• Σχόλιο του χρήστη 'Ρανια' | 13 Νοεμβρίου 2009, 14:25

    Η γνώμη μου γι αυτό το άρθρο είναι παρόμοια με αυτήν του τεστ δεξιοτήτων. Ένας νέος με πτυχίο και μεταπτυχιακό, ίσως και του ενός έτους (τα οποία γίνονται πλέον εύκολα μέσα στα πανεπιστήμια, αρκεί να σε προωθήσει κάποιος), με τεστ δεξιοτήτων και χωρίς εμπειρία, είναι σε ίδια ή και καλύτερη θέση με κάποιον μεγαλύτερο με εμπειρία, που ίσως να έχει και περισσότερα και πιο "δύσκολα" πτυχία (ένα μεταπτυχιακό ήταν μια δύσκολη και πολυέξοδη υπόθεση στο παρελθόν). Δηλαδή η ηλικία των 25 είναι η πιο ανταγωνιστική. Θα έχουμε τους προνομιούχους 25αρηδες που θα "καθίσουν" στον Δημόσιο και τους επίσης προνομιούχους συνταξιούχους 50αρηδες που θα "καθίσουν" σπίτια τους, ή μάλλον στις παραλίες. Και ποιος θα δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα; Και αν δεν δουλέψουν έξω οι νέοι, ποιοι θα δουλέψουν; Και αυτή η νοοτροπία με την οποία μεγαλώνουν οι τελευταίες γενεές (μια θέση στο Δημόσιο) πως θα αλλάξει; Χωρίς να υπάρχει το τι θέλω να κάνω στη ζωή μου, ή τι μου αρέσει ή αν έχω όνειρα. Γιατί το μόνο όνειρο που έχει μείνει στον κόσμο είναι η δουλειά στο Δημόσιο, η οποία πολλές φορές είναι και απαξιωτική για τα προσόντα και την εμπειρία των υποψηφίων. Με την ανακατανομή των μορίων μόνο αδικίες δημιουργούνται αφού αλλάζουν απλά οι ευνοημένες ομάδες. Πρότασή μου είναι στο Δημόσιο να μπαίνουν μόνο με διαγωνισμό, αντίστοιχο με τις προκηρυσσόμενες θέσεις (σε μεγάλες ενότητες φυσικά) και εφόσον πετύχει κάποιος μετά να συνυπολογίζονται όλα, όσον αφορά και τη θέση και τον μισθό. Οπότε και το τέστ δεξιοτήτων δεν θα ήταν απαραίτητο. Και τελικά κάποτε πρέπει να δοθούν κίνητρα στον ιδιωτικό τομέα ή να μειωθούν αυτά από τον Δημόσιο, ώστε να υπάρχει μία στροφή του κόσμου προς αυτόν. Γιατί, τουλάχιστον μέχρι τώρα, μόνο αυτός έδινε ώθηση, όσο μπορούσε βέβαια, στην οικονομική ανάπτυξη.