Αρχική Εκσυγχρονισμός του συστήματος προσλήψεων στον δημόσιο τομέα και ενίσχυση του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.)–Αξιοκρατία στον δημόσιο τομέαΆρθρο 1 Σκοπός – ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Θεόδωρος Λιάκος | 20 Νοεμβρίου 2020, 14:47
  • Σχόλιο του χρήστη 'Θεόδωρος Λιάκος' | 20 Νοεμβρίου 2020, 14:47

    Θα προσπαθήσω όσο πιο απλά γίνεται να αναφερθώ σε κάποια βασικά σημεία του νέου νομοσχεδίου. 1. Συνέντευξη. Οι αλλαγές υποτίθεται πως γίνονται ως προσπάθεια ενίσχυσης του ΑΣΕΠ και της αξιοκρατίας στις προσλήψεις. Η συνέντευξη όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ένα παράθυρο αναξιοκρατίας και μία οδός για το "κομματικό κράτος" το οποίο ο ΑΣΕΠ κατάργησε σε μεγάλο βαθμό. Δηλαδή ΑΣΕΠ και συνέντευξη απλά δεν νοείται τουλάχιστον στην μοριοδότηση. 2. Τεστ προσωπικότητας. Όλα αυτά τα τεστ δίνουν ενδεικτικά αποτελέσματα που βοηθούν κάποιον να προσανατολιστεί επαγγελματικά. Επ' ουδενί σε μια δημοκρατική χώρα δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά αξιολόγησης και μοριοδότησης πρόσληψης. Ο υπάλληλος και ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να αξιολογείται στην πράξη σε μια διαρκή διαδικασία και όχι προκαταβολικά με τεστ που παρέχουν ενδείξεις. 3. Ψυχολογικά τεστ. Ομοίως, ένα ψυχολογικό τεστ όσο καλό και αν είναι δεν μπορεί να διαγνώσει με υπευθυνότητα παρά μόνον προχωρημένες μορφές ψυχασθένειας, ενώ φυσικά θα είναι φωτογραφικό μιας συγκεκριμένης χρονικής στιγμής. Να το πω πιο απλά Θα κάνεις δηλαδή το τεστ θα διορίζεσαι και αν "τρελαθείς" μετά από 2-3 χρόνια; Ο εκπαιδευτικό χρήζει διαρκούς παρακολούθησης από ψυχολόγους εντός των σχολικών δομών αλλά και από έναν ζωντανό και υπεύθυνο σύλλογο εκπαιδευτικών. Πιστεύω δηλαδή πως η συγκεκριμένη πρόταση είναι επιφανειακή και δυνητικά θα χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο αναξιοκρατίας. Είναι γνωστό άλλωστε ότι περνάμε από ψυχίατρο πριν δουλέψουμε χωρίς βέβαια αυτό να αποτελεί εγγύηση για οτιδήποτε. 4. Όσον αφορά τον τρόπο εισαγωγής με εξετάσεις ή με μοριοδότηση πτυχίων σεμιναρίων, ξένων γλωσσών κλπ. Εδώ το μόνο που έχω να πω είναι πως δεν είναι δυνατό κάθε 2-3 χρόνια να αλλάζει εκ θεμελίων το σύστημα εισαγωγής στο δημόσιο. Δεν μπορούν να αλλάζουν έτσι μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα οι "κανόνες του παιχνιδιού" τόσο ριζικά. Αποτελεί όχι απλα εμπαιγμό για τους χιλιάδες υποψήφιους που έχουν επενδύσει κόπο, χρόνο και χρήμα και βρίσκονται ήδη μεσούσης της διαδικασίας απόκτησης προσόντων, αλλά δείχνει και μια προχειρότητα στη λήψη αποφάσεων και μια ασέβεια στο κράτος ως θεσμό. Αλίμονο αν κάθε κυβέρνηση που εκλέγεται καταργεί ότι έκανε η προηγούμενη, αυτά δεν γίνονται σε σοβαρά κράτη. Συμπερασματικά προτείνω μικρές, διορθωτικές αλλαγές σε βάθος χρόνου σε αυτό που ήδη ισχύει ώστε να καταπολεμηθούν τα φαινόμενα αγορασμένων τίτλων σπουδών, πλήρους εμπορευματοποίησης των πτυχίων κλπ. Αυτό μπορεί να γίνει και με εξετάσεις αλλά όχι με απότομη και ριζική αλλαγή ολόκληρου του νομοσχεδίου που είναι ακόμα νέο.