• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ ΜΑΜΜΗΣ' | 5 Μαΐου 2016, 10:00

    Σύμφωνα με το άρθρο 16 του σχεδίου νόμου, διατηρούν τη νομική μορφή της Α.Ε. των ΟΤΑ, οι ΦοΔΣΑ που λειτουργούν ως τέτοιοι πριν την ψήφιση του ν. 3852/2010, υπό την προϋπόθεση να καλύπτουν τις ανάγκες μιας περιφέρειας ή τουλάχιστον ενός νομού, ενώ λύονται υποχρεωτικά οι ΦοΔΣΑ με τη μορφή της Α.Ε., που συστάθηκαν μετά την ψήφιση του ν. 3852/2010. Η διάταξη αυτή παραβιάζει ευθέως το άρθρο 4 του Συντάγματος, καθώς αντιμετωπίζει με τελείως διαφορετικό και άνισο τρόπο, τα ίδια πραγματικά περιστατικά. Με ποια λογική κρίνεται σκόπιμη η διατήρηση κάποιων Α.Ε. και απαραίτητη η λύση άλλων Α.Ε., που ασκούν ακριβώς τις ίδιες αρμοδιότητες; Πώς ακριβώς επελέγη ως κριτήριο διαφορετικής αντιμετώπισης η ψήφιση του ν. 3852/2010; Σε τι διαφοροποιούνται οι Α.Ε. που συστάθηκαν πριν ή μετά την ψήφιση του νόμου αυτού; Γιατί επελέγη αυτός ο νόμος, και αυτό το χρονικό σημείο, και όχι οποιοσδήποτε άλλος νόμος, ή οποιοδήποτε άλλο χρονικό σημείο; Σε τι ακριβώς αποσκοπεί αυτή η διάταξη; Αν η νομική μορφή της Α.Ε. κρίνεται μη αποδεκτή ως νομική μορφή ενός ΔΙΣΑ, τότε πρέπει να προβλεφθεί νομοθετικά η υποχρεωτική λύση όλων των Α.Ε. Αν η νομική μορφή της Α.Ε. κρίνεται αποδεκτή, δεν έχει κανένα νόημα η επιλεκτική υποχρεωτική λύση κάποιων Α.Ε., και η διατήρηση κάποιων άλλων. Από αυτή την καταφανώς άνιση και αντισυνταγματική αντιμετώπιση των Α.Ε., δεν εξυπηρετείται κανένας απολύτως σκοπός, και δεν διασφαλίζεται κανένα δημόσιο συμφέρον. Οι Α.Ε. ή εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων και παραμένουν όλες ως έχουν, ή δεν το εξυπηρετούν και λύονται όλες υποχρεωτικά. Όλοι οι υφιστάμενοι σήμερα ΦοΔΣΑ με τη μορφή της Α.Ε. των ΟΤΑ, έχουν συσταθεί πριν την εφαρμογή του ν. 3852/2010. Η μοναδική εξαίρεση είναι ο ΦοΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας ΑΕ που συστάθηκε μετά το νόμο αυτό σε εφαρμογή του αρ. 16 παρ. 6 του ν.4071/12. Το γεγονός αυτό είναι απολύτως γνωστό στο συντάκτη του σχεδίου νόμου. Γνωρίζει δηλαδή εκ των προτέρων ο συντάκτης, ότι η συγκεκριμένη διάταξη αφορά ένα και μόνο ΦοΔΣΑ με τη μορφή της Α.Ε. των ΟΤΑ: τον ΦοΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας ΑΕ. Ο ΦοΔΣΑ αυτός είναι και Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ που πρόκειται να καταργηθεί, αν εφαρμοστεί το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Πρόκειται κυριολεκτικά για τον ορισμό της έννοιας «φωτογραφική διάταξη νόμου». Για ποιο λόγο προβλέπεται στο άρθρο 16 ότι καταργείται ΜΟΝΟ ο ΦοΔΣΑ Στερεάς Ελλάδας Α.Ε., που είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΦοΔΣΑ, που έχει εντάξει δύο (2) έργα (Αμφισσας, Θήβας) σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, και ο οποίος σχεδιάζει να υλοποιήσει το σύνολο των έργων διαχείρισης απορριμμάτων στη Στερεά Ελλάδα με δημόσια χρηματοδότηση, με διατήρηση της κυριότητας και της λειτουργίας των έργων από τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, χωρίς να κάνει χρήση της μεθόδου ΣΔΙΤ, χωρίς να χρειάζεται τη συνεργασία με ιδιώτες;;; Εξυπηρετείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ή οι ιδιώτες;;; Για τους ΦοΔΣΑ με τη μορφή της ΑΕ που παραμένουν σε λειτουργία, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 16, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του σχεδίου νόμου. Κατά συνέπεια, για τους συγκεκριμένους ΦοΔΣΑ, την αρμοδιότητα για τον καθορισμό της τιμολογιακής πολιτικής, και τον καταμερισμό της ετήσιας εισφοράς στους Δήμους - μετόχους, δεν έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, όπως προβλέπει το σχέδιο νόμου, αλλά οι ίδιοι οι ΦοΔΣΑ. Δηλαδή, μόνο για αυτούς τους ΦοΔΣΑ παραμένει σε ισχύ η ΚΥΑ 2527/2009, Για ποιο λόγο δημιουργούνται φορείς δύο ταχυτήτων;;; Σύμφωνα με την παράγραφο 2 εδ. α’ του άρθρου 16, και οι ΔΙΣΑ με τη νομική μορφή της Α.Ε. των ΟΤΑ, υπάγονται στην εποπτεία του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η διάταξη αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις του άρθρου 186 του ν. 3852/2010 (ΚΛΛΙΚΡΑΤΗΣ), με τις οποίες ρητά προβλέπεται ότι ο έλεγχος της νομιμότητας της λειτουργίας των Α.Ε. ανήκει στις Περιφέρειες. Με τη διάταξη αυτή, καταργείται πλήρως η αυτονομία και η αυτοτέλεια των Α.Ε., όπως καθορίζεται από τις διατάξεις του ν. 2190/1920. Η λειτουργία μιας Α.Ε. σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2190/1920, είναι παντελώς ασύμβατη με την άσκηση εποπτείας επ’ αυτής, όπως προβλέπει το άρθρο 16 του σχεδίου νόμου, που παραπέμπει στα άρθρα 225-231 του ν. 3852/2010.