Αρχική Σχέδιο Νόμου "Ρύθμιση Θεμάτων Υπουργείου Εσωτερικών"Άρθρο 06Σχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΗΣ | 23 Νοεμβρίου 2019, 21:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 23 Νοεμβρίου 2019, 21:06

    Κακονομία στο Νόμο 3528/2007 (Υ.Κ.) με αντικρουόμενες διατάξεις στα άρθρα 84 και 109 Κακονομία στο Νόμο 3528/2007 (Υ.Κ.) με αντικρουόμενες διατάξεις στα άρθρα 84 και 109. Κακονομία στο Νόμο 3528/2007 (Υ.Κ.) με αντικρουόμενες διατάξεις στα άρθρα 84 και 109 1. Σύμφωνα με το άρθρο 109 παρ. 1 του Νόμου 3528/2007, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 4325/2015 και ισχύει: Οι πειθαρχικές ποινές που επιβάλλονται στους υπαλλήλους είναι: α) η έγγραφη επίπληξη, β) το πρόστιμο έως τις αποδοχές δώδεκα (12) μηνών, γ) η στέρηση του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη, δ) η στέρηση του δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικασία επιλογής προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου από ένα (1) έως πέντε (5) έτη, ε) η αφαίρεση της άσκησης των καθηκόντων προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου για τη θητεία ή το υπόλοιπό της, στ) ο υποβιβασμός έως δύο (2) βαθμούς, ζ) η προσωρινή παύση από τρεις (3) έως δώδεκα (12) μήνες με πλήρη στέρηση των αποδοχών και η) η ποινή της οριστικής παύσης. Οι παραπάνω ποινές αναγράφονται, όπως και σε όλους τους προηγούμενους Υπαλληλικούς Κώδικες, κατά αύξουσα σειρά βαρύτητας (από την κατώτερη προς την ανώτερη). Ως εκ τούτου όταν το αρμόδιο όργανο επιβάλλει στον υπάλληλο κάποια ποινή, των περιπτώσεων α΄ έως γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 109 (έγγραφη επίπληξη, πρόστιμο έως τις αποδοχές δώδεκα (12) μηνών και στέρηση του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη) κρίνει μετά την πειθαρχική δίκη και κατά την επιμέτρηση της ποινής ότι ο υπάλληλος υπέπεσε σε παράπτωμα που δεν δικαιολογεί την τιμωρία με τις βαρύτερες ποινές των περιπτώσεων δ΄ έως η΄. Συνεπώς κρίνει, απονέμοντας δικαιοσύνη, ότι δεν δικαιολογείται και η ποινή της στέρησης του δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικασία επιλογής προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου από ένα (1) έως πέντε (5) έτη (ποινή της περίπτωσης δ΄). Από τα παραπάνω συνάγεται ότι επί της ουσίας, ο νομοθέτης του Υ.Κ. δέχεται με το άρθρο 109 ότι υπάλληλος που, μετά την απονομή της δικαιοσύνης, τιμωρήθηκε με τις κατώτερες της περίπτωσης δ΄ της παρ.1 ποινές, δηλαδή της έγγραφης επίπληξης, του προστίμου έως τις αποδοχές δώδεκα (12) μηνών και της στέρησης του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη διατηρεί το δικαίωμα συμμετοχής σε διαδικασία επιλογής προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου. 2. Στο άρθρο 84 παρ.4β όμως υπάρχει άλλη αντικρουόμενη διάταξη του νομοθέτη για όσους τιμωρήθηκαν με πρόστιμο αποδοχών άνω των τεσσάρων μηνών και για όσους τιμωρήθηκαν με στέρηση του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη καθώς αναφέρεται: «Δεν επιτρέπεται να είναι υποψήφιος για την επιλογή προϊσταμένου ούτε να τοποθετηθεί προϊστάμενος υπάλληλος, ο οποίος διανύει δοκιμαστική υπηρεσία ή τελεί σε διαθεσιμότητα ή αργία ή έχει καταδικαστεί τελεσιδίκως για τα αναφερόμενα στη παράγραφο 1 του άρθρου 8 αδικήματα ή του έχει επιβληθεί τελεσίδικα οποιαδήποτε πειθαρχική ποινή ανώτερη του προστίμου αποδοχών τεσσάρων (4) μηνών για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα μέχρι τη διαγραφή της ποινής κατά το άρθρο 145». 