• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΙΚΗ' | 15 Νοεμβρίου 2009, 14:27

    Διαφωνώ με τη ρύθμιση ώστε στο 50% των θέσεων να μην λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία. Είμαι μόνιμη υπάλληλος σε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, στην οποία υπηρετώ για κάτι περισσότερο από 5ετία. Αν συγκρίνω τον εαυτό μου, τις γνώσεις και την αποτελεσματικότητά μου μετά από 5 χρόνια εργασίας διαπιστώνω μια αλματώδη εξέλιξη. Αυτό φαντάζομαι ισχύει για κάθε υπάλληλο. Λογικό δεν είναι επομένως να μοριοδοτείται η εμπειρία; Ένας νέος υπάλληλος, όσα πτυχία κι αν διαθέτει, χρειάζεται εύλογο χρόνο προσαρμογής, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να προσφέρει όσο παλαιότεροι συνάδελφοί του, οι οποίοι επιπρόσθετα πρέπει να επενδύσουν χρόνο σε αυτόν και την ενημέρωσή του. Αυτή η ιστοσελίδα άλλωστε μαρτυρά ακριβώς αυτό: Άνθρωποι με άπειρους τίτλους σπουδών διαπιστώνουν ότι χρειάζονται τη γνώμη και την εμπειρία των απλών πολιτών για να λάβουν υπόψη και να κατανοήσουν όλες τις παραμέτρους και να τελειοποιήσουντη σύνταξη του νόμου. Το κυριότερο όμως θέμα είναι η πλήρης αναξιοκρατία - τουλάχιστον έτσι συμβαίνει όσα χρόνια εγώ το βιώνω - σε θέματα μεταθέσεων - μετατάξεων. Οι έχοντες πολιτικό μέσο μετά την παρέλευση της διετίας μεταφέρονται στον τόπο της επιλογής τους, ενώ οι λοιποί άτυχοι βλέπουν τις αιτήσεις τους να απορρίπτονται συνεχώς. Αυτοί λοιπόν ως μοναδικό και απόλυτα νομότυπο μέσο διαφυγής έχουν την υποβολή αίτησης σε νέα προκήρυξη μετά την παρέλευση πενταετίας από το διορισμό τους, έχοντας πλέον τα επιπλέον μόρια της εμπειρίας. Δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να τους στερήσετε και αυτήν την ελπίδα. Το να αποφασίσει κανείς να ξεκινήσει ξανά από το μηδέν, ακυρώνοντας την όποια βαθμολογική του εξέλιξη και έχοντας υπ' όψιν ότι ενδεχομένως θα διορισθεί με όρους δυσμενέστερους της αρχικής πρόσληψής του, είναι ήδη αρκετή τιμωρία. Είμαι σίγουρη πως πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου, οι περισσότεροι όμως από αυτούς που διορίζονται σε κάποιο μέρος μακριά από τον τόπο τους, έχουν πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους την επιστροφή τους. Δεν είναι θέμα της παρούσης, αλλά αν πραγματικά ήρθε η ώρα για αληθινή αξιοκρατία, μάλλον θα χρειαστεί να γίνει άμεσα αναθεώρηση και του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα αλλά και της νομοθεσίας που διέπει όλους τους φορείς του δημοσίου. Τέλος, μου προκαλεί εντύπωση - αρνητική θα πρέπει να ομολογήσω - το ότι μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων έχουμε θεμελιώσει στρατηγική ώστε να καταφέρουμε να διοριστούμε σε μια δημοσιο-υπαλληλική θέση, με μισθό λίγο πάνω ή και κάτω από το όριο φτώχιας, όπου, παρά τους πάμπολλους τίτλους σπουδών μας και τα προσόντα μας, για πολλά χρόνια είμαστε βαθμολογικά υποδεέστεροι από πρώην υπαλλήλους των "Ξενία" και κομματικώς τοποθετημένους αργόμισθους και αργόσχολους. Ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μας δίνεται να μιλήσουμε κι εμείς οι πολίτες για τα θέματα που μας αφορούν. Κάποτε θα πρέπει να αρχίσουν να λέγονται και αλήθειες σε αυτόν τον τόπο.