• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΟΥΣΟΥ' | 20 Νοεμβρίου 2020, 12:40

    Σε ό,τι αφορά στην αισθητά χαμηλή μοριοδότηση των διδακτορικών και μεταπτυχιακών τίτλων, θεωρώ ότι είναι ολοκληρωτικά άδικο τέτοιου είδους προσόντα που πέρα από κόπο αντανακλούν υψηλό επίπεδο γνώσεων, να αποτελούν απλά μια προσαύξηση στην επίδοση σε έναν διαγωνισμό που όσο και να προσπαθήσετε να είναι αντικειμενικός, θα ενέχει πάντα το στοιχείο της καλής ή κακής συγκυρίας για τον υποψήφιο. Η προύπηρεσία, επίσης ? Πώς μπορούμε ξαφνικά να αμφισβητήσουμε το γεγονός ότι η πείρα, η εξάσκηση και η τριβή σε ένα αντικείμενο συμβάλλουν στην αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα των υπαλλήλων? Γιατί ξαφνικά αγνοείται ένα τόσο σημαντικό κριτήριο? Επίσης, σε μια κοινωνία όπου πλέον η πολυπολιτισμικότητα αποτελεί κυρίαρχο συστατικό της, πώς είναι δυνατόν οι ξένες γλώσσες να μην αποτελούν όχι απλά προσόν αλλά απαραίτητη γνώση ? Πώς είναι δυνατόν, επίσης, στην εποχή όπου καθημερινά όλο και περισσότερες υπηρεσίες προς τους πολίτες διεκπεραιώνονται ηλεκτρονικά, να μη γίνεται πουθενά λόγος για τη γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών? Τέλος, τα κοινωνικά κριτήρια σε θέσεις όπου δεν απαιτούνται εξιδεικευμένες γνώσεις, εύλογα αποτελούν ένα ορθό κριτήριο προτεραιότητας. Σε θέσεις, όμως, όπου οι γνώσεις αποτελούν απαραίτητο προσόν, όπως στις ΤΕ και ΠΕ, ποιός ο λόγος να εμπλέκονται κοινωνικά κριτήρια με ακαδημαϊκά προσόντα?