Αρχική Εκλογή ΒουλευτώνΆρθρο 02 – Τροποποίηση άρθρου 100 π.δ. 26/2012 (Α’ 57)Σχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Μπλάνος | 11 Ιανουαρίου 2020, 23:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Μπλάνος' | 11 Ιανουαρίου 2020, 23:11

    Ο νέος νόμος δεν θεραπεύει ένα διαπιστωμένο πρόβλημα από την εφαρμογή όλων των ίδιου τύπου νόμων (Σκανδαλίδη, Παυλόπουλου): τη "μετατόπιση" τού μπόνους στις "μεσαίες" περιφέρειες (4εδρικές, 5εδρικές, 6εδρικές), όπου παρατηρούνται φοβερά δυσανάλογες κατανομές εδρών. Ενδεικτικά σταχυολογώ: * Α' Πειραιά (εκλογές 2019): ΝΔ 43,7% - έδρες 5 | ΣΥΡΙΖΑ 29,7% - έδρα 1 * Ιωαννίνων (εκλογές 2019) : ΝΔ 37,4% - έδρες 4 | ΣΥΡΙΖΑ 36,3% - έδρα 1 * Φθιώτιδας (εκλογές 2019) : ΝΔ 43,8% - έδρες 4 | ΣΥΡΙΖΑ 31,6% - έδρα 1 * Πιερίας (εκλογές Σεπ 2015) : ΝΔ 32,7% - έδρα 1 | ΣΥΡΙΖΑ 32,4% - έδρες 3 Μια λύση θα ήταν η εξής: ένα μέρος τού μπόνους να προϋπολογίζεται στις περιφέρειες με μεγάλο αριθμό εδρών, λ.χ. άνω των 10. Π.χ., στην Α' Αθηνών, που έχει 14 έδρες, οι 2 να θεωρούνται τού μπόνους και οι 12 να κατανέμονται με το γνωστό μηχανισμό. Επίσης, ο νέος νόμος δεν θεραπεύει ένα άλλο πρόβλημα των ιδίου τύπου νόμων: το ότι η φθίνουσα τάξη των εδρών σε μια περιφέρεια δεν ακολουθεί απαραίτητα τη φθίνουσα σειρά των κομμάτων. Λ.χ., Εύβοια (εκλογές 2019): ΝΔ-36,6%-3 έδρες | ΣΥΡΙΖΑ-34,9%-1 έδρα | ΚινΑλ-8,5%-0 έδρες | ΚΚΕ-5,0%-1 έδρα. Κατανοώ ότι αυτό γίνεται γιατί τα μικρά κόμματα έχουν άνισα κατανεμημένες δυνάμεις και ότι πρέπει να λάβουν τις έδρες τους στις περιφέρειες με τα μεγαλύτερα αχρησιμοποίητα υπόλοιπα. Ωστόσο, αυτό δημιουργεί αλγεινή εντύπωση σε τοπικό επίπεδο. Μια λύση θα ήταν η εξής: σε περιφέρειες, όπου παρατηρείται τέτοιο φαινόμενο, το κόμμα στο οποίο διαπιστώνεται η ασυνέχεια (εδώ το ΚινΑλ) να λαμβάνει μία έδρα από το μεγαλύτερο, στο οποίο η αφαίρεση δεν θα δημιουργήσει ασυνέχεια, και να του την επιστρέφει σε τριεδρική (όπου κατά κανόνα εκλέγει βουλευτές με πολύ λιγότερες ψήφους) ή σε πολυεδρική περιφέρεια, χωρίς πάντα να δημιουργούνται ασυνέχειες.