Αρχική ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣΆρθρο 17 – Κριτήρια και διαδικασία αξιολόγησης υπαλλήλωνΣχόλιο του χρήστη ΕΙΡΗΝΗ | 10 Δεκεμβρίου 2015, 11:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΙΡΗΝΗ' | 10 Δεκεμβρίου 2015, 11:47

    Ως προς το αν πρέπει να αποτελεί κριτήριο για την αξιολόγηση ο τρόπος διορισμού, η γνώμη μου είναι η εξής:Το να έχει διοριστεί κάποιος με αξιοκρατικά κριτήρια (ως απόφοιτος ΕΘνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης ή με γραπτό διαγωνισμό ή και με διαγωνισμό του ΑΣΕΠ όπου μοριοδοτούνται τα τυπικά προσόντα) αποτελεί σοβαρότατη ένδειξη πως είναι ικανός. Το να έχει διοριστεί όμως κάποιος με κομματικά κριτήρια δεν αποτελεί σοβαρή ένδειξη και πολύ περισσότερο απόδειξη πως δεν είναι ικανός.Ενδέχεται να υπάρχουν κάποιοι από αυτούς που διορίστηκαν με κομματικά κριτήρια που είναι εξίσου ικανοί ή και ικανότεροι από μερικούς που διορίστηκαν με τον αξιοκρατικότερο τρόπο.Και αυτό επειδή το ότι διορίστηκε κάποιος με κομματικά κριτήρια δεν αποδεικνύει αναγκαστικά πως δεν ήταν ικανός να διοριστεί με αξιοκρατικό τρόπο.Μάλλον ότι είχαν κάποιοι κομματικό ή προσωπικό συμφέρον να τον διορίσουν εύκολα και γρήγορα αποδεικνύει και ότι έτσι κόπιασε λίγότερο από κάποιους άλλους. Ειδικά για αυτούς που διορίστηκαν πριν το 1994 είναι εξωφρενικό να ισχυρίζεται κανείς πως είναι όλοι ανάξιοι επειδή δε διορίστηκαν με ΑΣΕΠ. Πώς θα διορίζονταν οι άνθρωποι με ΑΣΕΠ αφού τότε δεν υπήρχε; Τότε απλώς δεν τους έδιναν τη δυνατότητα να διοριστούν αξιοκρατικά. Αν τους την έδιναν,ένα μέρος από αυτούς ενδεχομένως θα τα κατάφερναν. Εξάλλου, εκτός από τις γνώσεις και τις ικανότητες του υπαλλήλου, παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο και η εργατικότητα του και η συμπεριφορά του, τα οποία δεν έχουν σχέση με τον τρόπο που διορίστηκε. Ένας υπάλληλος που διορίστηκε με γραπτό διαγωνισμό αλλά είναι φυγόπονος και έχει κακή συμπεριφορά δεν είναι καλύτερος από έναν εργατικό και με θετική προσωπικότητα υπάλληλο που διορίστηκε με κομματικά κριτήρια. Εγώ πιστεύω πως πρέπει να αξιολογούνται όλοι, μόνο που από την εμειρία μου ξέρω πως δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αντικειμενική η αξιολόγηση από τους Προϊσταμένους. Γιατί απλούστατα η υπηρεσία δεν είναι δική τους επιχείρηση, ώστε να τους ενδιαφέρει η παραγωγικότητά της και να επιβραβεύουν τους εργαζόμενους που συμβάλλουν περισσότερο σε αυτήν. Στο δημόσιο υπάρχουν άλλα κριτήρια, που ουδεμία σχέση έχουν με την αξιοκρατία. Από αυτήν την άποψη είναι και πολύ πιο πιθανό να ευνοούνται οι διορισμένοι με κομματικά κριτήρια (όπως προωθήθηκαν για να διοριστούν, προωθούνται και μετά) παρά οι διορισμένοι με αξιοκρατικά κριτήρια. Φυσικά, δεν αντιμετωπίζονται όλοι οι αξιοκρατικά διορισμένοι με τον ίδιο τρόπο. Αντίθετα, άλλους έχουν λόγους (κομματικούς ή προσωπικούς) να τους ευνοούν οι πολιτικοί και οι υπηρεσιακοί προϊστάμενοι και άλλους έχουν λόγους ή απλώς τη δυνατότητα (έτσι, για να βγάλουν κάπου τα απωθημένα τους)να τους αδικούν κατάφωρα.