Αρχική Καθιέρωση ανώτατου ορίου κυβισμού κρατικών αυτοκινήτων΄Αρθρο 1 Υπηρεσίες που έχουν δικαίωμα χρήσης υπηρεσιακών αυτοκινήτων.Σχόλιο του χρήστη Βασιλική Γεωργακοπούλου | 19 Οκτωβρίου 2009, 19:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βασιλική Γεωργακοπούλου' | 19 Οκτωβρίου 2009, 19:36

    1. Για κάθε Απόφαση ή νομοθέτημα, η διαβούλευση και η μέτρηση της κοινής γνώμης είναι χρήσιμη, ευπρόσδεκτη και πρωτοποριακή. Ας μην μας διαφεύγει, ωστόσο, ότι από τη διαβούλευση αυτή εκ των πραγμάτων αποκλείονται εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που δεν έχουν πρόσβαση στο Internet ή εξοικείωση με Η/Υ. Χρήσιμο θα ήταν να υπάρχει και ένα σύντομο εισηγητικό σημείωμα, γιατί ο μέσος πολίτης δεν είναι πάντα εξοικειωμένος με το θέμα, τα βασικά δεδομένα του προβλήματος, ούτε με τη συνοπτική νομοτεχνική διατύπωση (που συνήθως παραπέμπει σε άλλα νομοθετήματα) ή με τα κριτήρια και τους περιορισμούς που υπάρχουν. Δεν γνωρίζει, λ.χ. τα οικονομικά δεδομένα, βάσει των οποίων (και με ποιές προϋποθέσεις) είναι πιο συμφέρον για το Δημόσιο το leasing από την αγορά και συντήρηση ιδιόκτητου υπηρεσιακού αυτοκινήτου. Στο δημόσιο, η κοινή γνώμη θα ήθελε, πιθανώς, να πληρώνει 0 ευρώ για 0 κρατικά αυτοκίνητα. Να βλέπει τους Υπουργούς, τους βουλευτές, τα στελέχη να μετακινούνται με τα ΜΜΜ, μήπως και έτσι βελτιωθούν ( οι πολιτικοί, τα στελέχη και τα ΜΜΜ...). Υπάρχουν όμως θέματα κύρους των πολιτειακών αξιωμάτων, πρακτικών αναγκών, πρωτοκόλλου, αμοιβαιότητας (σε περιπτώσεις διεθνών συναντήσεων) και ασφάλειας που ο μέσος πολίτης αγνοεί ή αντιπαρέρχεται. Η εισηγήτρια Αρχή πρέπει να του παρέχει όσο το δυνατόν περισσότερα τέτοια στοιχεία, για να μπορεί να αξιολογεί και να κρίνει γνωρίζοντας, ει δυνατόν, όσα και αυτοί που εισηγούνται το μέτρο. 2. Στον "υπεράνω υποψίας" ιδιωτικό τομέα, ισχύει, βάσει εργατικού δικαίου, η εξής απαράβατη αρχή: 'Οταν κάποιος μετακινείται για τις ανάγκες της εργασίας/υπηρεσίας του, οποτεδήποτε και οπουδήποτε (το "κανονικό ωράριο" της υπηρεσίας είναι κάτι το τελείως σχετικό, προκειμένου για στελέχη. Ποιο θα ήταν, λ.χ. το "κανονικό" ωράριο εργασίας για Επιθεωρητές του ΣΕΠΕ, επιθεωρητές περιβάλλοντος, αγορανομίας, φοροελεγκτές;), η υπηρεσία υποχρεούται να του παρέχει κατάλληλο μέσο μετακίνησης, αναλαμβάνοντας πλήρως το κόστος συντήρησης, καυσίμων κλπ και, αν αδυνατεί προς τούτο, οφείλει να τον αποζημιώνει πλήρως για τη χρήση του δικού του μέσου για τους σκοπούς της. Κατ' αναλογία, το Δημόσιο πρέπει να ακολουθήσει την ίδια αρχή. Να έχει επαρκή αριθμό υπηρεσιακών αυτοκινήτων, ιδιόκτητα ή με leasing, που να καλύπτουν σαφείς και καταγεγραμμένες πάγιες υπηρεσιακές του ανάγκες (και μόνον αυτές), όπως υπεύθυνα πρέπει να τις ορίσει και να τις χρεωθεί η κάθε υπηρεσία, με συγκεκριμένες προδιαγραφές, λειτουργικές, τεχνικές ή ασφαλείας, όπου αυτό απαιτείται. 3. Για τα ανώτατα στελέχη του Δημοσίου, τους κατόχους Δημόσιων Αξιωμάτων και τις Ανεξάρτητες Αρχές, πέρα από την αυτονόητη κάλυψη των πραγματικών υπηρεσιακών τους αναγκών, με τη διάθεση, όπου απαιτείται και οδηγού (ναι, όλοι ξέρουν να οδηγούν, όπως έγραψε κάποιος εδω, φαντάζεστε όμως Υπουργό, Γενικό Γραμματέα κλπ, να...ψάχνει να παρκάρει προκειμένου να φτάσει σε μια από τις δεκάδες εκδηλώσεις-συναντήσεις-συσκέψεις σε συνήθως δεκάδες διαφορετικά, μέρη στα οποία πρέπει ταχύτατα να βρίσκεται κάθε μέρα;) προκύπτουν και σοβαρά θέματα κύρους και ασφάλειας των αντίστοιχων δημόσιων προσώπων, που δεν μπορούν να λυθούν με οριζόντιες ρυθμίσεις ανώτατου ορίου κυβισμού. Ναι, να εκλείψουν οι όποιες ακρότητες, να γίνουν οικονομίες, (αρκεί να μην "παγώσουν" κάποιες υπηρεσίες ελλείψει μέσων και πιστώσεων...), να αναλάβουν φορείς όπως η Εκκλησία τα του οίκου τους (αλλιώς θα πρέπει να προβλεφθούν ανάλογες διευκολύνσεις και σε άλλους θρησκευτικούς παράγοντες, οπότε πάμε πολύ μακριά...), να μη φτάσουμε όμως και στο άλλο άκρο, ισοπεδώνοντας ιεραρχίες, μηδενίζοντας ανάγκες και θεσμούς. 4. Τα υβριδικά και τα χαμηλού κυβισμού αυτοκίνητα δεν είναι κατάλληλα και ασφαλή για όλες τις περιπτώσεις, ούτε για όλες τις περιοχές της χώρας. Καλό θα ήταν να διερευνηθεί περισσότερο το θέμα, τουλάχιστον από τεχνική άποψη, για να μην καταλήξουμε οι εξαιρέσεις να είναι περισσότερες από τους κανόνες που θέτουμε.