• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΛΙΑ' | 14 Ιουλίου 2015, 19:04

    Για τις πάγιες διατάξεις του νομοσχεδίου μπορούν να διατυπωθούν δύο σοβαρές επιφυλάξεις, πέραν των επιφυλάξεων χαμηλότερης βαρύτητας (π.χ. το μεταπτυχιακό δεν θα πρέπει να μοριοδοτείται όταν είναι στο ίδιο γνωστικό αντικείμενο με το διδακτορικό, δηλαδή όταν αποτελεί προϋπόθεση του διδακτορικού). Η πρώτη σοβαρή επιφύλαξη αφορά τη στάθμιση των τυπικών-εκπαιδευτικών προσόντων. Συγκεκριμένα, ορίζεται ότι ένας υποψήφιος μπορεί να λάβει από τα τυπικά-εκπαιδευτικά προσόντα κατά ανώτατο όριο 600 μόρια. Όμως, ουδείς υποψήφιος μπορεί να προσεγγίσει το ανώτατο όριο. Έστω ότι ένας υποψηφιος έχει διδακτορικό (200 μόρια), δεύτερο διδακτορικό (50 μόρια), μεταπτυχιακό (20 μόρια), δεύτερο μεταπτυχιακό (20 μόρια), είναι απόφοιτος της ΕΣΔΔΑ (120 μόρια), γνωρίζει άριστα 4 ευρωπαϊκές γλώσσες (35+25+10+0 μόρια) και έχει το ανώτατο όριο (40 ημέρες) επιμόρφωσης στο ΕΚΔΔΑ (20 μόρια). Ο εξωπραγματικός αυτός υπάλληλος συγκεντρώνει μόνο 500 μόρια. Γιατί λοιπόν τίθεται τόσο υψηλό ανώτατο όριο; Σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 11 του άρθρου 85, ο υπερυπάλληλός μας, εάν συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις να θέσει υποψηφιότητα για γενικός διευθυντής, θα πάρει 500χ15%:600= 0,125 μόρια. Με άλλα λόγια, ο μεγάλος παρανομαστής συνεπάγεται την υποβάθμιση των τυπικών-εκπαιδευτικών προσόντων, σε αντίθεση με την αξιολόγηση, η οποία έχει μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας (40%) και, συνάμα, μικρότερο παρανομαστή (250) αλλά και τη συνέντευξη (συντελεστής βαρύτητας 25% και παρανομαστής 400). Η δεύτερη επιφύλαξη αφορά την απαρτία των συμβουλίων επιλογής προϊσταμένων. Μολονότι τα συμβούλια είναι 5μελή, όπως ορίζεται στο άρθρο 162 παρ. 5, βρίσκονται σε απαρτία, όταν είναι παρόντα τρία (3) τουλάχιστον μέλη τους. Οι επιφυλάξεις είναι πολύ εντονότερες για τις μεταβατικές διατάξεις, για τις οποίες δεν προβλέπεται διαφοροποίηση των συντελεστών βαρύτητας ούτε των παρανομαστών ούτε των προϋποθέσεων συμμετοχής στις επιλογές. Τέλος, το νομοσχέδιο περιέχει αβλεψίες (σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις το ίδιο ζήτημα ρυθμίζεται με αντικρουόμενες ρυθμίσεις) και επίσης αφήνει αρρύθμιστα ζητήματα, όπως π.χ. η ενημέρωση υπαλλήλων άλλων υπηρεσιών για την προκήρυξη θέσεων μιας υπηρεσίας ή η τύχη του υπαλλήλου που επανειλημμένα κατατάσσεται στην πρώτη τριάδα όμως τελικά δεν επιλέγεται. Τελευταία παρατήρηση: γιατί στο άρθρο 162 παρ. 6 προβλέπεται δίμηνη προθεσμία για την υπογραφή των πρακτικών των συμβουλίων, όμως παρέχεται η δυνατότητα στη διοίκηση να υλοποιεί άμεσα τις αποφάσεις τους;