Αρχική Πρόγραμμα «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι»Άρθρο 24 – Σταυροί προτίμησης – Αντικατάσταση άρθρου 27 του ν. 3852/2010Σχόλιο του χρήστη Ανδρέας Τσολακόπουλος | 7 Μαΐου 2018, 21:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Τσολακόπουλος' | 7 Μαΐου 2018, 21:41

    Ο πρώτος μνημονιακός νόμος, ακόμα και πριν τα μνημόνια ήταν ο Ν. 3852/10 του «Καλλικράτη», με τις συνενώσεις που έγιναν στην Τ.Α., κυρίως για οικονομικούς λόγους. Και για να κλείσει ο κύκλος, φαίνεται ότι θα είναι και ο τελευταίος μνημονιακός νόμος, με τον οποίο θα γίνουν και οι επόμενες εκλογές στην Τ.Α. Σήμερα, ο παραπάνω νόμος δεν καταργείται, αλλά τροποποιείται, προς το αναλογικότερο, βέβαια και μετονομάζεται σε «Κλεισθένης 1», διατηρώντας πολλές δαιδαλώδεις διατάξεις και νομικίστικες παραπομπές σε άλλους νόμους, με αποτέλεσμα να μην μπορείς, ούτε και να τον διαβάσεις. Έτσι, «χάνεται» η αυθεντικότητα του Κλεισθένη, που ήταν υπέρμαχος της άμεσης δημοκρατίας και μάλιστα με εξοστρακισμό. Υποθέσαμε και περιμέναμε απλές και λιτές διατάξεις, όταν εξαγγέλλονταν η απλή αναλογική, η αποδέσμευση του υποψήφιου δημάρχου από τους άλλους υποψήφιους και η κατάργηση της Β΄ Κυριακής, που μπορεί να προκαλέσει ανακολουθίες και δυσαρμονίες, αλλά ήρθε η απαγοήτευση, παρά τις όποιες βελτιώσεις, σε άλλους θεσμικούς τομείς. αλλά θα μείνουμε μόνο στις εκλογικές διαδικασίες. Βέβαια, τον «Καλλικράτη» τον συνηθίσαμε πρακτικά και ήταν δύσκολο να τον αποχωριστούμε και αυτό είναι μία κατανοητή τεχνοκρατική και πρακτική άποψη, για να μην προκαλέσουμε αναστατώσεις. *Αποδεσμεύεται ο υποψήφιος δήμαρχος πλήρως, από τους υποψήφιους των κοινοτήτων και μόνον από αυτούς, με πληθυσμό μέχρι 500 κατοίκους. Σε κάθε εκλογικό τμήμα θα «στήνονται» δύο κάλπες, γι αυτό διαχωρίζονται οι ημερομηνίες με τις ευρωεκλογές, που μάλλον, θα συμπέσουν με τις εθνικές, για άλλους ευνόητους πολιτικούς λόγους. *Για τη συμμετοχή στις εκλογές πρέπει να κατατεθεί, οπωσδήποτε, συνδυασμός για το κεντρικό ή κοινοτικό συμβούλιο και έτσι αποκλείεται η συμμετοχή μεμονωμένων υποψηφίων. *Καθορίζεται η ποσόστωση των δύο φύλων, που κάποτε πρέπει να εκλείψει, στο όνομα της ισοτιμίας (που ίσως, να γίνεται σκόπιμα για να δημιουργηθεί και μία σχετική δυναμική για το «ασθενές» φύλο;). Η ποσόστωση είναι ένας περιορισμός της απλής αναλογικής. *Οι αντιδήμαρχοι ορίζονται από το δήμαρχο, ανεξαρτήτως συνδυασμού, αλλά μπορούσε να οριστεί ένα ποσοστό και από το Δ.Σ.. *Ο πρόεδρος του Δ.