• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΖΕΛΙΛΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ' | 14 Νοεμβρίου 2009, 00:08

    Αρχικά δεν μπορούσα να πιστέψω το θράσος όλων αυτών που απαιτούν την μονιμοποιησή τους, απλώς και μόνο γιατί προσφεραν από τις θέσεις τους για κάποιο διάστημα. Οι υπόλοιποι που δεν είχαν το βύσμα, και κινούν την οικονομία από τον ιδιωτικό τομέα δέν πρόσφεραν. Επίσης οι οι 20 με 30 χιλιάδες συμβασιούχοι δεν μπορούν να ζουν στην αβεβαιότητα όπως λένε. Άραγε οι 650 χιλιάδες άνεργοι συμπολίτες τους και τα εκατομύρια των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα μπορούνε; Και στο φινάλε όσοι εξ αυτών έχουν και τα τυπικά προσόντα εκτός από μπάρμπα δεν τους απαγορεύει κανείς να διοριστούν αξιοκρατικα. Γιατί κόπτονται λοιπόν. Τώρα, μετά από τα τόσα σχόλια που διάβασα καταλαβαίνω πλέον τι συμβαίνει. Για τους συμβασιούχους υπάρχει μόνο ο μικρόκοσμος τους. Αυτοί, οι κακοί μόνιμοι που δεν δουλέυουν και η αβεβαιότητά τους. Όλη η υπόλοιπη κοινωνία από την οποία απαιτούν να τους πληρώνει δεν υπάρχει καν, αλλά και να υπάρχει για έναν περίεργο λόγο δεν μπορούν τα μέλη της να έχουν τα ίδια δικαιώματα στην ελπίδα με αυτούς. ΤΟ κακό παρατράβηξε. Μπορεί να χρειάζονται κάποιες διορθώσεις αλλά η κατέυθυνση του νομοσχεδίου ιδικά για της συμβάσεις έργου κινείται σε ανέλπιστα θετική κατεύθυνση.