• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ' | 18 Νοεμβρίου 2020, 12:30

    Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο παρόν νομοσχέδιο είναι το γεγονός ότι υποβαθμίζει την πολυετή προσπάθεια κάθε επιστήμονα, τον οποί αναγκάζει να καθίσει ξανά σε νέα εξέταση για να αποδείξει ότι κατέχει τη γνώση που ήδη έχει αποδείξει πλειστάκις ότι διαθέτει. Ο υποψήφιος που έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα εξειδίκευσης σε κάποιο αντικείμενο έχει αξιολογηθεί πολλές φορές μέχρι να κριθεί ικανός ώστε να λάβει τον τίτλο. Έχει αξιολογηθεί και επιλεγεί από επιτροπή για να συμμετέχει στον κύκλο σπουδών του μεταπτυχιακού προγράμματος, έχει αξιολογηθεί με γραπτές εξετάσεις σε πολλά μαθήματα και τέλος έχει αξιολογηθεί η διπλωματική εργασία του. Ακόμα σπουδαιότερο το επίτευγμα όσων έχουν διδακτορικό τίτλο σπουδών που έχουν αφιερώσει τουλάχιστον 3 χρόνια εντατικών ερευνών σε ένα ιδιαίτερο γνωστικό αντικείμενο. Οι κάτοχοι διδακτορικού έχουν αξιολογηθεί από επταμελή επιτροπή καθηγητών πανεπιστημίων και έχουν κριθεί ικανοί. Με το παρόν νομοσχέδιο, αναγκάζετε όλους αυτούς τους επιστήμονες να ξαναδώσουν εξετάσεις για να τους κρίνετε και πάλι αν είναι ικανοί των προσόντων που έχουν ήδη κατακτήσει. Πέρα από την προφανή αμφισβήτηση όλων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που έχουν απονείμει τους χιλιάδες μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους, αποφασίζετε ότι η ζωή ενός επιστήμονα που έχει αφιερώσει τουλάχιστον 10 χρόνια στα πανεπιστήμια (πτυχίο, μεταπτυχιακό και διδακτορικο) θα κρίνεται σε μία ημέρα εξετάσεων όπου μπορεί για πολλούς λόγους να μην αποδώσει τα αναμενόμενα (πχ. να έχει οξεία πυώδη αμυγδαλίτιδα με 39,5 πυρετό). Επιπλέον, ποια είναι τα εχέγγυα ότι οι εξεταστές θα έχουν το υψηλό επίπεδο που απαιτείται αλλά κατά πόσο η διαδικασία εξετάσεων θα είναι αδιάβλητη? Μέχρι σήμερα το ΑΣΕΠ πανθομολογουμένως θεωρείται ο πιο αδιάβλητος μηχανισμός του κράτους. Η πρότασή μου είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει ισχυρή μοριοδότηση των προσόντων του κάθε υποψήφιου και όχι τόσο χαμηλή όση προτείνει το παρόν νομοσχέδιο.