Σ. ορίζεται κι αυτός από το Δήμαρχο, αλλά, αποκλειστικά, από το συνδυασμό του! Κατανομή των εδρών, του κεντρικού δήμου, σε κάθε συνδυασμό: Ορίζεται (με την προτεινόμενη αλλαγή του +1, στον αριθμό των εδρών) το εκλογικό μέτρο, ως το πηλίκο του αριθμού όλων των εγκύρων του δήμου, δια του αριθμού των συνολικών εδρών, αυξημένου κατά 1, οπότε, έχουμε τη δεύτερη παρέκκλιση από την αρχή της απλής αναλογικής. Οι έδρες που κατανέμονται σε κάθε συνδυασμό, κατά την πρώτη κατανομή, είναι το ακέραιο πηλίκο του αριθμού των εγκύρων του συνδυασμού, δια του παραπάνω εκλογικού μέτρου του. (άλλη παρεκτροπή από την απλή αναλογική). Αν συνεχίσουν να παραμένουν αχρησιμοποίητα υπόλοιπα και αδιάθετες έδρες, αυτές κατανέμονται, με τη σειρά, ανά μία, στους συνδυασμούς με τα μεγαλύτερα αχρησιμοποίητα υπόλοιπα, από την πρώτη κατανομή (άλλη παρέκκλιση). Στη δεύτερη κατανομή συμμετέχουν και όσοι συνδυασμοί δεν πήραν έδρα από την Α΄ κατανομή (άλλη παρέκκλιση). Αν, τέλος, παραμείνουν νέες αδιάθετες έδρες, αυτές κατανέμονται, στην τρίτη κατανομή, ανά μία, στους συνδυασμούς με το μεγαλύτερο αριθμό εγκύρων (κι άλλη παρέκκλιση της απλής κι ανόθευτης απλής αναλογικής)…... Διανομή των εδρών, σε κάθε εκλογική περιφέρεια: Ξεκινούμε από τις μονοεδρικές περιφέρειες που τις καταλαμβάνουν, με προϋποθέσεις, οι συνδυασμοί με τα περισσότερα έγκυρα κλπ. Στη συνέχεια, υπολογίζεται το εκλογικό μέτρο (διαφορετικό) κάθε συνδυασμού ξεχωριστά, ως το ακέραιο πηλίκο του συνολικού αριθμού των εγκύρων που έλαβε συνολικά σε όλο το δήμο, δια του συνολικού αριθμού των εδρών που έλαβε συνολικά, σε όλες τις κατανομές, αυξημένου (του αριθμού των εδρών του) κατά 1 (παρέκκλιση). Το ακέραιο πηλίκο των εγκύρων του συνδυασμού σε κάθε περιφέρεια, προς το παραπάνω εκλογικό του μέτρο είναι ο αριθμός των εδρών, που καταλαμβάνει ο συνδυασμός στην περιφέρεια, οπότε, σπάει κι εδώ η έννοια της απλής αναλογικής, με τη μέθοδο της «καραμπόλας». Αν υπάρχουν αδιάθετες έδρες, αυτές διατίθενται, αρχίζοντας από τους συνδυασμούς, με τις λιγότερες ψήφους, κ.ο.κ.. Αν παραμένουν αχρησιμοποίητα υπόλοιπα και αδιάθετες έδρες, κατά τη διανομή των εδρών, κατά περιφέρεια, τότε, διατίθενται ανά μία έδρα, σε συνδυασμούς με τα περισσότερα έγκυρα, σε όλο το δήμο. Αν συνεχίσει να υπάρχουν αδιάθετες έδρες, τότε αυτές παραμένουν κενές!! Άλλα αδιέξοδα. Κάθε πρωτοδικείο θα έχει τη δική του ερμηνεία και θα προκύψουν τα ίδια παρατράγουδα του «Καλλικράτη». Ο ίδιος πονοκέφαλος υπάρχει και στις κοινότητες, όπου δεν αξίζει τον κόπο να συνεχίσουμε.. Η απλή αναλογική θέλει και απλά συστήματα. Τελικά, το βασικό ερώτημα παραμένει: Ποια είναι η πολιτική αναγκαιότητα της ύπαρξης των συνδυασμών; Ας ισχύσει, τουλάχιστον, μόνο για τους μητροπολιτικούς Δήμους και τις περιφέρειες. Οι εισηγητές δεν απάντησαν και αναμένουμε τα σχόλια από τη διαβούλευση. Πάντως, πριν ψηφιστεί, ας γίνει ανοικτή ενημέρωση-συζήτηση, ανά περιφέρεια…. Συνέχεια στα άρθρα 1, 13, 27). Ευχαριστώ.