παγωμένη ή λήξασα προ μηνών τη σχέση του με τον υφιστάμενο, τη στιγμή της συμπλήρωσης της έκθεσης ο αξιολογητής θα λειτουργεί "αναμνηστικά"΄, θολά, στερεοτυπικά, ίσως και αντιγράφοντας παλαιότερες κρίσεις του για τον ίδιο αξιολογούμενο.