Αρχική Εκσυγχρονισμός του συστήματος προσλήψεων στον δημόσιο τομέα και ενίσχυση του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.)–Αξιοκρατία στον δημόσιο τομέαΆρθρο 1 Σκοπός – ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη ΛΛ | 27 Νοεμβρίου 2020, 00:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΛΛ' | 27 Νοεμβρίου 2020, 00:22

    Η παράφορη αδικία ενός αναχρονιστικού νομοσχεδίου μου δημιουργεί την ανάγκη να εκφράσω τη γνώμη μου – Όχι ότι πιστεύω ότι θα «ακουστεί», αλλά μήπως για μια φορά η πλειοψηφία σας κάνει να αναθεωρήσετε γνώμη. Αρχικά απορώ πως είναι δυνατόν να μιλάτε για εκσυγχρονισμό όταν τα μέσα που σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε για την αξιολόγηση υποψηφίων είναι τα πλέον παλαιωμένα. Είναι δυνατόν εν έτη 2020 να μιλάμε για διεξαγωγή γραπτού διαγωνισμού συστήνοντας επιτροπές αξιολόγησης, βαθμολογητές για τις εξετάσεις ερωτήσεων ανοικτού τύπου (μήπως θα γράψουμε και έκθεση ιδεών;), επιτηρητές και ένα σύνολο βοηθητικού προσωπικού; Εάν περισσεύουν τόσα χρήματα για σπατάλη γιατί δεν τα διοχετεύεται στα σημεία που υπάρχει πραγματικά ανάγκη; Ή μήπως στοχεύετε στη μείωση της εποχικής ανεργίας; Επιπλέον, θεωρείτε ότι το να συγκεντρώσει ένας άνθρωπος πτυχία, μεταπτυχιακά, γλώσσες, εμπειρία κτλ. δεν έχει κριθεί αξιόπιστα σε πολλαπλά επίπεδα; Ή μήπως η επιτροπή των «ειδικών» που θα συστήσετε θα είναι πιο αντικειμενική από μέλη ΔΕΠ πανεπιστημίων; Με το σύστημα αυτό μήπως εν τέλει προάγετε την παραπαιδεία και όχι την παιδεία. Είμαστε το μοναδικό κράτος στην Ευρώπη που από νωρίς μαθαίνουμε να «πηγαίνουμε» σε ένα φροντιστήριο για να διασφαλίσουμε την «επιτυχία»: στο Λύκειο για να πετύχουμε στις Πανελλήνιες, στο Πανεπιστήμιο για να περάσουμε τα μαθήματα και τώρα ναι!!! Και για να βρούμε δουλειά. Εεε τότε ας κλείσουμε τα μεταπτυχιακά, διδακτορικά κτλ. και ας πάμε στην Ελλάδα του 1980 που ο πιο μορφωμένος ήταν αυτός που έπαιρνε ένα πτυχίο πανεπιστημίου. Έτσι πολύ σωστά, σε συνδυασμό με ένα ψυχομετρικό τέστ θα διορίσουμε τον κατάλληλο υποψήφιο στην κατάλληλη θέση. Εκτός και η έννοια του «φιλελεύθερου» συνδέεται με την αναχρονιστική πρακτική του «εμπρός-πίσω» του Πώποτα!! Αυτό που έμαθα στα βιβλία και αυτό που γνωρίζει και ένα παιδί του δημοτικού είναι ότι σκοπός ενός συστήματος αξιολόγησης είναι να δίνει το βέλτιστο αποτέλεσμα με το χαμηλότερο κόστος. Και εάν αναρωτηθείτε, στη πράξη το υπάρχον σύστημα αξιολόγησης του ΑΣΕΠ είναι τέτοιο. Εννοούμε κόστος σε πολλαπλούς όρους, είτε χρηματικούς, είτε χρόνου. Το παρόν νομοσχέδιό σας αποτυγχάνει και στα δύο! Χρηματικά είναι δαπανηρό και από θέμα χρόνου επίσης ελαττωματικό διότι η διεξαγωγή εξετάσεων σε συνδυασμό με την αποστολή δικαιολογητικών είναι πολύ πιο χρονοβόρο. Εάν εσείς με αυτή τη λογική λειτουργείτε και στα λοιπά δημόσια οικονομικά… Χαθήκαμε!! Το μόνο που μας έμεινε ακόμα να ακούσουμε είναι να μπαίνουμε και με επετηρίδα!! Συνοψίζοντας, θεωρώ απαράδεκτο να ασχολείστε με τη μεταρρύθμιση ενός κοινά αποδεκτού και αντικειμενικού συστήματος αξιολόγησης όταν τα προβλήματα στο δημόσιο είναι άλλα και ΟΧΙ το ανθρώπινο κεφάλαιό του. Υ.Γ.: Τα τεστ δεξιοτήτων τα επιχείρησε και ο Παπανδρέου. Είδατε την τύχη του.