• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Λ.Μ.' | 20 Νοεμβρίου 2019, 18:28

    1)Αν θέλετε να υπάρχει αξιοκρατία και ένα στοιχειώδες περί δικαίου αίσθημα δεν θα πρέπει να δίνεται καθόλου μοριοδότηση για θέσεις ευθύνης που τις κατέλαβαν άνθρωποι χωρίς κρίσεις και μετά από αναθέσεις και επίσης για το χρονικό διάστημα παραμονής σε θέση ευθύνης μετά από αδικαιολόγητη παράταση της θητείας τους πέραν των 3 ετών που προβλέπεται από το νόμο ως θητεία.Έτσι δεν θα υπάρχει τόσο καταφανής αδικία για όλους αυτούς τους υπαλλήλους που δεν έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης. Επίσης η μοριοδότηση για τους ήδη κατέχοντες θέση ευθύνης είναι πολύ μεγάλη και τους πριμοδοτεί υπερβολικά, σχεδόν τους εξασφαλίζει την επανατοποθέτησή τους, περιορίζοντας τις προοπτικές ανέλιξης άλλων ικανών υπαλλήλων. 2)Η χρόνος υπηρεσίας στο δημόσιο τομέα θα πρέπει να μοριοδοτείται ανάλογα με το αντικείμενο εργασίας το οποίο είχαν οι υπάλληλοι σε όλα τα χρόνια τους εργασιακού τους βίου.Για παράδειγμα υπάλληλοι που μπήκαν στη διοίκηση μετά από μετάταξη και παλαιότερα είχαν ιδιότητα άσχετη με τη διοίκηση, δε μπορεί να θεωρούνται το ίδιο ή και περισσότερο έμπειροι στον διοικητικό κλάδο με υπαλλήλους που ασκούσαν διοικητικό έργο από το διορισμό τους και σαφώς για περισσότερα χρόνια έστω και αν η συνολική δημόσια υπηρεσία τους σε χρόνια είναι μικρότερη από αυτή των μεταταγμένων υπαλλήλων. Για παράδειγμα διοικητικός υπάλληλος από μετάταξη που υπηρετούσε 15 χρόνια σε σχολεία και μπορεί να ήταν γυμναστής, μουσικός ή οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα και καμία διοικητική γνώση δεν κατείχε και μετά την μετάταξη του υπηρέτησε άλλα 4 χρόνια στη διοίκηση, θεωρείται εμπειρότερος διοικητικός υπάλληλος και μοριοδοτείται περισσότερο από έναν διοικητικό υπάλληλο με 13 χρόνια πραγματικής διοικητικής εμπειρίας.Αυτή η αδικία θα πρέπει να αποκατασταθεί και να ορίζεται σαφώς το αντικείμενο εργασίας με ανάλογη μοριοδότηση. 3)Τα σεμινάρια γιατί θα πρέπει να είναι μόνο της τελευταίας 10ετίας; Η επιμόρφωση παύει να ισχύει αν έχει παρέλθει 10ετία; 4)Το γεγονός ότι δεν λαμβάνεται υπ' όψη η αξιολόγηση κατά την πρώτη εφαρμογή του νόμου ίσως εξασφαλίζει μια ευνοϊκή κατάσταση για τους ήδη κατέχοντες (με αυθαίρετη ανάθεση) θέση ευθύνης και απομακρύνει την πιθανότητα να αντιμετωπίζουν μια μέτρια - κακή βαθμολογία από τους υφιστάμενους τους ακριβώς επειδή δεν είχαν τα αντικειμενικά προσόντα και αυθαίρετα πήραν τη θέση. Με την υπερβολική πριμοδότηση που προτείνεται σε αυτό το νομοσχέδιο όμως, σε επόμενες κρίσεις δε θα απειλείται τόσο η θέση τους από μια κακή αξιολόγηση αφού θα έχουν εξασφαλίσει πληθώρα μορίων και ισχυρό προβάδισμα έναντι των άλλων που δεν θα ανακόπτεται πια από μια κακή αξιολόγηση. 5)Τα τυπικά προσόντα θα έπρεπε να έχουν υψηλότερο συντελεστή βαρύτητας και να εκτιμώνται αντίστοιχα αν θέλουμε κάποια στιγμή το δημόσιο να στελεχώνεται από άτομα με υψηλά προσόντα που να έχουν όμως κάποια προοπτική εξέλιξης.