3. Συμπερασματικά για όσους τιμωρήθηκαν με πρόστιμο αποδοχών άνω των τεσσάρων μηνών και για όσους τιμωρήθηκαν με στέρηση του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη, ο νομοθέτης του Υ.Κ. με το άρθρο 109 αποδέχεται το δικαίωμα τους, να συμμετάσχουν σε διαδικασία επιλογής προϊσταμένων, όμως με αντικρουόμενη διάταξη στο άρθρο 84 τους αφαιρεί το δικαίωμα αυτό, τιμωρώντας τους στην ουσία ξανά συλλήβδην, μετά την ποινή που τους επιβλήθηκε από το αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο, αυθαίρετα με μία δεύτερη ανώτερη ποινή, καταρρακώνοντας το κύρος της διοίκησης. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι καθώς οι ποινές του προστίμου άνω των τεσσάρων μηνών και της στέρησης του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη διαγράφονται σύμφωνα με το άρθρο 145 του Υ.Κ. μετά από οκτώ (8) έως δέκα (10) έτη από την εκτέλεσή τους, η δεύτερη τιμωρία έχει τον χαρακτήρα της εξόντωσης. 4. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 118 του Ν. 3528/07 πειθαρχική ποινή ανώτερη του προστίμου αποδοχών τεσσάρων (4) μηνών μπορεί να επιβάλλει μόνο το πειθαρχικό συμβούλιο πιθανόν ο νομοθέτης θεωρεί ότι κάθε ανώτερη της προαναφερόμενης πειθαρχικής ποινής έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Του διαφεύγει όμως ότι όταν το πειθαρχικό συμβούλιο όντας το μόνο αρμόδιο όργανο για την επιβολή οποιασδήποτε ποινής επιβάλλει, απονέμοντας δικαιοσύνη, τις ποινές του προστίμου ή της στέρησης του δικαιώματος για προαγωγή από ένα (1) έως πέντε (5) έτη κρίνει παράλληλα ότι στον υπάλληλο δεν είναι προσήκουσα ποινή η στέρηση του δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικασία επιλογής προϊσταμένου οργανικής μονάδας και την κρίση αυτή πρέπει να την σεβαστούν όλοι. 5. Με απλή ανάγνωση του άρθρου 109 παρ. 1, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι θα πρέπει να στερούνται του δικαιώματος για προαγωγή εκτός από τους υπαλλήλους που τους επιβλήθηκε η συγκεκριμένη ποινή της περίπτωσης δ΄ και όλοι οι άλλοι που τιμωρήθηκαν με τις βαρύτερες ποινές αυτής και βέβαια σε κάθε περίπτωση όχι όσοι τιμωρήθηκαν με ελαφρύτερες ποινές των περιπτώσεων α΄ έως γ΄. Προφανώς, αυτό θα πρέπει να είναι το πνεύμα της διάταξης του άρθρου 84 παρ.4β του Ν. 3528/07 και όχι να γίνεται κυνήγι μαγισσών. 6. Εν κατακλείδι η στέρηση του δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικασία επιλογής προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου είναι ποινή που επιβάλλεται από το πειθαρχικό συμβούλιο. Η στέρηση του δικαιώματος αυτού πρέπει προφανώς να καταλαμβάνει και όσους τιμωρήθηκαν με βαρύτερες ποινές. Συνεπώς στα πλαίσια της καλής νομοθέτησης, της χρηστής διοίκησης αλλά και της κοινής λογικής θα πρέπει να αντικατασταθεί η παρ. 4β του άρθρου 84 ως εξής: «Δεν επιτρέπεται να είναι υποψήφιος για την επιλογή προϊσταμένου ούτε να τοποθετηθεί προϊστάμενος υπάλληλος, ο οποίος διανύει δοκιμαστική υπηρεσία ή τελεί σε διαθεσιμότητα ή αργία ή έχει καταδικαστεί τελεσιδίκως για τα αναφερόμενα στη παράγραφο 1 του άρθρου 8 αδικήματα ή του έχει επιβληθεί τελεσίδικα οποιαδήποτε πειθαρχική ποινή ανώτερη της αφαίρεσης της άσκησης των καθηκόντων προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου για τη θητεία ή το υπόλοιπό της, για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα μέχρι τη διαγραφή της ποινής κατά το άρθρο 145».