• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΡΑΚΑΣΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ' | 14 Νοεμβρίου 2009, 13:01

    Νομίζω ότι είναι λάθος να ορίζουμε τους άριστους μόνο με βάση τα ακαδημαϊκά και ερευνητικά τους προσόντα. Άριστοι είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν την δουλειά της συγκεκριμένης θέσης, στο συγκεκριμένο τόπο και να είναι αποτελεσματικοί. Είναι πολύ δύσκολο να βάλει κανείς ίδια κριτήρια και να μετρά με την ίδια βαρύτητα όλα τα προσόντα, για διαφορετικές θέσεις εργασίας. Πόσο σημαντικό είναι ένα μεταπτυχιακό στην χημική τεχνολογία (όπως έχω εγώ), όταν η θέση είναι εισπράκτορας; Σε αυτή την περίπτωση ίσως θα πρέπει να μοριοδοτηθεί περισσότερο από όλα τα άλλα η γνώση ξένων γλωσσών ή κάποιο άλλο προσόν που κρίνεται απαραίτητο. Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να πριμοδοτείται η επαγγελματική εμπειρία στο δημόσιο, όταν σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται χαμηλότερης αξίας σε σύγκριση με αυτή του ιδιωτικού τομέα. Η μεταχείριση σε ότι αφορά την προϋπηρεσία θα πρέπει να είναι ακριβώς η ίδια, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η προϋπηρεσία σε συναφές αντικείμενο μπορεί να είναι πολύ υψηλότερη από ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό. Σε ότι αφορά τα κοινωνικά κριτήρια (π.χ. η ύπαρξη παιδιών) η μοριοδότηση θα πρέπει να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διαφοροποιούνται οι κατά βάση ίσοι σε ικανότητα και όχι οι λιγότερο ικανοί να περνούν μπροστά. Επίσης δεν θα πρέπει να υπάρχουν περιορισμοί σε ότι αφορά την ηλικία (π.χ. χημείο του κράτους προσλήψεις μέχρι 40 ετών), ιδιαίτερα όταν αδιαμφισβήτητα η ηλικία αυτή είναι παραγωγική. Πρωταρχικός στόχος όταν γίνεται μια προκήρυξη θέσης δεν είναι να βάλουμε σε δουλειά έναν ακόμα άνεργο με υψηλά προσόντα, αλλά να καλύψουμε κάποιες ανάγκες, ώστε οι πολίτες-δηλαδή όλοι εμείς- να εξυπηρετούνται καλύτερα. Πιστεύω ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί ένα ενιαίο, δίκαιο σύστημα αξιολόγησης για όλες τις θέσεις εργασίας στο δημόσιο, ενώ αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και τον τρόπο που ενεργούμε θα αναπαράγουμε τις ίδιες καταστάσεις με το παρελθόν που θα βολεύουν τις εκάστοτε ομάδες με επιρροή.