• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Κ.' | 12 Μαΐου 2021, 12:00

    Από την σκοπιά ενός φιλόζωου, που έχει αναλάβει την φροντίδα μιας αδέσποτης γάτας και τα 6 μικρά της εδώ και 8 μήνες, έχω να παρατηρήσω τα εξής: -Η εφαρμογή του Νομοσχεδίου δεν πρέπει να έχει αναδρομικό χαρακτήρα. -Την οικονομική επιβάρυνση για στειρώσεις, τοποθέτηση τσιπ, πρώτα εμβόλια κλπ, θα πρέπει να την αναλαμβάνουν οι Δήμοι μέσω συμβεβλημένων κτηνίατρων. Εξηγώ χρησιμοποιώντας το δικό μου παράδειγμα. Από τα 7 συνολικά αδέσποτα που φροντίζω, είχα την δυνατότητα να στειρώσω σε ιδιώτη κτηνίατρο, με δικά μου έξοδα, μόνο τα δυο θηλυκά. Λόγω Covid, στειρώσεις δεν γίνονται πια ούτε από τον Δήμο, ούτε από τις φιλοζωικές. Αυτό αφορά την δεύτερη πρότασή μου. Σχετικά με την πρώτη, την μη αναδρομική ισχύ του Νομοσχεδίου δηλαδή, φανταστείτε τι αναστάτωση θα προκληθεί στη ζωή τόσων αδέσποτων που τα περιποιούνται φιλόζωοι! Πολλά θα αναγκαστούν να αλλάξουν περιβάλλον, όχι απαραίτητα για κάτι καλύτερο. Χαρακτηριστικά αναφέρω, ότι για ένα από τα μικρά που φιλοξενώ βρέθηκε ανάδοχος, αλλά μετά από δυο μέρες φιλοξενίας στο σπίτι του αποφάσισαν ότι δεν το ήθελαν. Ευτυχώς το αναλάβαμε και πάλι. Άρα καλό είναι, όσο αφορά τα αδέσποτα τουλάχιστον, η ισχύς του Νομοσχεδίου να μην συμπεριλάβει όσα γεννήθηκαν πριν την εφαρμογή του. Με όλα τα παραπάνω, θα παρακαλούσα να επανεξετάσετε τις προτάσεις σας, φέρνοντας ευνοϊκότερες διατάξεις για τους φιλόζωους που αναλαμβάνουν την φροντίδα αδέσποτων, οι οποίοι εξάλλου αναλαμβάνουν να αναπληρώσουν την έλλειψη ιδιωτικής ή κρατικής πρωτοβουλίας και κυρίως οικονομικών πόρων.