• Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος' | 15 Μαΐου 2021, 20:27

    συμβάλλονται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα για την παροχή υπηρεσιών σταυλίτη, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας και φύλαξης για τα καταφύγια που λειτουργούν. Οι συμβάσεις μίσθωσης έργου του παρόντος δεν συμπεριλαμβάνονται στον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό των συμβάσεων μίσθωσης έργου του άρθρου 89 του ν. 4604/2019 (Α’ 50).15 Μαΐου 2021, 11:26 | ΕΡΙΕΤΤΑ ΚΑΡΡΑΜόνιμος ΣύνδεσμοςΆρθρο 7. Αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δήμων · Αυτή είναι η έκθεση για την διαχείριση των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη, των WSPA και RCPCA μεγάλων διεθνών φιλοζωικών οργανώσεων. https://www.rspca.org.uk/documents/1494939/0/Stray+dog+and+cat+control+practices+in+Europe+%28WSPA-RSPCA2007%29.pdf/ca537209-64e2-881a-b36d-6abd3795679d?t=1556901393627 Στην παράγραφο 3.3.3.iii παραθέτει τις μεθόδους διαχείρισης των αδέσποτων σκύλων στην Ευρώπη. Περιγράφει ξεκάθαρα πως η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που χρησιμοποιεί το πρωτόκολλο «Σύλληψη-στείρωση – απελευθέρωση» και το οποίο καταγράφεται σαν προβληματικό καθότι έμμεσα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των σκύλων, να τους εγκαταλείπουν σε δημόσιες περιοχές καθώς γνωρίζουν πως αυτοί θα έχουν κρατική (δημοτική) φροντίδα. Οι φιλοζωικοί αυτοί κολοσσοί,οι RCPCA και WSPA, τεράστιοι σε μέγεθος και εμπειρία, κατέγραψαν σε δύο σειρές όλη την παθογένεια της Ελληνικής νομοθεσίας όσο αφορά στους αδέσποτους σκύλους που είναι το άρθρο 7 που προβλέπει ότι…» όταν ο σκύλος είναι υγιείς και στειρωμένος και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να υιοθετηθεί, μπορούμε να τον απελευθερώνουμε στο φυσικό του περιβάλλον» , δλδ στο αστικό περιβάλλον. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αστοχία του νόμου, αυτή η πρακτική δημιουργεί την τάση για να εγκαταλείπουν οι Έλληνες με ευκολία τους σκύλους τους και να έχουμε σήμερα το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στον αριθμό των αδέσποτων που είναι περισσότεροι από 2 εκατομμύρια. Αυτή η πρακτική δημιουργεί τον τεράστιο αριθμό αδέσποτων, το τεράστιο αριθμό των κακοποιήσεων των ζώων και τον τεράστιο αριθμό των επιθέσεων σκύλων σε συμπολίτες μας. Είναι αναμενόμενο όταν υπάρχουν χιλιάδες αδέσποτοι σκύλοι ελεύθεροι μέσα στις πόλεις να έρθουν σε σύγκρουση με την ευζωία των ανθρώπων και τότε δυστυχώς τα ζώα είναι τα χαμένα πέφτοντας θύματα σε φόλες, ΄σε αυτοκινητιστικά ατυχήματα, σε αρρώστιες, στην πείνα και σε επώδυνο θάνατο. Στην έκθεση φαίνονται και όλες οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι Ευρωπαϊκές χώρες. Οι πλέον πετυχημένες φιλοζωικά χώρες, συλλαμβάνουν όλα τα αδέσποτα και δεν επιτρέπουν την απελευθέρωσή τους για κανένα λόγο. Αν θέλουμε να έχουμε έναν Ευρωπαϊκό, σύγχρονο νόμο για την διαχείριση των ζώων συντροφιάς θα πρέπει να υιοθετήσουμε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση. Εδώ κάτω το απόσπασμα απο την έκθεση στο πρωτότυπο. 3.3.1.iii. Methods of stray dog control Dogs were culled (shot) in five countries (17%) (Albania, Armenia, Azerbaijan Republic, Moldova and Ukraine) by municipal hired contractors, as a method of choice for stray control. However, this approach clearly did little to reduce stray numbers, indeed in all countries where this practice was undertaken the numbers of stray dogs had increased. One country exclusively practiced catch, neuter, release of dogs (Greece). This approach was reported to be problematic because it appeared to result in owners “dumping” their dogs in areas “where they knew they would be looked after”. A further five countries (17%) (Bulgaria, Malta, Italy, Serbia and Spain) operated catch, neuter, release in a limited number of locations, although the reasons for this were unclear, as were the problems encountered when adopting this approach.