• Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος Φαλιάγκας' | 15 Ιουλίου 2015, 11:30

    Στο αρ. 9 παρ. 2α ορθά ζητείται ότι "οι Προϊστάμενοι των Γενικών Διευθύνσεων καταθέτουν στον Υπουργό ή το όργανο διοίκησης εξειδικευμένη εισήγηση σχετικά με τους διαθέσιμους πόρους, τις υλοποιηθείσες και εν εξελίξει δράσεις της υπηρεσίας τους καθώς και τον γενικότερο προγραμματισμό του τομέα ευθύνης τους". Ομως αυτό δεν αποτελεί υλοποίηση την απόφασης του υπουργού για τους προτεινόμενους στόχους ("ο Υπουργός ή το όργανο διοίκησης κάθε φορέα γνωστοποιεί τους προτεινόμενους στρατηγικούς στόχους της υπηρεσίας για το επόμενο έτος"). Προφανώς υπάρχει κάτι λάθος στη διατύπωση. Η ισχύουσα διαδικασία είναι να υποβάλουν οι γενικές δ/νσεις τις προτάσεις τους και ο υπουργός να τις εγκρίνει. Αυτή όμως ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ που έχει κληροδοτηθεί από προηγούμενες νομοθεσίες. Ο λόγος είναι ο εξής: στη διαδικασία αυτή ο γενικός δ/ντής κάθε υπηρεσίας ζητά από τους δ/ντες να προτείνουν τους στόχους τους και αυτοί με τη σειρά τους ζητούν από τους υπαλλήλους να προτείνει ο καθένας τους δικούς του. Ομως ο κάθε υπάλληλος βλέπει μέσα από αυτό μόνον τον εαυτό του διότι δεν έχει σφαιρική γνώση ούτε άποψη (στις περισσότερες των περιπτώσεων). Το τελικό αποτέλεσμα είναι το αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε να είναι: οι στόχοι τίθενται από αυτούς που θα έπρεπε να είναι οι αποδέκτες της στοχοθεσίας και οι οποίοι γίνονται έτσι οι ίδιοι στοχοθέτες. ΑΜΕΣΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ της πρακτικής αυτής είναι η ΕΚΚΡΗΚΤΙΚΗ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΜΙΑΣ ΑΝΟΥΣΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, η οποία δεν εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο ούτε το κράτος αλλά τον καθένα υπάλληλο χωριστά, ο οποίος ακoύσια μεν αλλά de facto έχει στοχοθετήσει υπερ του εαυτού του!! Από την προηγούμενη εμπειρία μου στον ιδωτικό τομέα ως Μηχανικός Οργάνωσης Παραγωγής σε παραγωγική διαδικασία εργοστασίου μπορώ να διαβεβαιώσω ότι η στοχοθεσία στην πράξη είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχει ονομαστεί "στοχοθεσία" στο δημόσιο και το οποίο είναι ουσιαστικά μια νέα μορφή γραφειοκρατείας χωρίς σκοπούς και όρια.