• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρίνα A.' | 10 Ιουλίου 2016, 09:24

    Κύριε Υπουργέ και αρμόδιοι του παρόντος σχεδίου νόμου, ξαναδείτε σας παρακαλώ το θέμα με την εθελοντική μετακίνηση υπαλλήλου που καλύπτει μοναδική θέση της ειδικότητας του. Είμαι διορισμένη τεχνική υπάλληλος σε ένα φορέα, ο οποίος λόγω της οικονομικής δυσπραγίας έχει μειώσει στο ελάχιστο τη παραγωγή του και τις εργασίες τις οποίες αναλαμβάνει. Πρόσφατα, άλλος μεγαλύτερος φορέας παρουσιάζοντας ελλείψεις τεχνικού προσωπικού κάλεσε για αποσπάσεις της ειδικότητας μου. Δήλωσα ενδιαφέρον, πέρασα επιτυχούσα όλα τα στάδια, υπογράψατε και εσείς μάλιστα (σας ευχαριστώ θερμά) και ο φορέας προέλευσης δεν επιτρέπει να πραγματοποιηθεί η απόσπαση... Ερωτώ γιατί το Δημόσιο δεν αντιλαμβάνεται ότι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει σπουδάσει, εκπαιδευτεί και εργαστεί σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ΚΑΙ στον ιδιωτικό τομέα, αγαπάει τη "τέχνη" του και θέλει να την εξασκεί και όχι να κάθεται αργόσχολος σε ένα γραφείο. Είναι ωφέλιμο να με αμείβει το κράτος για τις εξειδικευμένες γνώσεις μου και εγώ απλά να κάθομαι; Συμφωνώ με τους προηγούμενους σχολιαστές, ότι ο εργαζόμενος καθίσταται "όμηρος" της εκάστοτε Διοίκησης του Φορέα Προέλευσης. Βάλτε κριτήρια και προϋποθέσεις που θα ελέγχουν την αρνητική απόφαση απόσπασης από τον φορέα προέλευσης. Για παράδειγμα τη παραγωγή του φορέα υποδοχής σε σχέση με το φορέα προέλευσης, το κέρδος που αποφέρει η μία υπηρεσία και η άλλη. Κάποια στιγμή είχε αναφερθεί η στοχοθεσία στο Δημόσιο. Πιστέψτε με, οι περισσότεροι υπάλληλοι που γνωρίζουν και αγαπούν το αντικείμενο τους, το επιθυμούν περισσότερο από την εκάστοτε Διοίκηση. Ευχαριστώ πολύ.