• Σχόλιο του χρήστη 'Κυριαζόπουλος Τάσος' | 18 Νοεμβρίου 2020, 23:45

    1.H γνώση ξένων γλωσσών θα πρέπει να είναι είτε απόλυτα αναγκαίο προσόν είτε να προσαυξάνει αρκετά την βαθμολογία των υποψηφίων. Εν έτει 2020 δεν νοείται ειδικά στην κατηγορία ΠΕ να προσλαμβάνονται άτομα που να μην έχουν αποδεδειγμένα τουλάχιστον πολύ καλή γνώση μιας έστω ξένης γλώσσας. 2.Η προϋπηρεσία – εργασιακή εμπειρία ενός υποψηφίου δεν μπορεί να αποδειχθεί μέσω ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής ή όποιου άλλου τύπου εξέτασης. Θα πρέπει να πιστοποιείται από τον εκάστοτε φορέα κοινωνικής ασφάλισης και βέβαια σε κάποιο βαθμό να διαμορφώνει την τελική βαθμολογία των αιτούντων διορισμού. 3.Πολύ σωστά δεν λαμβάνονται υπόψιν δεύτερα ή τρίτα πτυχία κάποιων υποψηφίων για διορισμό στο δημόσιο. Πρόκειται για ένα τυπικό προσόν που η πλειοψηφία αυτών που το κατέχουν το απέκτησαν με σπουδές «επιφανειακές» παράλληλα με οικογενειακές–επαγγελματικές υποχρεώσεις με κύριο σκοπό να τους βοηθήσει να διοριστούν και πολύ σπάνια για να εμβαθύνουν γνωστικά σε κάποια επιστήμη. 4.Η μοριοδότηση των μεταπτυχιακών αλλά και των διδακτορικών θα μπορούσε να είναι λίγο μεγαλύτερη αλλά μέχρι ενός σημείου και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει συνάφεια μεταξύ περιεχομένου σπουδών και θέσης. Είναι πλέον πασίγνωστο ότι η ανάγκη του Έλληνα για εξασφάλιση ενός μεταπτυχιακού τίτλου έχει δημιουργήσει μια τεράστια «βιομηχανία» παραγωγής τέτοιων «προσόντων». Εκατοντάδες πανεπιστημιακά τμήματα ανά την επικράτεια και όχι μόνο με την καταβολή του ανάλογου αντίτιμου και την τυπική παρακολούθηση μιας σειράς μαθημάτων που σε πολλές περιπτώσεις κάθε άλλο από μεταπτυχιακού επιπέδου μπορούν να χαρακτηριστούν προσφέρουν νομοτελειακά μετά από 3-4 εξάμηνα το περίφημο-πολυπόθητο master.